Μπαράζ καμμένων ονείρων την περασμένη εβδομάδα. Την πρώτη νύχτα είδα ότι κάποια γειτόνισσα μου άφησε σημείωμα στο super market της γειτονιάς (ένα εντελώς διαφορετικό όμως από το υπάρχον) ότι δεν είμαι καλός πατέρας και θα έπρεπε να ντρέπομαι κι ότι εκμεταλλεύομαι το παιδί μου, οπότε μέσα στον ύπνο μου άρχισα να ιδρώνω ψάχνοντας εναγωνίως τη ρουφιάνα που το έκανε. Κανένα υπαρκτό πρόσωπο στο όνειρο.
Την ακριβώς επόμενη νύχτα, είδα ότι ήμουν στο σπίτι του Ikonoklast, ότι καθόμασταν στο δωμάτιό του, όπου είχε ένα pc σε dual monitor set-up, το οποίο έτρεχε FreeBSD Unix ειδικά μονταρισμένο για να γράφει στο ER από console mode. Δεν έχω δει ποτέ τα μούτρα του, αλλά ήταν ένα καλοσυνάτο παιδάκι, με μακριά ίσια μαλλιά, γυαλιά και φορούσε καρό κοντομάνικο πουκάμισο και βερμούδα. Θα μπορούσε να τον περάσει κανείς για ΚΝίτη ή ΠΚΣ τέλος πάντων. Όταν άρχισε να μου δείχνει τα αγαπημένα του βιβλία, μεταφερθήκαμε στο δικό μου δωμάτιο, από το πατρικό μου σπίτι, όπου του έδειχνα δικά μου αγαπημένα βιβλία και συλλεκτικές εκδόσεις comics. Αδυνατώ να θυμηθώ ποιο μου είπε ότι ήταν το αγαπημένο του βιβλίο, αλλά θαρρώ πως ήταν Ισπανού (ή Ισπανόφωνου έστω) συγγραφέα.
