Τους είδα κι εγώ στο Βερολίνο λίγες μέρες πριν το λαηβ της Δανίας –είχα ταξιδέψει από Πάτρα και δεν το μετάνιωσα– σε ένα επίσης γεμάτο, αλλά όχι sold-out, SO36. Το setlist της μπάντας σε όλη την περιοδεία βάραινε προς τις πιο πρόσφατες δουλειές τους (από το 2002 και μετά), κάτι που δεν με χάλασε καθόλου μιας και πριν δυο χρόνια που τους είχα δει είχαν παίξει διάφορα παλιά, οπότε με χαρά άκουσα κομμάτια που δεν είχα ξανακούσει ζωντανά. Η απόδοση της μπάντας ήταν ισοπεδωτική, δεμένο παίξιμο και ένας Frost που (έδινε την εντύπωση πως) δεν ξέρει τι σημαίνει κούραση· παίζει να μην έχασαν "νότα" κυριολεκτικά, αλλά είχαν και ψυχή. Μόνο ψεγάδι η (έτσι κι αλλιώς "πεσμένη") φωνή που από τη μέση και μετά άρχισε να κουράζεται, χωρίς φυσικά να στερεί κάτι από την πώρωση της συναυλίας. Ο ήχος επίσης καλός, όλα ακούγονταν καθαρά και ισορροπημένα. O Satyr, όπως ανέφερε και ο φίλος atom_smasher λίγομίλητος, ελαφρώς evil και πάντοτε ψυχρός όπως μας αρέσει, έδειχνε να γουστάρει καθ' όλη τη διάρκεια! Love them or hate them, live θερίζουν
Οι Suicidal Angels πολύ ευχάριστοι επίσης, βέβαια πιστεύω ότι θα βαριόμουν αν έπαιζαν παραπάνω ώρα. Παρόλα αυτά μια χαρά έπαιξαν (Gus Drux κιθαρισταράς σένιος)! Τους Fight the Fight τους έχασα διότι έφτασα λίγο καθυστερημένα στον χώρο, και ευτυχώς γιατί, απ' όσο τους είχα ακούσει από πριν, ήταν χάλια.Τα λέμε Αθήνα τον Ιανουάριο στο Fuzz!
Ό,τι βρήκα στο νετ από Βερολίνο ("Transcendental Requiem of Slaves"):
