ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ Bog Art και των Dr.Atomik ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ LIVE ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/11 ΣΤΟ ΙΛΙΟΝ plus...
Με θλίψη (και άλλα αρνητικά συναισθήματα) ενημερώνουμε τους φίλους μας ότι το live των Bog Art, Dr. Atomik και Mr. Bright and the Magpie, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για την Παρασκευή στις 23 Νοεμβρίου στο IΛΙΟΝ Plus, ακυρώνεται.
Ευγενικά η επιχείρηση ανέλαβε πλήρως την ευθύνη της ακύρωσης, κοινοποιώντας σχετική ανακοίνωση, όχι στη σελίδα της στο facebook, αλλά στη σελίδα του event, αναφέροντας ότι οφείλεται σε λόγους που βαρύνουν αποκλειστικά το ΙΛΙΟΝ plus και τον προγραμματισμό του, ενώ ζήτησε συγγνώμη τόσο από τις μπάντες και τους μουσικούς όσο και από τους φίλους που προγραμμάτιζαν να παρακολουθήσουν την συναυλία.
Είναι αυτή όλη η αλήθεια; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα τη δίνει η ίδια η επιχείρηση, στο κείμενο που συνοδεύει την εκδήλωση η οποία θα πραγματοποιηθεί τελικά στο IΛΙΟΝ Plus στη θέση της ακυρωμένης: Επειδή οι τρεις παραστάσεις «Δημήτρης Μυστακίδης, Εγκλήματα στο Ρεμπέτικο», «τους φάνηκαν λίγες, επειδή υπήρξαν πολλοί που ήθελαν να παραβρεθούν και δεν τα κατάφεραν, επειδή υπάρχουν κι άλλοι που θέλουν να ξαναέρθουν, επειδή στην πραγματικότητα αρνούνται να δεχτούν ότι κάποτε θα τελειώσει». Έτσι, αποφασίσανε «να στήσουνε άλλη μία, έξτρα και τελευταία παράσταση την προσεχή Παρασκευή στις 23 του Νοέμβρη!».
«Ε, τότε εντάξει», θα πει κάποιος, «χαλάλι η ακύρωση 5 ημέρες πριν από το live, αφού υπήρχαν άνθρωποι που αρνούνται να δεχτούν ότι η παραπάνω παράσταση κάποτε θα τελειώσει…».
Ξεκαθαρίζουμε εξαρχής ότι δεν καταλογίζουμε ευθύνες στους μουσικούς οι οποίοι θα ανέβουν την Παρασκευή στη σκηνή του ΙΛΙΟΝ Plus, αν και θα μας ενδιέφερε η άποψή τους επι του θέματος.
Αντιλαμβανόμαστε τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες μια επιχείρηση αγωνίζεται να επιβιώσει, ωστόσο χοντράδες σαν τη συγκεκριμένη δεν δικαιολογούνται, ούτε πρέπει να μένουν μεταξύ μας. Μια επιχείρηση είναι ελεύθερη να επιλέγει εκείνους με τους οποίους θα συνεργαστεί. Επίσης, μπορεί να επιλέγει ποιές εκδηλώσεις καλλιτεχνων θα προωθήσει, διαφημίζοντας εκείνες οι οποίες της φαίνονται πιο πιθανό να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο, και αφήνοντας το βάρος της επικοινωνίας των υπολοίπων εκδηλώσεων στους καλλιτέχνες που θα τις παρουσιάσουν, ενώ, αντιθέτως, δεν έχει δικαίωμα να αντιμετωπίζει τους τελευταίους ως πτωχούς συγγενείς, τους οποίους θα τους τιμάει επιτρέποντας τους να της φέρνουν πελάτες τις Πέμπτες ή τις υπόλοιπες ημέρες που οι λάτρεις του εντέχνου μένουν στα σπίτια τους, ούτε έχει το δικαίωμα να τους σπρώχνει στο χαντάκι την τελευταία στιγμη, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που τους δημιουργεί.
Ο καθένας από εμάς μπορεί να ηθικολογεί ή να πολιτικολογεί δημόσια μιλώντας για δικαιοσύνη, δικαιώματα και αγώνες. Όταν όμως βρίσκεται μπροστά στον Πειρασμό, όχι μόνο αποφασίζει τι θα κάνει, αλλά και δείχνει ποιός είναι στ’ αλήθεια. Σε αυτή την περίπτωση, φυσικά, πρέπει να είναι έτοιμος να υποστεί και τις συνέπειες των αποφάσεων και των πράξεων του, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η υποχρέωση να αντικρύζει κάθε μέρα τον εαυτό του στον καθρέπτη.
-------------------------------------------------------------------------------------
Με αφορμή όσα συνέβησαν, αισθανόμαστε την ανάγκη να μοιραστούμε δημόσια μερικές σκέψεις, για όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται...
Η μουσική σκηνή (η μπερντές, αν θέλετε) της πόλης είναι ένα παράξενο πεδίο δραστηριότητας, γεμάτο στρεβλώσεις κάθε είδους, με τις οποίες κάθε μουσικό συγκρότημα έρχεται –κατά κανόνα– από πολύ νωρίς αντιμέτωπο. Δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο, φυσικά, καθώς το πρόβλημα πηγαίνει ολόκληρες δεκαετίες πίσω. Ο αριθμος των ιδιοκτητών bar/μουσικών σκηνών (μικρών, μεσαίων, πιο μεγάλων, συνοικιακών, κεντρικών, underground, χιπστερικών κλπ) που επιδεικνύουν αντιεπαγγελματική συμπεριφορά, ανήθικη στάση, τεμπελιά ή αδιαφορία είναι μεγάλος, και θα συνεχίσει να είναι μεγάλος, σε βάρος όλων, με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο, όσο εμείς (μέλη συγκροτημάτων και μουσικόφιλοι) το επιτρέπουμε, μόνο και μόνο επειδή έχουμε εξοικειωθεί με τις προβληματικές συμπεριφορές και τις έχουμε αποδεχτεί, απλώς γκρινιάζοντας λίγοι-λίγοι μεταξύ μας.
Ας σταματήσουμε να δεχόμαστε το άδικο και τη διαιώνισή του, παύοντας να στηρίζουμε εκείνους που βλάπτουν όχι μόνο τους μουσικούς (επαγγελματίες ή ερασιτέχνες), αλλά και την ίδια τη μουσική.
Ας σταματήσουμε να καταπίνουμε προσβολές. Ας μιλήσουμε για αυτά που είναι λάθος και μας ενοχλούν, και ας προσπαθήσουμε να αντιδράσουμε διεκδικώντας όσα θα έπρεπε να είναι αυτονόητα.
Ας αρχίσουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας, ακόμη και αν πρέπει, προκειμένου να το πετύχουμε, να παίζουμε μουσική σε πλατείες, ταράτσες και υπόγεια.
Bog art
--------------------------------------------------------------------------------------
