Υπάρχουν λίγα προβλήματα στην ανάλυση σου, το κυριότερο επιχείρημα που χρησιμοποιείται από το Ισραήλ και τους συμμάχους του (όχι ότι έχει και πολύ σημασία μπροστά στους γεωπολιτικούς λόγους) είναι αυτό του απόλυτου δικαίωματος προστασίας ενός κράτους στους πολίτες του (ο Κερρ των ΗΠΑ το δήλωσε τόσο απλά όσο το έγραψα). Σύμφωνα με αυτή τη λογική, εφόσον οι Παλαιστίνιοι "ξεκινάνε" τη διαμάχη, οι Ισραηλινοί δε πρόκειται να αφήσουν ούτε δέκα, ούτε πέντε, ούτε έναν πολίτη να πεθάνει και πετάνε επίσης το επιχείρημα "και τι θα γίνει δηλαδή εάν μία μέρα το αμυντικό μας σύστημα δε λειτουργήσει?" και επίσης ότι οι επιχειρήσεις τους δεν είναι εκδικητικές (δεν κοίταξα για το χτύπημα για το νοσοκομείο, αλλά είναι δεδομένο ότι θα πουν ότι έκαναν λάθος) αλλά έχουν το στόχο να αφοπλίσουν τους μαχητές της Χαμάς και τα δίκτυα τους. Όλα αυτά τα επιχειρήματα έχουν το χαρακτηριστικό ότι φαίνονται λογικά σε ανθρώπους που δε γνωρίζουν την ιστορική ακολουθία και τους αριθμούς στο ευρύτερο κομμάτι χρόνου.

Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο με διεθνιστική λογική και όχι με τον απόλυτο σεβασμό στην επικυριαρχία ενός κράτους. Με την δεύτερη -ισχύουσα- λογική, οι παλαιστίνιοι είναι απλά κάποιοι βλαμμένοι που έχασαν τον πόλεμο κάποτε και ακόμα ενοχλούν το Ισραήλ, μη δεχόμενοι ότι είναι πια μέρος του, οπότε δικαιολογούνται τα όσα "φέρνουν στο κεφάλι τους". Δε ξέρω εάν διάβασες το λινκ που έβαλα, αλλά θα βάλω ακόμα ένα χαρακτηριστικό σημείο που το δείχνει αυτό

Freedom for Palestine means freedom from oppressive religion, freedom from a culture of guilt and war, freedom from a ruined generation that asks their children to take on their hate and suffering, that throws punches after the fight is lost, inviting kicks on the ground.
Οπότε, ακόμα βαθύτερα, το πρόβλημα είναι η εχθρότητα απέναντι στην αυτοδιάθεση των λαών και η κυριαρχία της ιμπεριαλιστικής εθνικιστικής λογικής (απέναντι στην οποία τα εθνικο-απελευθερωτικά κινήματα φυσικά είναι πρόοδος και όχι "εθνικισμός").