Metria tainia, kako writing, sympa8htikoi h8opoioi pou kanoun oti mporoun alla de mporoun na kanoun kai polla sta plaisia pou tous dw8hkan. EpishsSpoiler
Metria tainia, kako writing, sympa8htikoi h8opoioi pou kanoun oti mporoun alla de mporoun na kanoun kai polla sta plaisia pou tous dw8hkan. EpishsSpoiler
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost, replaced by fear
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
πριν προχωρήσω σε οποιαδήποτε κρίση πρέπει να σημειώσω ότι παρακολουθώ τις ταινίες από πιτσιρικάς, χωρίς να είμαι φαν του σαγκα. απλά μ'αρέσουν στο γενικότερο πλαίσιο του φαντασυ και του sci-fi. με το επισοντ 8 νομίζω διασκέδασα περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες πλην των τριών "παλιών". από ό,τι κατάλαβα πολλοί έχουν ενστάσεις για το "βάθος" χαρακτήρων και για τους "κανόνες" του κόσμου του σταρ γουορς και για σεναριακά κενά. παπάρια μάντολες.
ψάχνουμε να βρούμε κανόνες και σεναριακά κενά σε ένα γαλαξία που το ισχυρότερο πλάσμα του είναι ένα χούφταλο με μισό μέτρο ύψος, ο τιν γουλφ οδηγάει διαστημόπλοιο, οι άνθρωποι επιβιώνουν για αρκετά λεπτά στο διάστημα και μάλιστα, οι καμπίνες των σκαφών αποσυμπιέζονται επιλεκτικά όταν έρχονται σε επαφή με το κενό του διαστήματος, κάποιοι που δεν έχουν ξαναδεί "άλογο" ιππεύουν σαν επαγγελματίες τζόκεϊ, οι κακοί συνήθως πυροβολούν με ποσοστά kc rivers τους τελευταίους τρεις μήνες και η άλλη παίζει τελικό champions league με τρεις μέρες προετοιμασία και παίρνει παληκαρίσιο Χ εκτός έδρας.Spoiler
εμείς το βλέπουμε για όλα αυτά συν το ότι δείχνει φανταστικούς πλανήτες με χαριτωμένα πλασματάκια που συνήθως έχουν νοημοσύνη και σώζουν την κατάσταση (παρόλο που η ιστορία διδάσκει το αντίθετο). στα αρχίδια μας που ο λουκ έχει καταντήσει κακιασμένος κωλόγερος που σκάει τις μπάλλες από τα παιδάκια που παίζουν στη γειτονιά και ο σνοουκ δεν έχει βάθος. στην τελική είναι άσχημος, παραμορφωμένος, έχει υπερδυνάμεις, φέρεται σκατά σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στα τσιράκια του και τον αποκαλούν σουπριμ λιντερ. Ε ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΓΑΜΗΜΕΝΩΝ ΚΑΚΩΝ.
στην τελική πρόκειται κυρίως για ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ, οπότε έχουν φτιαχτεί για να αρέσουν στα παιδιά, εκτός αν πολλά χρόνια πριν σε ένα γαλαξία πολύ μακρυά δε γαμάει και δε βρίζει ΚΑΝΕΙΣ.
όσοι γκρινιάζετε για όλα αυτά και περιμένετε ρεαλισμό και κανόνες στο φαντασυ, μάλλον παρακολουθείτε λάθος κινηματογραφικό είδος.
Rock or Nothing
ΤΙΕΙΠΕΣΡΕΓΙΑΤΟΣΤΑΡΓΟΡΖ
γάμησε η παρομοίωσηOriginally Posted by Raven Lord
Spoiler
Κι εδώ τελειώνει η φάση.
Επειδή κάποιοι είναι αμύριστοι από Δύναμη, λένε τις βλακείες που λένε μέσα στα spoiler. Κατά τα άλλα, η ταινία θέρισε αλλά το κοινό θέλει Τσέη Τσέη, mem-berries, mystery boxes και κάκιστες αναβιώσεις.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
oρίστε, έδωσε την εξήγηση ο περιφτεράς
Spoiler
αν δε σας αρέσουν αυτοί οι κανόνες, προτείνω αυτό https://www.electricrequiem.com/foru...e-Time-Odyssey... ό,τι πιο κοντά στην πραγματικότητα με βάση αυτά που γνωρίζει η επιστήμη σήμερα.
αν ούτε αυτοί σας κάνουν, το μόνο που απομένει είναι αυτό https://www.imdb.com/title/tt2245988
Rock or Nothing
Με οσα γραφει ο Ρεηβεν Λορντ, δεν εχω καταλαβει αν του αρεσε τελικα η ταινια ή οχι.
Εμενα η οπτικη μου για το Star Wars ειναι, και ηταν παντοτε, πως ειναι συνολικα μια ιστορια για παιδια, και για ενηλικους που μπορουν ακομα να σκεφτονται με την απλοτητα (και οχι απλοϊκοτητα) ενος παιδιου, μπολιασμενη με παμπολλες πολιτικες και κοινωνικες προεκτασεις. Αυτο ισχυε και για την αρχικη τριλογια (1977-1983) που βγηκε στην περιοδο του Ψυχρου Πολεμου και μετα τον πολεμο του Βιετναμ, αλλα και για την δευτερη τριλογια (1999-2005) που βγηκε στην περιοδο στην οποια η Αμερικη ειχε γινει established ως υπερδυναμη, και μετα την διαλυση της ΕΣΣΔ ουσιαστικα πλεον εκανε και επισημα κουμαντο στον υπολοιπο κοσμο. Τα prequels εδωσαν μια σφαιρικη οπτικη μεσω της παραβολης σε κατι τετοιο, βλεποντας και την πλευρα του corrupted Republic, και των κολλημενων με τους old ways Jedi, και την ευκαιρια που βρηκαν οι "κακοι" του saga να εμφανιστουν στο προσκηνιο, υπομονευοντας επι δεκαετιες την δημοκρατια.
Απο κει και περα, αφηνοντας τις πολιτικες προεκτασεις απεξω (οπως δηλαδη κανουν και οι ταινιες της Disney που ειναι ουσιαστικα απλοικες χαζοχαρουμενες ιστοριες), στην τεχνη του κινηματογραφου πρεπει να εισαι τουλαχιστον συνεπης στα ορια στα οποια κινεισαι. Ολες οι ταινιες Star Wars (και ολες οι ταινιες επιστημονικης φαντασιας) εχουν λαθη οσον αφορα την επιστημη και την τεχνολογια στην οποια αναφερονται. Και αυτο ειναι οκ, γιατι προσωπικα δε θα ηθελα ποτε στη ζωη μου να δω στον κινηματογραφο μια ταινια που να διαδραματιζεται στο διαστημα και ειναι εντελως βουβη, λογω ελλειψης μεταδοσης ηχητικων κυματων.
Το προβλημα ξεκιναει οταν η ταινια δεν ειναι συνεπης στο συμπαν στο οποιο εχει δημιουργησει, και οταν αλλαζει δραματικα τους χαρακτηρες του, χωρις μαλιστα κανενα λογο. Ο JJ Abrams δημιουργησε ακριβως αυτο που του παρηγγειλε η Kathleen Kennedy, δηλαδη μια ταινια με στιβαρη σκηνοθεσια και σεναριο, στα οποια τον κυριο ρολο τον επαιξε το nostalgia factory, και η οποια ταινια μας συστησε ενα σωρο καινουριους χαρακτηρες ακριβως οπως επρεπε. Το μονο λαθος του Abrams ηταν το οτι κρατησε τον Luke Skywalker ουσιαστικα εκτος ταινιας, γιατι υπεθεσε (λανθασμενα) οτι η δευτερη ταινια θα μπορουσε να στηθει με καποια σοβαρη ιστορια γυρω απο τον Luke και το φωτοσπαθο του, και οντας ο πρωταγωνιστης, θα μπορουσε να μας δωσει μια πολυ καλη τριλογια συνολικα, κι ας ηταν μετριοκαλη η πρωτη ταινια της τριλογιας. Ελα ομως που ο Abrams λογαριασε χωρις τον Rian Johnson, ενα κομπλεξικο παιδακι που πρεπει να ειχε φαει πολυ ξυλο στο σχολειο, με αποτελεσμα να μας δωσει μια ταινια με απαραδεκτο σεναριο, απαραδεκτη ιστορια, απαραδεκτο χιουμορ, βιασμο ολων των κλασικων χαρακτηρων, και με το μονο σοβαρο κομματι της ταινιας να ειναι η μουσικη και η φωτογραφια.
Ουτε καν τους καινουριους χαρακτηρες δε σεβαστηκε ο Johnson, αφου η Rey ενω ειχε εντυπωσιασει στο Force Awakens, στο Last Jedi παρουσιαστηκε ως αλλοπροσαλλη διπολικη που για καποιον λογο ομως εχει μια πανισχυρη συνδεση με τη Δυναμη, αλλα δεν ξερει ποτε τι πρεπει να κανει και πως να το κανει. Βαλε σε αυτα εναν Finn που κατεντησε ανεκδοτο, εναν Poy Dameron που τον εκαναν εν δυναμει τρομοκρατη, και την ανυπαρξια χαρακτηρων οπως η Leia κι ο Chewbacca, και εχεις ενα εκτρωμα. Που γινεται ακομα χειροτερο εκτρωμα αν σκεφτουμε το πως παρουσιασε τον Luke Skywalker.
Αρα σορρυ, οχι, δεν εχουμε θεμα με την ταινια Raven Lord επειδη δεν στεκει με βαση τους νομους της φυσικης. Ουτε θυμιζει σε πολλα πραγματα τις αλλες ταινιες του saga. Θεμα με την ταινια εχει η πλειοψηφια των θεατων γιατι η ταινια ειναι απο οποια πλευρα και να το εξετασει κανεις, κακοφτιαγμενη. Εκτος αν θελεις απο μια ταινια να βλεπεις τον Τσουμπακα να νιωθει τυψεις που τρωει porgi και να σκεφτεται να γινει βετζετεριαν, και τον Λουκ να αρμεγει αηδιαστικο γαλα απο εξωγηινες αγελαδες, σε συνδυασμο με φτηνα κολπα οπως το astral projection, που δεν εβγαζε κανενα νοημα, και που οδηγησε σε εναν ξεφτιλιστικο οσο και αναιτιο θανατο του Luke. Rey και Kylo Ren εκαναν astral projection και μαλιστα οχι επιτηδες σε ολη τη διαρκεια της ταινιας χωρις να ιδρωσει κανενας τους, και ουτε ο Snoke, αλλα για καποιο λογο ο πιο δυνατος Jedi ολων των εποχων το δοκιμασε μια φορα και μετα επρεπε να πεθανει επειδη κουραστηκεΓελοια πραγματα, πραγματικα.
ΥΓ. Η Leia Mary Poppins δεν ειναι ΚΑΝ στα πιο ενοχλητικα πραγματα, αφου παντοτε υπαρχει η (ευκολη) δικαιολογια πως απλα χρησιμοποιησε την Δυναμη. Ναι μεν δεν το εδειξαν καλα, αλλα δεν υπαρχει προβλημα συνοχης και συνεπειας εκει περα. Αυτο δεν ειναι τιποτα μπροστα στον βιασμο καθε φυσικου νομου οσον αφορα τα διαστημοπλοια και τις βομβες και τα καυσιμα και και και.... Αλλα ειπαμε, δεν ηταν εκει το προβλημα. Αυτα θα τα συγχωρουσαμε (οπως τα συγχωρησαμε στις αλλες ταινιες Star Wars) αν ειχαμε δει κατι σοβαρο. Αυτο που ειδαμε ηταν απλα μια γελοιοτητα.
Last edited by FANTASMA; 19-04-2018 at 01:00.
The rest is just
για να απαντήσω στην πρώτη έμμεση ερώτηση, ποτέ δεν πήρα το σύμπαν του σταρ γουορς στα σοβαρα για να κάτσω να αναλύσω τόση λεπτομέρεια. απλά βλέπω τις ταινίες και περνάω καλά. με τις προηγούμενες 4 είχα βαρεθεί λίγο. αυτή βλεπόταν καλύτερα.
Rock or Nothing
To Star Wars, όπως και κάθε ιστορία φαντασίας, είναι μια διαδικασία ταύτιστης χαρακτήρων και στερεοτύπων με τον καθένα από εμάς. Κάθε hero/villain, κάθε ψυχική κατάσταση στην οποία αυτοί περιέρχονται, όλα είναι ζήτημα του πως εμείς θα τα αντιμετωπίζαμε, του αν θα θέλαμε να είμαστε στη θέση τους, να είμαστε αυτοί, να έχουμε ζήσει την ιστορία τους.
Αφήνοντας αυτό ως υποσημείωση, αποδεχόμαστε ότι βλέπουμε τις ιστορίες αυτές στο "φυσικό περιβάλλον" όπου ο δημιουργός τους τις τοποθετεί. Δηλαδή, πάντα υπόκινται σε κάποιους "φυσικούς κανόνες" οι οποίοι μπορεί να κάμπτονται, να γίνονται εργαλεία στα χέρια των ηρώων, να αλλάζουν τελείως κάποιες φορές, αρκεί πάντα να τηρούν αυτή την άτυπη σύμβαση που έχει υπογράψει ο δημιουργός με το κοινό του.
Στο The Last Jedi βλέπουμε έναν ήρωα στην πιο κακή ψυχική κατάστασή του, να έχει περιέλθει σε κατάσταση ομηρίας από τα λάθη του παρελθόντος του και αισθανόμενος ότι απέτυχε (σε κάτι από το οποίο προηγουμένως είχε δίχως άλλο βγει νικητής) στην ουσία καταδικάζοντας ό,τι αγαπούσε περισσότερο, περιμένει απλά να περάσουν οι μέρες του και να πεθάνει. Ο Luke Skywalker ποτέ δεν υπήρξε σπουδαίος μαχητής ή σπουδαίος Jedi, δε θα μπορούσε άλλωστε στην ηλικία που εκπαιδεύτηκε. Είχε όμως, για τα θεμέλια αυτού του σύμπαντος, δύο τρομακτικά δυνατούς συμμάχους: την τεράστια σύνδεσή του με τη Δύναμη (από 2 force sensitive γονείς, ο ένας εκ των οποίων πιθανότατα ο ΠΙΟ force sensitive χαρακτήρας όλων) και το purity of heart. Το δεύτερο στοιχείο και η πίστη του στο Καλό, ήταν που έσωσε τον πατέρα του κι όχι η γνώση του πάνω στη Δύναμη, η πίστη του στους Jedi, η πολεμική του ικανότητα. Κι εκεί πέτυχε, εκεί που απέτυχαν οι προηγούμενοι από αυτόν (στο να σώσουν τον Anakin/Vader) κι αυτό έρχεται να φέρει στην επιφάνεια η ταινία του Johnson. Η σκηνή με τον Yoda είναι ένας φόρος τιμής σε έναν από τους σπουδαιότερους Jedi της Old Republic era, τον Qui-Gon Jinn, η παραδοχή ότι ο δογματισμός των Jedi έδωσε χώρο στην αλαζονεία τους και στη Σκοτεινή Πλευρά να επικρατήσουν, καταδικάζοντας τον Γαλαξία.
Ο τρόπος που ο Luke λέει τη λέξη "legend" στη Rey, είναι ανατριχιαστικός, στη συνειδητοποίηση ότι αυτοσαρκάζεται γιατί ουσιαστικά ο ίδιος ξέρει ότι δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο, δεν έγινε ποτέ κάτι το ιδιαίτερο (όπως όλοι οι άλλοι έβλεπαν), αλλά απλά παρέμεινε αγνός στην καρδιά και έσωσε τον πατέρα που νόμιζε για νεκρό, το πιο μισητό ον του Γαλαξία για το οποίο ήταν ο μόνος που αισθάνθηκε ψίγματα καλού. Κι αυτό ακριβώς κάνει την πτώση του μεγαλύτερη, αναφορικά με τον φόβο που ένιωσε απέναντι στον ανηψιό του, ουσιαστικά εκπληρώνοντας ο ίδιος τους φόβους που συναισθάνθηκε για τον νεαρό Solo (δεν μπορώ να τον αποκαλέσω Ben, δε μου πάει η καρδιά με τίποτα).
Το The Last Jedi κατούρησε στα μούτρα (και πολύ καλά έκανε) όλες τις ηλίθιες fan theories (μεγάλο καρκίνωμα το fandom γενικότερα), έστειλε στον αγύριστο (ελπίζουμε, γαμημένε Άμπραμς) αχρείαστους χαρακτήρες (Captain Klasma, Supreme Leader Snoke) και έδωσε διαστάσεις πέρα από τα στεγανά των ταινιών ότι η Δύναμη είναι προνόμιο 2-3 οικογενειών και από εκεί και πέρα η πλέμπα απλά υπάρχει στο παρασκήνιο. Η σκηνή με το force sensitive αγοράκι στο τέλος έιναι μια ΚΑΥΛΑ δίχως άλλο, είναι η μετενσάρκωση των ονείρων και ονειρώξεών μας και τόλμησε περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες (πέραν φυσικά του V που έδωσε το μεγαλύτερο plot twist στην ιστορία του κινηματογράφου και ευτυχώς ο Lucas άφησε στην απ' έξω την ιδέα του A Splinter in the Mind's Eye, που ήταν το plan b σε περίπτωση που το A New Hope -σόρρυ Σαμπρέλα μου, το Star Wars, δεν πήγαινε καλά.
Τόλμησε σε πάρα πολλά επίπεδα, έκλεισε το μάτι σε ανθρώπους που είναι πιστοί ακόμα στο EU και είχε σαφώς άτυχες στιγμές, τις οποίες προσωπικά αποδίδω στη γενικότερη πολιτική της Disney, αλλά και στην αθλιότητα VII, το οποίο πέρα από το να παίξει με τη νοσταλγία, απλά άνοιξε τεράστιες τρύπες και τις σκέπασε με ένα πέπλο δήθεν μυστηρίου, συνταγή ξαναζεσταμένου φαγητού από έναν ΜΑΛΑΚΑ σκηνοθέτη, ο οποίος είχε αποτύχει να ολοκληρώσει τη δική του μέτρια ιδέα, πόσο μάλλον το δημιούργημα κάποιου άλλου, ασύγκριτα ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΤΕΡΟΥ από αυτόν.
Last edited by OniBocho; 19-04-2018 at 11:36.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
οτι δωσανε τα κλειδια στα χερι στον Johnson και τουπανε κανε οτι ταινια θες;
δεν παιζει αυτο εδω αλλαζουνε σκηνοθετες σαν τα πουκαμισα
και σιγα το σεναριο στην ταινια του JJ
η μλκια τους ειναι οτι δεν καθισαν να δωσουν σε εναν σκηνοθετη να κατσει να βγαλει μια τριλογια ξεροντας τι θελει να κανει και τι οχι απο την αρχη
και οχι μου πετας π.χ σαν JJ τον σνοουκ και ο αλλος στο 2ο να μην ξερει τι να τον κανει και μετα αλλαζεις τον σκηνοθετη στο 3ο και επαναφερεις τον JJ
φτασαμε 3η ταινια και ουσιαστικα ο "κακος" δεν υπαρχει τι ειναι το παιδακι ο Kylo ren;
η' στην τελικα ας πηγαιναν σε μια καινουρια τριλογια χωρις τους παλιους αυτο που ειπανε οτι θα κανουνε λενε στο μελλον με τον Johnson ο οποιος εχει φαει τοσο σκατο που δεν ξερω
Σε γενικές γραμμές τα λες σωστά. Καμμένο νερντάκι ομπι ουαν μποτσο.
Last edited by atom_smasher; 19-04-2018 at 11:44. Reason: παει και ποσταρει το μαξ πειν χωρις να υπολογίζει τους υπολοιπους που γραφουν σεντονια...πφ
1) e4, c5
2) Νf3
Star wars is dead. Αν και το σόλο πατώσει καμία ελπίδα πλέον για το φραντσαιζ. Λούκας γύρνα πίσω η έστω τηλεφώνα.
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost, replaced by fear
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
