Το είδα προχτές κι ακόμα το σκέφτομαι. Συγκλονιστική φωτογραφία (σχεδόν τετράγωνο πλάνο στο τράβηγμα), Koudelk-ικής αισθητικής, με παντελώς ακίνητη κάμερα παντού. Τόσο υπερβολική φωτογραφία που επισκίαζε την ταινία.

Η ιστορία σκληρή και γλυκιά μαζί. Ένα σύντομο ταξίδι στην πραγματική ζωή, τουλάχιστον όπως το εξέλαβα.

Spoiler
Μαύρισε η καρδιά μου που δεν έφυγε το κορίτσι με τον σαξοφωνίστα. Πόνεσα λέμε. Ήθελα να είμαι αυτός για κάποιο λόγο.