Το διάβασα το διάλογο, δε το χα υπόψη μου, ενδιαφέρον. Παρ΄όλα αυτά, η ηθική του δυνατότερου επικρατεί μόνο όταν ο δυνατότερος αφήνεται από τους υπόλοιπους να εξασκήσει την ισχύ του. Αν όντως η παγκόσμια κοινωνία ενδιαφερόταν πρωτίστως για μία διεθνή δικαιοσύνη, που είναι ψέμμα να πούμε ότι αυτό δεν συμβαίνει καθόλου και δεν έχει το εφφέκτ του (έστω και που απλά δεν γίνονται χειρότερα πράγματα, που κάποιοι έχουν τη δύναμη και θέληση να κάνουν) τότε μπορούμε να επηρεάσουμε τα συμβάντα κάνοντας και προωθώντας τη συζήτηση για το δίκαιο του πολέμου (προφανώς αυτό είναι το τελευταίο από τα "δικαστήρια" που θα έπρεπε θεωρητικά να γίνουν, αλλά έχει ενδιαφέρον αυτή η συζήτηση). Δηλαδή δεν είναι ανύπαρκτη η συζήτηση αυτή, πολλοί έχουν κατηγορήσει το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου και υποτίθεται ότι υπάρχει ένα πραγματικό διεθνές δικαστήριο για αυτό το πράγμα, το οποίο κανονικά δε θα έπρεπε να επιβάλλει απλά κυρώσεις, αλλά να αποφασίσει και μία παρέμβαση. Στο μεταξύ, προφανώς διεθνείς νόμοι υπάρχουν για τους "κανόνες της σύγκρουσης" που συζητάμε και ο οποιοσδήποτε μπορεί να εξακριβώσει πόσο "νόμιμες" ειναι οι δράσειςOriginally Posted by sfinotouvlaki
http://usmilitary.about.com/cs/wars/a/loac.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Interna...manitarian_law
Δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο, αλλά στο τέλος πρέπει να εννοεί ότι εάν βρουν ένα νοσοκομείο δίπλα σε εργοστάσιο πυρομαχικών, δεν έχουν το δικαίωμα να χτυπήσουν.Distinction. Distinction means discriminating between lawful combatant targets and noncombatant targets such as civilians, civilian property, POWs, and wounded personnel who are out of combat. The central idea of distinction is to only engage valid military targets. An indiscriminate attack is one that strikes military objectives and civilians or civilian objects without distinction. Distinction requires defenders to separate military objects from civilian objects to the maximum extent feasible. Therefore, it would be inappropriate to locate a hospital or POW camp next to an ammunition factory.
Για να συνεχισουμε τον απλό παραλληλισμό που είχαμε κάνει και πριν πάντως, θα έλεγα ότι η φάση είναι σαν να σου δίνει ένας μία δυνατή σπρωξιά, και εσύ (Ισραήλ) βγάζεις ένα πιστόλι και τον πυροβολάς στο κεφάλι. Το πιο ηθικό είναι να αμυνθείς και να του δώσεις και εσύ μία δυνατή για να σταματήσει, στο οποίο κανείς φυσικά στην πραγματικότητα δεν περιορίζεται (->ποστάρετε gif με φλώρους να πλακώνονται) γιατί έτσι αφήνει την πιθανότητα να φάει και άλλη μία στην επόμενη κίνηση. Αλλά αυτό το ενδεχόμενο/ προσωπικός κίνδυνος θα πρέπει να εγκαθιδρυθεί παγκόσμια ως δεδομένο και σωστό ηθικά, να μην χτυπήσει δηλαδή το Ισραήλ τους πυραύλους που έχουν βάλει (έστω και καλά) μπροστά από ένα νοσοκομείο, όταν τουλάχιστον οι πιθανότητες να σκοτωθούν δικοί του από αυτούς είναι πολύ μικρές (δηλαδή ένα επιχείρημα συνεποιοκρατικής φύσης που έλεγε και ο λεκές, στο οποίο τα "παράπλευρα" θύματα θα επηρεάζουν το μέγεθος της επιτρεπτής απάντησης)
