Για όποιον-α πάσχει από ξηρασία συμπαιχτών η πρότασή μου έχει 2 σκέλη :
α) Να προσπαθήσει να εμπνεύσει σε υπάρχοντες φίλους το ενδιαφέρον για το χόμπι.
β) Να φροντίσει να γνωρίσει και να κάνει φίλους προσβεβλημένους απο το μικρόβιο. Το κατά πόσο μπορεί κάποιος να κάνει με αυτό τον τρόπο φίλους.. μάλλον παραμένει τυχαίο γεγονός στην πραγματικότητα.
Το σημαντικό που θέλω να αναφέρω σε κάθε περίπτωση είναι βεβαίως ότι προσωπικά σπάνια θα βγω από το δρόμο μου να παίξω μόνο για το παιχνίδι, όλα αυτά τα χόμπι τα θεωρώ δραστηριότητες στο πλαίσιο των υπαρκτών σχέσεών μου με "κανονικούς" φίλους. Αυτό που ισχύει επίσης βέβαια, είναι ότι με αρκετούς φίλους που έχω πια η αφορμή για την ανάπτυξη της ίδιας της φιλικής σχέσης ήταν η ενασχόληση με τα παιχνίδια.
Αλλά από κάποιο σημείο και μετά (ας το πούμε ένα σημείο "ωριμότητας" κι έπειτα) η ενασχόληση με το εκάστοτε παιχνίδι είναι ο δευτερεύων παράγοντας, η σημαντική δραστηριότητα είναι η συνάντηση με φίλους.
Στα δικά μου "τραπέζια" δηλώνω πάντοτε (όσον αφορά την ψήφο μου για το "τι θα κάνουμε σήμερα") ότι "ακόμα κι αν σήμερα τελικά δεν παίξουμε δεν πειράζει", μιας και το σημαντικό είναι "να κάνεις παρέα με τους φίλους σου". Τα όποια παιχνίδια είναι απλώς η αφορμή για μια τέτοια όμορφη κατάσταση.
Η προσωπική εμπειρία μού αποδεικνύει, άλλωστε, ότι μόνο τις παρτίδες με τους φίλους, τις ευχαριστιέμαι πραγματικά.
Τέλος, η "φανατική" ενασχόληση με το hobby gaming (γενικά όχι μόνο επιτραπέζια) εδώ και πολλά χρόνια, με έχει φέρει στην ευχάριστη θέση να μπορώ να δηλώσω ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα υποσύνολα φίλων που ασχολούνται με τις αγαπημένες μου ασχολίες, και μάλιστα υποσύνολα στα οποία περιλαμβάνονται "καλοί" φίλοι, με τους οποίους είμαι στην προνομιακή θέση να έχω δυνατούς και στενούς δεσμούς φιλίας. Κυριολεκτικά μπορώ να αναφερθώ ξεχωριστά σε "φίλους από τα RPG", "φίλους από τα Wargames" και "φίλους από τα Βoard Games" (και βεβαίως υπάρχουν και οι "παλιοί φίλοι" κλπ).
Αν λοιπόν κάτι μου έδωσαν αυτά τα χόμπι είναι η ευκαιρία να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Οπότε, δεν αντιμετωπίζω το χόμπι σαν κάτι ξεχωριστό από τις κοινωνικές μου συνευρέσεις, οπότε δε χρειάζεται στην πραγματικότητα να "ξεκλέψω χρόνο". Χρόνος βρίσκεται ακόμα κι αν δουλεύεις σα σκλάβος. Είναι ζήτημα προτεραιοτήτων παίδες (κακό δεν είναι να ιεραρχείς τα πράγματα στον ελεύθερο χρόνο σου - ούτε υπάρχουν "προδότες του χόμπι". Η ζωή τείνει να ανακατεύεται με την κοινωνική ζωή όλων, είναι αλήθεια).
