Quote Originally Posted by Parasight View Post
Όλοι οι παραπάνω λοιπόν που μου μιλάτε για συναίσθημα, αδρεναλίνη, αναμνήσεις, κοινές εμπειρίες στους συνδέσμους σας, πείτε μου ότι ποτέ δεν υπερασπιστήκατε/σιγοντάρατε τον πρόεδρο της ομάδας σας (ακόμη και έναν από τους παραπάνω τέσσερις που αναφέρονται), ή έστω δεν είπατε γι'αυτόν "έλα μωρέ τώρα, αφού όλοι τα ίδια κάνουν" για να τον ξεπλύνετε. Και η ερώτηση είναι ουσιαστικά ρητορική, γιατί φρέσκα και γραμμένα είναι πολλά σχόλια και για τον Δον Μαρινάκη, και για τον Ιβάν με το ζωσμένο όπλο στο γήπεδο και γενικώς.

Γιατί είναι δεκτές οι προσωπικές εμπειρίες και η προσωπική προσκόλληση σε κάτι, αλλά όταν μετά από χρόνια δε μας βγαίνει ιδανικά όπως το είχαμε φανταστεί/προβλέψει, ξέρω ότι είναι δύσκολο να το απαρνηθούμε, τουλάχιστον όσον αφορά στο σάπιο τμήμα του. Κι εγώ με Pantera και Down μεγάλωσα και υπάρχουν προσωπικά βιώματα, αλλά δε θα πω για τον Anselmo "έλα μωρέ, απλά είχε πιει εκείνο το βράδυ και μαλακιζόταν".
Επειδή το β' πληθυντικό, βλέπω, το χρησιμοποιείς άκριτα, απλά να σημειώσω ότι δεν είχα, ούτε έχω καμία σχέση με συνδέσμους και δεν υποστηρίζω καμία ομάδα γενικότερα (βασικά δεν ασχολούμαι με τον αθλητισμό). Βέβαια μπορεί να μην αναφέρεσαι καν σε 'μένα, αλλά απαντάω γιατί quote-αρες πράγματα κι εκφράσεις που ανέφερα (κι) εγώ.

Αυτό, λοιπόν, που εγώ βρίσκω ενδιαφέρον (κι εσύ δεν μπορείς ή δε θέλεις να ερμηνεύσεις) είναι το πώς δημιουργείται και συντηρείται όλη η οπαδική κουλτούρα (και) σαν ιδεολογική κατασκευή. Με ευκολία το βαφτίζεις "ανορθολογικό", απλά υποθέτεις ότι όλοι αυτοί (εκατοντάδες; Χιλιάδες; Εδώ και 100+ χρόνια; ) είναι σχιζοφρενικές περιπτώσεις/χαμένα κορμιά και όλο αυτό δεν μπορεί να μελετηθεί παρά μόνο σαν "προσωπικά βιώματα". Καμιά φορά, όμως, αξίζει να βαθύνουμε λίγο περισσότερο σ' ό,τι μας φαίνεται εντελώς "παράλογο"/εχθρικό από το απλά να εκφράζουμε την αγανάκτηση μας και να το μεταφέρουμε σε μία σφαίρα εκτός ορθλογικής ερμηνείας. Εκτός κι αν προτιμάμε π.χ. και όλους τους φασίστες να τους βαφτίσουμε "μη-λογικούς"/ηλίθιους και να το λήξουμε το ζήτημα.

Αυτό που προσπάθησα να δείξω είναι ότι τα πεσίματα/μπάχαλα δεν είναι απλά μία γαργαλιστική είδηση στα δελτία των 20:00. Από πίσω κρύβεται μία ολόκληρη κουλτούρα (άσχετα αν εμάς μας απωθεί) με τους δικούς της νόμους και κανόνες, εμπεριέχονται ιδιαίτερες σχέσεις κοινωνικοποίησης, οικονομικές σχέσεις κλπ. κλπ.