Κλασική μουσική και τέτοια.

[Helm]

Μ'αρέσουν πολύ Κορσάκοβ, Μουσόργκσκι και Μποροντίν από τους 'Πέντε'. Ο Στραβίνσκι του Firebird Suite και του Rite of Spring, όχι ότι τα άλλα εφτάρια και τα ντέμο δεν είναι καλά, απλά δεν έχω ακούσει τίποτε άλλο με προσοχή. J.S.Bach λατρευω. Arvo Pärt, επίσης. Béla Bartók που αναφέρθηκε, μέχρι György Ligeti σε κάποιες συνθέσεις και μετά δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω μοντέρνα σύνθεση αν και καμιά φορά με συναρπάζει. Steve Reich και Philip Glass, αν μετράνε και αυτά.

[ikonoklast]

Shirime: To κομμάτι που έδωσε ο φθόγγος παραπάνω ακούγεται σα Grief με ψαλμωδίες. Οι Grief είναι sludge άρα αυτό σε μια κουβέντα που δε συμμετέχουν μόγγολα και με ασόβαρη διάθεση είναι "τελετουργικό sludge". Κατα τ'άλλα όχι, δεν υπάρχει τέτοιος όρος και δε συνιστώ να τον χρησιμοποιείς με οποιονδήποτε άλλο κόσμο.

[Shirime]

Ikonoklast: ευχαριστώ για την διευκρίνηση.

[ikonoklast]

Shirime: Mη με ξενερώνεις, πίεσε με να σου πω ότι δεν υπάρχει sludge και ότι όλα είναι doom metal. Ρώτα με αν «Οι Deathspell Omega δηλαδή τώρα εσύ λες ότι είναι sludge;;;». Το άρχισες που το άρχισες, γίνε λίγο ΑΚΡΑΙΟΣ.

[Shirime]

Ikonoklast: παράτα με, ακούω ΞΕΦΑΝΤΩΤΙΚΗ TECHNO

[Helm]

Ρε είναι μέσα στο φλιπεράκι.

[rat_poison]

Με άρεσε μπορώ να πω αυτός ο ζορν αρκετά

σε άλλα νέα


Φασματική μουσική

από γουίκι για τους τεμπέληδες
Spectral music (or spectralism) is a musical composition practice where compositional decisions are often informed by the analysis of sound spectra. Computer-based sound spectrum analysis using a Discrete Fourier Transform (DFT), via the Fast Fourier Transform algorithm, is one of the more common methods used in generating descriptive data. Using DFT analysis, features of a particular sound spectrum can be visualized using a spectrogram. Spectral composition focuses, then, on bringing out these features, interconnecting them, and transforming them. This analytical approach to spectral composition originated in France in the early 1970s and the techniques were primarily developed, and later refined, at the Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique, Paris, and with the Ensemble l'Itinéraire, by composers such as Gerard Grisey and Tristan Murail. However, Murail has described Spectral music as an aesthetic rather than a style, an attitude towards composition rather than a set of techniques - the attitude being that "music is ultimately sound evolving in time"

δείγμα δωρεάν




για πείτε κι εσείς;

[House Of Low Culture]

ωραίος ο τύπος ^^^
τσεκ και το παιδί, μπροστά:

[rat_poison]

όχι ερίκ σατί στη λεσβιακή τσόντα μου ρε μαλάκα....

[Ra Pariah]

[ikonoklast]

Μιας και αναφέρθηκε ο Γιάννης Χρήστου, έχετε στο νου σας αυτό: http://anaparastasis.info/gr



Το επιμελείται ο Ζουλιάτης (night on earth), έχει πάρα πολύ και καλό υλικό που μάζευε 10 χρόνια. Ακόμα κι αν δε μπαίνει κάποιος στο ίδιο το έργο του Χρήστου, έχει ενδιαφέρον. Ε, και οι μερακλήδες ρίχτε και κάνα donation.

[phthoggon]

Underground ανακαλύψη: Ο Raphael Weinroth-Browne είναι ένας τσελίστας που συμμετέχει στους Musk Οx, ένα σχήμα ακουστικής κάπωςφολκ στο στυλ των μπαντών της Prophecy, στων οποίων το φεηςμπουκ βρήκα ένα λινκ για την προσωπική του δουλειά. Τσέλο και τραγουδίστρια μόνο, και παρ' όλα αυτά από τα καλύτερα κομμάτια που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό, ένας συνδυασμός Glass-ικής αισθητικής με heavy metal ορμή και θρασοντεθ ρυθμική παιδεία. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν είναι μόνο σολιστικά εντυπωσιακό αλλά και συνθετικά καθ΄όλη την διάρκεια των 14 λεπτών του. Ίσως σας ξενίσουν λίγο τα άναρθρα δραματικά φωνητικά (δεν είναι και ότι καλύτερο τρου) αλλά μη μασάτε, αφήστε το να προχωρήσει, ιδιαίτερα στα τελευταία 5 λεπτά.


http://thevisit1.bandcamp.com/track/between-worlds


Φυσικά είχε και μία μέταλ μπάντα μικρότερος, τους Cholera, που δε θα μπορούσε παρά να γαμάει ασύστολα. Τα λέμε στο death metal θρεντ.

έντιτ: πάρτε και ένα βίντεο από τον τυπά να παίζει σόλο (μη φαίνεται και ξενέρωτο το ποστ χωρίς youtube link~!1)

[Ra Pariah]

Πολύ ωραίο κομμάτι. Στα συν το name your price download (αν και σέβομαι εξ ίσου όλους όσοι σκοπίμως δεν είναι αυτής της «πολιτικής»).

[babality]

βαλεριος ο αγαπημενος μου συγχρονος μαεστρος. εδω στο επος φαηρμπερντ. γραμμενο οριτζιναλυ για μπαλετο.

[phthoggon]

Οι όπερες του John Adams, κλασικός μινιμαλισμός και σοβαρή πολιτική μαζί. Το δεύτερο ήταν η μεγάλη του επιτυχία, το πρώτο τελείωσε σχεδόν την καριέρα του (και εντελώς της Alice Goodman που έγραφε τα κείμενα). Για όσους γουστάρουν να διαβάζουν εδώ μία συνέντεξή της που εξηγεί όλη τη φάση.

http://www.theguardian.com/music/201...ffer-interview

Προσέξτε μέταλ σημείο στο 9:00 στο Νίξον, όποιος θέλει να μου πει τι εννοεί ο ορίτζιναλ πατερούλης, επειδή δε το πιάνω

​Mao: "There is a paradox: among the followers of Marx, the extreme left--the doctrinaire--tend to be fascist." Nixon: "And the far right?" Mao: "True Marxism is called that by the extreme left. Occasionally the true left calls a spade a spade...and tells the left it's right!" And then Nixon's dumbfounded expression...absolute gold.