Alice Cooper, Θέατρο Λυκαβηττού, 21/6/2007

[psychotron]

Όσοι πήγαν σ αυτό το live για να ακούσουν κομμάτια τύπου Bed of Nails, House of Fire ή Hey Stoopid, έχασαν και μάλλον δεν έφυγαν και τόσο ικανοποιημένοι. Απ την άλλη, το set διάρκειας 1 ώρας και 40 λεπτών που μας παρουσίασε ο Κος Cooper, άφησε τους παλαιότερους με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Support δεν πρόλαβα, οπότε πάμε στο ψητό:
Ήχος: Κανόνι
Show: Καλό έως πολύ καλό. «Ηθοποιοί» και «χορευτές» επί σκηνής, καροτσάκια και μωρά, ζουρλομανδύες, δολοφονίες πίσω από την κουρτίνα, κρεμάλες και live κρέμασμα του Alice, μπαλόνια, δολάρια, για να κλείσει με το “elected”, λέγοντας μας καληνύχτα από το νέο “president of Greece” και κουνώντας την ελληνική σημαία.
Setlist: Εμένα με άφησε μαλάκα. No More Mr. Nice Guy, Under My Wheels, I’m Eighteen, School’s Out, Elected, Desperado, Welcome to My Nightmare, Cold Ethyl, Only Women Bleed, Steven (ανατριχιαστικό, αν και θα το ήθελα ολόκληρο), Billion Dollar Babies, Lost in America, Dead Babies… α, να μην ξεχάσω, έπαιξε και το Poison.
Κόσμος: Λιγοστός, δεν πρέπει με τίποτα να ξεπέρασε τα 3 χιλιάρικα και πολύ λέω. Επίσης σε αρκετά σημεία του show, ελαφρώς ξενέρωτος. Τώρα βέβαια θα μου πεις, δε μπορούν να χτυπιούνται και να τραγουδούν συνεχώς. Πολύ δε περισσότερο όταν δε γνωρίζουν και όλα τα κομμάτια.
Το συγκρότημα: Άψογο
Alice: Μέγας show man. Χωρίς πολλά πολλά με τον κόσμο (πες μία «καλησπέρα» ρε θείο!), αλλά αν μη τι άλλο απολαυστικός.

[Stormrider]

[Bullet]

εγώ θα ξενέρωνα πάντως αν δεν είχε κομμάτια από το poison

[Eagleheart]

Προσωπικά τα αγαπημένα μου albums από Alice Cooper κυκλοφόρησαν τη περίοδο 86-91 και σίγουρα μόνο το Poison δεν μου έφτασε. Τα 70's albums του είναι πολύ "υποτονικά" για τα γούστα μου. Γι'αυτό και μιάς και ήξερα το setlist (κι αφού τον είχα δεί πριν 3 χρόνια στο Θέατρο Πέτρας) προτίμησα την ορειβασία από το να σκάω το 40άρι..
Το κρέμασμα του στο Steven πάντως ήταν όλα τα λεφτά, δεν μπορώ να πώ!

[Art In Haste]

Συγκίνηση