1 στους 1 ERίτες συνιστούν το ποστ ετούτο.
Καλα τα χουμε ξαναπει αυτα, εσυ εχεις καθε δικαιωμα να γουσταρεις το μπασκετικο συνολο του Λεπρον και τον Σποελστρα, αλλωστε παιζεις μπασκετ (!), εγω ευτυχως δε χρειαζεται.
Εμενα οσο περιεργο κι αν σου φαινεται, το να βλεπω αυτο το σμολ μπολ με τον Λεμπρον να αναγκαζει δυο ή και τρεις αμυντικους να πεφτουν πανω του λογω σωματικης διαπλασης και αθλητικων ικανοτητων, ωστε αν δε μπορει να κανει το ντραηβ, να πεταει τη μπαλα σε οποιον βρισκει ελευθερο στημενο στη γραμμη του τριποντου (ή τελικα να κανει το ντραηβ και να παιρνει καλαθι και φαουλ), οσο καλα κι αν το κανουν οι Χητ (που το κανουν εξαιρετικα), δε με αγγιζει ιδιαιτερα. Δηλαδη ενιοτε προτιμω ακομα και το αναρχο μπασκετ της Οκλαχομα να φανταστεις, και σιγουρα το σφιχτο και παθιασμενο μπασκετ των Σικαγο, οσο αντι-εμπορικο κι αν ειναι. Δε νομιζω οτι με παικτες οπως οι Χασλεμ, Κοουλ Νορρις, Μπερντμαν, Λεμπρον (αλλα και αλλοι, αλλα σταματαω εκει) δε δικαιολογουμαι να τους λεω σιχαματα. Καλα για Σποελστρα.... ας πουμε πως υπαρχουν τουλαχιστον 5-6 προπονητες στο ΝΒΑ που με το ιδιο ροστερ θα ειχαν φτασει τελικο με 12-0 απεναντι σε ομαδες οπως η Σαρλοτ, το Μπρουκλυν και (αυτη η) Ιντιανα.