Πέρα από την συμφωνία μου με όσα έγραψε ο Phantom Duck, η πιο σοβαρή συμβουλή που έχω να δώσω είναι πως μερικές φορές, κι ιδιαίτερα για θέματα για τα οποία κανείς σε ένα βαθμό ντρέπεται (γιατί τουλάχιστον αυτή την εντύπωση μου έδωσες από αυτά τα λίγα που έγραψες), είναι πολύ ευκολότερο να μιλήσεις με ένα ψυχολόγο, ο οποίος έτσι κι αλλιώς δε πρόκειται να σε κρίνει για τίποτα - είναι βασικό μέρος της δουλειάς του αυτό (συν ότι αν δεν νομίζεις ότι βγαίνει κάτι θετικό από αυτό, σταματάς να τον επισκέπτεσαι όποτε εσύ θες). Η προσωπική μου εμπειρία με ψυχολόγο ήταν πολύ θετική, σε κάθε περίπτωση.
Από εκεί και πέρα, εφόσον όπως αναφέρεις υπάρχει ένα γενικότερο θέμα πως εκεί που βρίσκεσαι δεν έχεις κάποιον κοντινό φίλο, η πιο προφανής λύση είναι να ξεκινήσεις κάποια καινούργια δραστηριότητα (κάποιο άθλημα, εθελοντισμός, σχολή χορού, ό,τι στο καλό σε ψήνει), όλες έχουν κάποιο κοινωνικό χαρακτήρα κι έτσι κι αλλιώς είναι πιο εύκολο να ξεκινήσουν νέες γνωριμίες με άτομα που de facto μοιράζεστε ένα κοινό ενδιαφέρον. Δε πρόκειται αυτό, βεβαίως, να σου προσφέρει κοντινούς φίλους άμεσα, αλλά είναι μια αρχή και θα σε βγάλει και από την μιζέρια του πρόσφατου χωρισμού.