Απλώς οι ρουκέτες των Παλαιστινίων έχουν σκοτώσει 28 Ισραηλινούς σε 14 χρόνια. Το Ισραήλ είναι στρατιωτική υπερδύναμη έχοντας αναπτύξει ένα αμυντικό σύστημα που εξουδετερώνει τις περισσότερες ρουκέτες πριν χτυπήσουν πολίτες. Όπως το βλέπω εγώ, μόνο δύο επιχειρήματα μπορούν να γίνουν για να δικαιολογηθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Το πρώτο είναι αυτό που ανέφερα πιο πάνω, αυτό της αυτοάμυνας δηλαδή, το οποίο επικαλείται κάποιου είδους δικαιοσύνη. Ακόμη και αν δεχτούμε πως το Ισραήλ δικαιούται να αμυνθεί μετά από τις επιθέσεις που δέχτηκε (αγνοώντας το γεγονός πως τα επιχειρήματα των Παλαιστινίων έχουν ισχύ), μετά την έκβαση αυτού του πολέμου η μόνη απόδοση δικαιοσύνης που παρατηρείται είναι ανάλογη αυτού που έγραψα και επαναλαμβάνω εδώ για να γίνει πιο κατανοητό: ένα μικρό παιδί επιτίθεται σε έναν ενήλικο και ο ενήλικος αποφασίζει να του κόψει το χέρι (και τα δύο πόδια θα προσθέσω εδώ.) Και αν δεχθούμε πως οι επιθέσεις του Ισραήλ γίνονται 'εν βρασμώ ψυχής,' τότε μιλάμε για την πιο καλοβρασμένη ψυχή που έχει υπάρξει αφού πλέον μιλάμε για βδομάδες. Οπότε η απονομή δικαιοσύνης δεν δικαιολογεί αυτό που βλέπουμε.
Το δεύτερο είναι να επικαλεστούμε τις συνέπειες. Αν το δούμε καθαρά μαθηματικά, οι απώλειες είναι δυσανάλογες. Άρα το Ισραήλ μπορεί να δικαιολογηθεί μονάχα αν καταφέρει να σταματήσει τις εχθροπραξίες και να βρει λύση. Όποιος καταλαβαίνει αυτά που η δική του ανθρώπινη ψυχολογία του επιτρέπει να καταλάβει (συνυπολογίζοντας και το ιστορικό παρελθόν), κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Τέτοιου είδους στρατιωτικές επιχειρήσεις μόνο περισσότερη βία και φανατισμό θα γεννήσουν και θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο το διπλωματικό 'έργο' που θα ακολουθήσει. Άρα και σε αυτήν την περίπτωση το Ισραήλ δεν έχει δικαιολογία.
Το συμπέρασμα μου είναι αυτό που οι περισσότεροι καταλαβαίνουν ενστικτωδώς δίχως να μπουν στη διαδικασία να αναλύσουν ηθικά το ζήτημα όπως εγώ. Δηλαδή πως το Ισραήλ είναι αυτή τη στιγμή ο κύριος υπεύθυνος για εγκλήματα πολέμου.
