Έκανα την εξαγωγή του τελευταίου μου φρονιμίτη σήμερα το πρωί. Έγκλειστος κατά βάση, οριζόντιος, και τεράστιος. Ό,τι πιο χαρκορ έχω ζήσει. Τρυπάνια, πριόνια, μόνο black & decker δε βάλανε. Δεν έβγαινε με τίποτα ο γαμημένος. Έκλαιγα με λυγμούς, έτρεμα, είχα χεστεί πάνω μου και παραλίγο να βαρέσω καμιά κρίση. 'Twas fuckin' SCARY. Kαι φυσικά πεθαίνω από τον πόνο έκτοτε
