Μετά από καιρό και αρκετές ακροάσεις, λέω ότι είναι δισκάρα το γαμημένο.
Κάτι με κρατάει και δεν αρχίζω την αποθέωση, να πω εδώ ότι μια λόξα με Dodheimsgard την έχω, αλλά έβγαλε πάλι μουσικές ο Vicotnic.
Σε διάφορες κουβέντες για τον δίσκο ακούγεται ότι είναι λίγο απλωμένος, λίγο ασύνδετος.
Έχει περίεργη και ένα κατιτίς επιτηδευμένη δομή που σε δυσκολεύει λίγο, αλλά δε γαμιέται έχει μέσα riff αρες και τα καλύτερα ίσως φωνητικά Aldrahn.
Τον ακούω μονοκόμματο και στο παρακάτω κομμάτι αισθάνομαι Το Ψύχος.
