ΜΟΥΣΙΚΟΠΑΤΕΡΑΣ = ΚΟΜΠΛΕΞ

[The Good Son]

Καταρχάς αν κάποιος συμφωνεί με τον πάρασαητ, θα πρέπει να αποδεχθεί όλο το συνάφι του σκυλάδικου αυτής της χώρας. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι κανένας σας δεν έχει κρίνει το πόσο χάλια μπορεί να είναι οι Παντελίδηδες και πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο της χώρας κρίνοντας από εικόνες κλαρινογαμπρών. Με το ίδιο σκεπτικό που και σε εσάς ένας κλαρινογαμπρός με τατουαζ "rikse_mia_zaria_kai_gia_mena_re_zwi" δείχνει ότι το πηγάδι δεν έχει πάτο, για κάποιους άλλους αυτή η φωτογραφία δείχνει το ίδιο.

Αλλά νομίζω ότι το νόημα είναι αλλού. Κριτική, κράξιμο, όπως θέλετε ονομάστε τα, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Και υπάρχουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν κάτι που σας ενοχλεί μπορείτε απλά να μην το δίνετε σημασία. Είναι κάτι αντίστοιχο με τον παλιό κανόνα "don't feed the trolls". Όσο ασχολείστε με τις κριτικές που σας ενοχλούν, τόσο τις ενδυναμώνετε. Όλοι έχουν γνώμες και λογικό είναι κάποιοι να τις εκφράζουν ανώριμα. Όταν δίνεις σημασία και τρώγεσαι με κάτι το οποίο ο ίδιος θεωρείς ανόητο και ανώριμο, πραγματικά αναρωτιέμαι τι τρέχει στο κεφάλι σου.

[Parasight]

Με παρεξήγησες και δεν κατάλαβες τίποτα από όσα λέω στην πρώτη παράγραφο. Στη δεύτερη όμως συμφωνώ απόλυτα.

[Λεκές]

[οφτοπικ]Προτείνετε καμιά εισαγωγή σε Bergson. Eυχαριστώ.[/oφτοπικ]

[Raven Lord]

καλά τα είπε ο γκουντ σαν. χου κεαρς? ας κάνει ο καθένας ότι του αρέσει ανεξαρτήτως κραξίματος. άλλωστε και το κράξιμο δικαίωμά μας είναι.

[OniBocho]

Προφανώς είναι προτιμότερο να συμφωνούμε με όλους και με όλα, για να μη χαλάμε κανενός τη ζαχαρένια ή να έχουμε όσο γίνεται καλύτερες σχέσεις με όλους. Αυτό δε λέγεται ούτε γούστο ούτε άποψη. Λέγεται χαμελαιοντισμός. Τα παραδείγματα που αναφέρεις πάντως, "υπερασπίζονται" 3-4 μπάντες από ένα είδος, μήπως τελικά το ζήτημα είναι ότι το κράξιμο γίνεται σε κάτι που αρέσει σε εσένα; Δε βλέπω να "υπερασπίζεσαι" κανέναν Πλιάτσικα ή κανέναν Καρρά και Τερλέγκα. Αυτά τα περί μασονίας του μέταλ που λες, δεν ξέρω σε ποιον φανταστικό κόσμο ζεις και τα βλέπεις, αλλά στη θεσσαλονίκη τουλάχιστον, δεν παίζουν. Και δεν παίζουν, γιατί πολύ απλά, η κατάσταση είναι σχεδόν διπολική. Αν δε θες να πας σε ελληνάδικο/σκυλάδικο ή "λαϊκό" που στάνταρ θα καταλήξει σε σκυλάδικο, θα πας σε κάτι "εναλλακτικό" όπου θα ακούσεις και πιο "ροκ" πράγματα. Το ίδιο ισχύει και για τα ραδιόφωνα, ακόμα και "το μόνο ροκ ραδιόφωνο της πόλης" θα παίζει εμπορικές πίπες, γιατί πρέπει να επιβιώσει.

Αν ως μουσικός έχεις μια Χ αρνητική άποψη, γιατί θα πρέπει να είσαι τόσο σκεπτικός ώστε να την εκφράσεις; Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να χαρακτηριστείς κομπλεξικός; Επειδή υπάρχει κάποια συναδελφική δεοντολογία και σου το απαγορεύει; Επειδή αν το κάνεις, θα πρέπει να έχεις απαραιτήτως να παραθέσεις και καμιά δεκαριά δίσκους και καμιά χιλιάδα live, ώστε να έχει βαρύτητα η άποψή σου; Μήπως τελικά το φίδι τρώει την ουρά του και ο κριτής γίνεται αυτόματα ο κρινόμενος και τελικά το πρόβλημα είναι ότι κανένας μας δεν αντέχει την κριτική;

Κι από εδώ παίρνω πάσα για να αναφερθώ στο εξής:

Το πρόβλημα δεν είναι στο να σε κρίνουν. Το ζήτημα είναι πως θα διαχειριστής τον εγωισμό σου, όταν σε κρίνουν. Ο Λεκές είχε γράψει ότι σε ένα βίντεο που αφιερώνω κάτι στην αγάπη της ζωής μου στο γάμο μας, ήμουν παράφωνος. Προφανώς και ήμουν, δεν είμαι ο Mercury, δε θα γίνω ποτέ. Ο πιανίστας μου με κράζει, γιατί όταν δεν είμαι συγκεντρωμένος και με παρασύρει ένα κομμάτι αρχίζω τις πρασινάδες, ενώ στην αντίθετη περίπτωση βλέπει τη φωνή στο Melodyne και δεν αποκλίνει ούτε στο ελάχιστο και βράζει το κρανίο του όταν συμβαίνει το πρώτο.

Αν είμαι 15 χρονών (εντάξει, 16 είμαι) θα πω και στους δύο "ε μαλάκα, άκου να δεις, εγώ ΠΩΡΩΝΟΜΑΙ στα τραγούδια κι έτσι ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ." Κι εκεί θα μιλάει ο ηλίθιος εγωισμός μου. Ενώ αν βάλω κάτω τα πράγματα, θα πω στον ευατό μου "εντάξει μαλάκα, σταμάτα να γαμιέσαι και συγκεντρώσου."

Όσο ηλίθιο μπορεί να θεωρείς αυτό που με το ποστ σου κατακρίνεις, άλλο τόσο είναι κι αυτό που κάνεις με το ποστ σου. Είναι ένας φαύλος κύκλος, αντίστοιχος με αυτόν του επιπέδου της μουσικής και του επιπέδου των ακροατών. Μεταφέρω την εξής ορθότατη άποψη, που μου έλεγε στα μαθήματα Jazz αρμονίας ο τεράστιος παιχταράς και συνθέτης Νεκτάριος Καρατζής (τον βλέπουμε εδώ να παίζει μπάσο χο χο χο)

"Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν μουσική, όχι γιατί θα φτάσουν να γίνουν όλοι Μπετόβεν, Miles Davis ή επαγγελματίες μουσικοί. Πρέπει να μαθαίνουν μουσική για να γίνουν καλύτεροι ακροατές της μουσικής."

(τι ωραίο πράγμα τα quotes ρε παιδάκι μου, δίνουν κύρος! )

[Parasight]

Μην το πας επί προσωπικού, το αναλύσαμε στη συνέχεια αρκετά στην κουβέντα, ίσως δεν το διάβασες.

Καταλαβαίνω τι λες για το ότι δε χωνεύεται εύκολα η αρνητική κριτική, αυτό πρέπει να το δει ο καθένας για τον εαυτό του, το πόσο ουδέτερος μπορεί δλδ να μείνει σε κάτι που εμπλέκει τον ίδιο. Όμως πέρα από αυτό, ειδικα στα περισσότερα από τα παραδείγματα που ανέφερα στο αρχικό post, μιλούσα ως τρίτος παρατηρητής. Ούτε με τον Χαρούλη έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση, ούτε με τους Planet, ούτε με τους Nightstalker πιο συγκεκριμένα. Δε λέω ότι πρέπει να εισπράττουν διθυράμβους από παντού (χέστηκα κιόλας), αλλά το πνεύμα και η αφετηρία πολλών κραξιμάτων που έχω ακούσει/διαβάσει έχει σχέση με προσωπικά, με καταγωγές, με οπαδούς θεωρούμενης μειωμένης αντίληψης κλπ. Συγνώμη αλλά κάτι τέτοιο εγώ δε μπορώ να το εκλάβω ως κριτική.

Προσωπικά μιλώντας, όχι δε θέλω πάντα την θετική κριτική. Προτιμώ την αρνητική κριτική η οποία γίνεται από κάποιον που ξέρει για τι πράγμα μιλάει και κριτικάρει τη μουσική (και κατ'επέκταση με βοηθάει να βελτιωθώ), παρά το χάιδεμα αυτιών από εναν άσχετο ο οποίος κάνει δημόσιες σχέσεις. Όσα χρόνια είμαι εμπλεκόμενος με μπάντα, αυτό είναι το μόνιμο σημείο συζήτησής μας.

Όχι δε λέω να αρέσουν τα πάντα στους πάντες, δε γίνεται να αρέσουν. Επικεντρώονομαι στο χύσιμο χολής που απλά βγάζει κόμπλεξ. Κάποιοι καταλήγουν να ασχολούνται περισσότερο με το να θάψουν ό,τι δεν τους αρέσει παρά με το να ευχαριστηθούν κάτι που τους αρέσει.

[Sotos_The_Tequiler]

Σε κάποιες περιπτώσεις ο κράζων ξεκινάει κράζοντας τους οπαδούς μιας μπάντας (και μπορεί να έχει και δίκιο σε πολλές περιπτώσεις) αλλά τελικά καταλήγει να κράζει και τη μπάντα για τους οπαδούς της, και μιλάω για τις περιπώσεις που υπάρχει πληθώρα οπαδών όπου ένα μεγάλο μέρος μπορεί να είναι απλά φασαίοι, και μάλλον αυτός είναι ο λόγος που ξεκινάει και το κράξιμο. Καλά όλα αυτά, αλλά μέσα στο κράξιμο χάνεται πολλές φορές και η ουσία της κουβέντας, που ουσιαστικά θα έπρεπε να είναι η ίδια η μουσική.

[fromashesrise]

Σε κάποιες περιπτώσεις ο κράζων ξεκινάει κράζοντας τους οπαδούς μιας μπάντας (και μπορεί να έχει και δίκιο σε πολλές περιπτώσεις) αλλά τελικά καταλήγει να κράζει και τη μπάντα για τους οπαδούς της, και μιλάω για τις περιπώσεις που υπάρχει πληθώρα οπαδών όπου ένα μεγάλο μέρος μπορεί να είναι απλά φασαίοι, και μάλλον αυτός είναι ο λόγος που ξεκινάει και το κράξιμο. Καλά όλα αυτά, αλλά μέσα στο κράξιμο χάνεται πολλές φορές και η ουσία της κουβέντας, που ουσιαστικά θα έπρεπε να είναι η ίδια η μουσική.

αξιζει ανελεητο κραξιμο σε αθηναιους που χρησιμοποιουν καθε μηνα κι ενα διαφορετικο παραγωγο της "φασης"

[fromashesrise]

ζητώ συγγνώμη, τα παίρνω όλα (από) πίσω, απο"φάσισα" να μπω στη φάση και μάλιστα για να το παω λιγο παραπερα προτείνω τη "φάση" που πηγαίνουν οι "φασαίοι" να τη λέμε φασολάδα

[KoiliaSamprela]

Σε κάποιες περιπτώσεις ο κράζων ξεκινάει κράζοντας τους οπαδούς μιας μπάντας (και μπορεί να έχει και δίκιο σε πολλές περιπτώσεις) αλλά τελικά καταλήγει να κράζει και τη μπάντα για τους οπαδούς της, και μιλάω για τις περιπώσεις που υπάρχει πληθώρα οπαδών όπου ένα μεγάλο μέρος μπορεί να είναι απλά φασαίοι, και μάλλον αυτός είναι ο λόγος που ξεκινάει και το κράξιμο. Καλά όλα αυτά, αλλά μέσα στο κράξιμο χάνεται πολλές φορές και η ουσία της κουβέντας, που ουσιαστικά θα έπρεπε να είναι η ίδια η μουσική.

αξιζει ανελεητο κραξιμο σε αθηναιους που χρησιμοποιουν καθε μηνα κι ενα διαφορετικο παραγωγο της "φασης"

σε έχασα παντελώς εδώ και θα με ενδιέφερε να καταλάβω. Τι παραγωγό ? έχουμε τον δικό μας που βγάζει φοβερό μέλι (στείλε με paypal για την διαφήμιση) , λες "μουσικό παραγωγό"? και μιλάς για ραδιόφωνο ποιο ραδιόφωνο ? ιντερνετικο ή τύπου ροκφμ που βάζει κατι από το 2000 και νομίζουν οτι βρηκαν την φρεσκαδούρα?

Στην ουσία η κουβέντα θα καταλήξει σε προντεμάκιδες και hype και είναι ενίοτε πολύ άδικο για της μπάντες, αν και καμιά φορά επενδύουν και στα 2

[Κωλαράκι Τορνευτό]

Να μια λεξη στην οποια θα επρεπε να εχει βαλει τονο ο φρομασης. Ενα παράγωγο της λεξης ηθελε να πει, οχι παραγωγό. Εκτος αν τον τρολαρεις Σαμπρελα.

Ον τοπικ, για το πεος το ποκεμον γκο, μονο για μικρα παιδια.

[KoiliaSamprela]

Να μια λεξη στην οποια θα επρεπε να εχει βαλει τονο ο φρομασης. Ενα παράγωγο της λεξης ηθελε να πει, οχι παραγωγό. Εκτος αν τον τρολαρεις Σαμπρελα.

Ον τοπικ, για το πεος το ποκεμον γκο, μονο για μικρα παιδια.

όχι δεν τρολάρω και οκ την πάτησα, το παθαίνω με το να διαβάζω άλλες λέξεις πόσο μάλλον με τόνους σορρ και ανασκευάζω τότε

[Raven Lord]

το θέμα είναι να κάνει κανείς αυτό που του αρέσει και να μην έχει συμπλέγματα για το τι θα πουν "οι άλλοι".
άμα πραγματικά σε ευχαριστεί κάτι, δε σε νοιάζει κανένα κράξιμο. στην τελική, τουλάχιστο σε αυτό το επίπεδο (το ανούσιο δηλαδή), έχουμε ελευθερία λόγου. από εκεί και πέρα ο καθένας έχει μυαλό να κρίνει.

[00i00]

γενικα, θα μπορουσε(ς) να κανεις ενα θρεντ με τον τιτιλο ''Μη Μου Τους Κυκλους Ταρατε''...
και να επανελθουν οι μουτζες και τα πινξ και να μετρησεις ''κομπλεξες'' και μη

αυτα απο εναν ΜΟΥΣΙΚΟΠΑΤΕΡΑ
(συνεχιστε να λετε για Λαμψη κλπ)

[When Black Roses Bloom]

Νομίζω, ότι αυτό που λές Πάρασάιτ ισχύει σε μικρότερη κλίμακα απ'ότι το αντιλαμβανόμαστε. Και εξηγώ.

Όταν είσαι μέσα σε έναν μικρόκοσμο, π.χ. το μέταλ, το φόρουμ, η παρέα, κ.ο.κ., πιστεύεις ότι ο κόσμος γύρω δρά και σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Πέραν απο τα παραδείγματα χώρων που ανέφερα (που μπορούν να είναι πολύ περισσότερα σαφώς, δεν περιοριζόμαστε μέχρις εκεί) δεν μπορείς να φανταστείς ο υπόλοιπος κόσμος ΠΟΣΟ στ'αρχίδια του είναι. Έχω μιλήσει με άτομα που αποκαλούν τους εαυτούς τους μουσικούς και δεν έχουν τη σχετική μουσική παιδεία, δεν ξέρουν π.χ. μπάντες όπως οι Deep Purple και οι Led Zeppelin και δεν ξέρω γω τι άλλο.

Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως να έχει να κάνει με το μέταλ/ρόκ ειδικότερα. Μόνο σε μεταλοπάμπ έχω βρεί άτομα τα οποία είναι πιο ψαγμένα μουσικά και κοιτάνε και παραδίπλα τους να δούν τι παίζει. Όλοι οι άλλοι καμμένοι, ότι και να τους βάλεις, θα το ακούσουν.