Και πέραν αυτού που είναι πολύ σωστό, έχοντας ξαδελφούλα με κινητικό πρόβλημα, δε νομίζω ότι εύκολα μπορούμε να μπούμε στην ψυχολογία ενός ανθρώπου που μεγαλώνει ένα τέτοιο παιδάκι. Είναι πραγματικό χάος η σκέψη και η ψυχή ενός τέτοιου "άτυχου" γονιού...Originally Posted by Phantom Duck
Σε νιώθω και σένα πάντως, που για 9 μήνες βλέπεις αυτό το πλασματάκι και σήμερα έπεσες στην περίπτωση. Είναι αρκετά εύκολο να αφορίσεις αυτό που εκλαμβάνεις ως λάθος συμπεριφορά εκείνη τη στιγμή.
