Από χθες ήθελα να κάνω «σοβαρό» post για τη Myrkur, αλλά τελικά δεν ευκαίρησα.
Πρώτον, στα μάτια μου η όλη φάση φέρνει έναν αέρα από τις εποχές που ο David DeFeis έγραφε (= ηχογραφούσε) το Original Sin, έβαζε την αδελφή του να το τραγουδήσει και, εν τέλει, πλάσαρε το όλο project ως all female band (αντί για fem fronted). Ο λόγος ήταν ότι ήθελε να ξεμπερδεύει με κάποιες εκκρεμότητες που είχε με τη δισκογραφική του, αλλά το σκέφτηκε καλά ταυτόχρονα, επειδή με αυτές τις ψευδο-μπάντες (οι Original Sin δεν ήταν η μοναδική περίπτωση) έφτιαξε κάποιες πολύ γαμάουα και kvlt προτάσεις στον χώρο.
Μην κολλήσετε στις λεπτομέρειες: κρατήστε το ότι όταν εμπλέκεται τσιτσίκα(-ες) στη μέση, το project αμέσως κερδίζει kvlt (διάβαζε hype για τη σημερινή αντιστοιχία) πόντους. Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο αναμείχθηκε άνδρας σε κάποιο στάδιο του Myrkur (εικασία δική μου είναι, ενδεχομένως να το έστησε ολόκληρο μόνη της η τύπισσα), το κομμάτι "Nattens Barn" προδιαθέτει για έναν απλώς καλούτσικο δίσκο της τάξης 55-70% σε βαθμολογία Metal Archives. Το folk/pagan intro είναι και το καλύτερο του σημείο θυμίζοντας τους Storm και τους συμπατριώτες της Feikn. Κατά τα λοιπά, δεν νομίζω ότι έχει να επιδείξει καμιά φοβερή συνοχή η σύνθεση. Ωστόσο, μου άρεσαν κάποιες κιθαριστικές ιδέες που έβγαζαν ένα άρωμα από μίζερες 00's νορβηγικές μπάντες (κατά σύμπτωση κι αυτές από one-person, λ.χ. Furze και Hordagaard). Προσθέτοντας, τέλος, κάποια (αυτονόητα) Burzum δάνεια, αλλά και κλιμάκωση που θυμίζει σύγχρονες αμερικάνικες μπάντες, το κάδρο επιρροών της ξανθομάλλας νομίζω ότι τείνει να ολοκληρωθεί. Θα τον ακούσουμε τον δίσκο. Είναι βέβαιο όμως ότι δεν θα φέρει καμία απολύτως τομή στο genre.
Γενικότερο σχόλιο: λείπει έντονα το live συναίσθημα του studio από τους καινούργιους δίσκους. Άκουγα το "Lead Us into Darkness" EP των κατά τ' άλλα δευτεροκλασάτων Νορβηγών Demonic και σκεφτόμουν ότι ακόμα και μια τέτοια κυκλοφορία είναι δύσκολο να την εντοπίσεις σήμερα.
