[Τάσος Ρούσσος, Ο τελευταίος της συντεχνίας]
Πρόκειται για μια νουβέλα του Τάσου Ρούσσου, σημαντικού ανθρώπου των γραμμάτων, που πέθανε δυστυχώς πέρσι. Τον δημιουργό τον έμαθα μέσα από τις εκπομπές του Ρένου, και έκτοτε προσπαθώ να διαβάζω οτιδήποτε δικό του πέφτει στα χέρια μου. Παρότι πεπαιδεμένος, υπήρξε μεγάλος λάτρης του Φανταστικού, με το οποίο καταπιάνεται και στο συγκεκριμένο έργο. Ουσιαστικά εδώ πραγματεύεται πτυχές ενός δυστοπικού κόσμου, με έναν υψηλό δείκτη όμως συγγραφικής ωριμότητας και συγκρατημένης μελαγχολίας. Η γραφή του Ρούσσου σε συνεπαίρνει, και είναι θέμα ωρών η ανάγνωση του λογοτεχνήματος.
