Λαοί σαν τους εσθονούς (και π.χ. τους φινλανδούς) βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση στο κέντρο μιας σύρραξης που οι σοβιετικοί σύμμαχοι και εχθροί ναζί κατούρησαν πάνω στην εθνική τους ακεραιότητα.
Το θέμα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και αμοιβαίο σεβασμό αρχικά των βορείων που πρέπει να καταδικάσουν τη ναζιστική θηριωδία παντού και των άλλων που πρέπει να καταλάβουν το βάρος στις πλάτες των πρώτων.
Αν το μεταοθωμανικό κράτος για κάποιο λόγο οικοδομούσε σοσιαλισμό και έκρινε σκόπιμο να προσαρτήσει την ελλάδα ή μέρος της με δικαιολογία legit ή όχι το στρατηγικό βάθος δεν ξέρω τι θα γίνοταν. Τι εμπιστοσύνη να έχεις σε ένα γείτονα όπως ο τούρκος ή ο ρώσος με σουπερ αυτοκρατορικό παρελθόν που εδώ και 500+ χρόνια κατακτά κατακτά κατακτά κατακτά?
Τον πούτιν δεν τον γουστάρω γενικά, σιγά τον δημοκράτη να πούμε, οι χώρες αυτές τον κατουράνε σήμερα και το σύστημα του, αλλά είπε κάτι που μου άρεσε σε μια εστονή δημοσιογράφο, "δεν πρέπει να μας τραβάνε οι νεκροί από το μανίκι", τι είναι σήμερα αυτές οι χώρες, σε τι επίπεδο είναι οι θεσμοί τους, τα ανθρώπινα δικαιώματα, αυτό μετράει πολύ περισσότερο, τι πάει να πει "φιλοναζί παρελθόν" πως μεταφράζεται αυτό σήμερα?
