Χαίρομαι που αναφέρεται η μεγαλύτερη επιρροή των SC, μια και θεωρώ ότι η αθηναϊκή μπάντα απομακρύνθηκε από, ή διαφοροποίησε, όσο ακριβώς έπρεπε τον ήχο των ινδαλμάτων τους. Μακάρι δλδ ο κάθε μουσικός να ακούει το Edge of Thorns και στη συνέχεια να επανασυνθέτει στο πεντάγραμμο τη μουντίλα της μεγαλούπολης που κατακλύζει το Today Died Yesterday. Κι ας πω μία προσωπική γνώμη ακόμα: οι SC, μολονότι έχουν δάνεια από το πιανιστικό metal των Savatage ή τον κιθαριστικό μανιερισμό των Dream Theater, εντούτοις σε ό,τι αφορά τη βαθύτερη ουσία τους θαρρώ ότι είναι μια μπάντα αρκετά κοντά στον ψυχισμό διάφορων άλλων εγχώριων (alternative) rock σχημάτων.
Έχω αρχίσει να απομακρύνομαι από το βασικό θέμα του νήματος, I know. Απλά, για μένα θα είχε ενδιαφέρον να γραφούν απόψεις για διάφορες πτυχές της ελληνικής μουσικής σκηνής (από χρήστες που έχουν φυσικά όρεξη να κάνουν κάτι τέτοιο). Ας πω εδώ π.χ. ότι σε μερικά dj sets πειραματιζόμουν κι έχω βάλει το «Κανείς για μένα» ανάμεσα σε Sepultura, Slayer, και πάει λέγοντας. Όπως είχα κάνει και αλλαγή Iron Maiden "Purgatory" με Γενιά του Χάους «Για τώρα και για πάντα».
