ειναι μια απο τις λιγες ταινιες που οι καρικατουρε χαρακτηρες δουλευουν τοσο ομορφα . Το σεναριο ειναι απλοικο μεν αλλα εχει γαμω τα φλοου και δινει εμφαση στην φιλοσοφια του , νταξ να ουμε λαιφ ις σιμπλ .
ειναι μια απο τις λιγες ταινιες που οι καρικατουρε χαρακτηρες δουλευουν τοσο ομορφα . Το σεναριο ειναι απλοικο μεν αλλα εχει γαμω τα φλοου και δινει εμφαση στην φιλοσοφια του , νταξ να ουμε λαιφ ις σιμπλ .
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Για μένα το μόνο πρόβλημα που έχει είναι το ίδιο με το Llewyn Davis, ότι δηλαδή στη δεύτερη ώρα σταματάει να υπάρχει σοβαρή αφηγηματική συνοχή κι αφήνει τους χαρακτήρες ουσιαστικά μόνους τους ενώ γενικά οι Κοενς λειτουργούν καλύτερα όταν στήνουν ακριβώς τους μηχανισμούς και τον κόσμο μιας ταινίας. Προφανώς ταιριάζει δεδομένου ότι κι ο Dude παρουσιάζεται χωρίς κατέυθυνση κλπ αλλά νομίζω ότι τραβάει κάπως υπερβολικά και στο τέλος αναγκάζονται να σκοτώσουν έναν χαρακτήρα για να δώσουν closure. Δεν το θεωρώ σε καμιά περίπτωση μέτριο και είναι απ' τις πιο quotable ταινίες στην ιστορία, αλλά δεν θα το 'βαζα στις καλύτερές τους.
Χώσε μερικές ενδεικτικές προτάσεις των κατηγοριών "Μεγάλες", Μεσαίες", "Μικρές", έτσι για το χαβά.
Εγώ λέω ότι είναι υπέροχη, στο hi-five των Κοέν, και αν κάτι με ενοχλεί είναι το hype που χτίστηκε γύρω από αυτή από πιτσιρικάδες που θαμπώθηκαν από κάτι πρωτόγνωρο φευγάτο(Duderism, κτλπ).
Για τα πρακτικά, δεν έχω δει Κοέν μετά από εκείνο με Κλούνει-Ζέτα Τζόουνς. Αλήθεια, επανήλθαν μετά από εκείνο το ντεφορμάρισμα ή μπα?
Resistance is useless
Top Coen: Barton Fink (με διαφορά), Miller's Crossing, Hudsucker Proxy, The Man Who Wasn't There
Απλά καλά: Big Lebowski, No Country for Old Men, True Grit
Low: Fargo (ναι ξέρω, διαφωνείτε όλοι), O Brother, Where Art Thou?, Intolerable Cruelty
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
^ΑΣΤΕΙΟΣ πρωτοδισκάκιας
casshern να δεις όσες έβγαλαν μετά από αυτό που λες, είναι όλες μία και μία (για το burn after reading διίστανται οι απόψεις αλλά εγώ το λάτρεψα). όντως λίγο χαζή η κατηγοριοποίηση των ταινιών τους (λες κι έχουν βγάλει εκατό), αλλά ναι, αν τον τύπο δεν τον έλεγαν dude θα είχε τους μισούς φανς. ό,τι είπα, μια χαρά ταινία, εδώ βγάλαν ταινία με τον cage που γάμησε.
Ε κάνε όμως και την δική σου λίστα!
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
Προσωπικά το bl σαν ταινία είναι συμπαθέστατη,feelgood με κάποιες (απ'ότι θυμάμαι κιόλας πάνε 3 χρόνια από την τελευταία φορά που την είδα) ενδιαφέρουσες σκηνές ειδικά στο bowling.Εδώ την κρίνω όμως αποκλειστικά συναρτήσει με το γεγονός ότι αποτελεί την πιο γνωστή δουλειά των κοεν κάτι εντελώς προβληματικό για μένα από τη στιγμή που σε καμία στιγμή της δεν είναι αντιπροσωπευτική του έργου και της σκέψης των αδερφών.Πέραν κάποιων καθαρά σκηνοθετικών στοιχείων που βάζουν παντού όπως οι ευρυγώνιοι φακοί και το στυλιζάρισμα δεν εντόπισα πουθενά στην ταινία τα στοιχεία εκείνα της μαυρίλας και της πικρής κριτικής των κοεν στο αμερικάνικο όνειρο, ούτε καποιον χαρακτήρα ξεκάθαρα "κοενικό" (τραγική φιγούρα,εγκλωβισμένο ανάμεσα στους δικούς του ηθικούς κανόνες και αυτών της αμερικάνικης κοινωνίας) όπως πάντα υπήρχε ακόμα και στις μέτριες ταινίες τους.Και αν οι κοέν είχαν προφανώς κάθε δικαίωμα να κάνουν μια ταινία απλά για την καύλα τους που θα σπάει λίγο τη μαυρίλα από τις τρεις μεγαλειώδεις παρεμβάσεις τους στον ανεξάρτητο αμερικάνικο κινηματογράφο που είχαν προηγηθεί (barton fink-hudsucker proxy-fargo), εμένα μου τη σπάει να ακούω από άτομα "α ναι οι κοεν,big lebowski γαμάνε".
Τέσπα η δικιά μου λίστα πάει κάπως έτσι:
Barton fink
1.The Man Who Wasn't There
2.raising arizona
4.no country
5.hudsucker proxy
6.millers crossing
7.fargo
8.a serious man
9.blood simple
10.brother where art thou
11.big lebowski
12.burn after reading
13.true grit
14.llewyn davis
15.ladykillers
δεν έχω δει αυτό με τον clooney και τη jones
Έντονα πολιτική χροιά και επαναστατική διάθεση, είχε η συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο λιμάνι Κατακόλου, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής.