Στα πρόχειρα κι εγώ, γιατί νυστάζω.

Κάποτε είχα περάσει την εξής φάση με το Lemmy πιτσιρικάς. Από το λύκειο όπως κάθε ροκομεταλάς που σέβεται τον εαυτό του ήμουν και φάση μότορχεντ, λέμυ θεός, πόρωση, μπλουζάκια μότορχεντ, κλπ. Κάποια στιγμή στα πρώτα έτη λοιπόν και με την πρώτη 128kbps ADSL που έβαλα, άρχισα να κατεβάζω ότι υπάρχει, μεταξύ των οποίων και ένα ντοκυμαντέρ για Motorhead. Σ'αυτό το ντοκυμαντέρ λοιπόν, ο Lemmy βγαίνει και μιλάει μπροστά στην άπειρη συλλογή με ναζιστικά σύμβολα-κειμήλια-μπιμπελό. Η πρώτη αντίδραση ήταν: ΦΑΣΙΣΤΑΣ. Ξενέρα, δεν ξανακούω ποτέ Motorhead και τέτοια. Η δεύτερη αντίδραση ήταν: Ντάξει μωρέ για τη φάση το κάνει, εξάλλου είναι στον πολιτισμό του μέταλ να προκαλεί, και άλλα τέτοια που λέγονται παραπάνω. Συν κάτι (λάιτ) δηλώσεις του Lemmy που επεξηγούσε το λόγο που έχει αυτή τη συλλογή, ότι δλδ δεν είναι φιλοναζί αλλά το κάνει γιατί έτσι, κάπως ηρέμησα.

Όλα αυτά όμως μιλάμε ότι συνέβησαν το 2003 ξερωγω. Τότε χρυσές αυγές και λοιπά ήταν περιθωριακά πραγματάκια με τα οποία ασχολούμασταν -κυριολεκτικά- μόνο εμείς.

Θέλω να καταλήξω στο ότι αυτό το ερώτημα που μπαίνει στο θρεντ ποτέ δε μπορεί να απαντηθεί από μόνο του ξέχωρα. Παίζει ρόλο ΠΑΝΤΑ σε ποια εποχή, ποιο μέρος και για ποιες συνθήκες μιλάμε. Δηλαδή, δεν έχω πρόβλημα με σατανιστικού χαρακτήρα στίχους και εξώφυλλα, γιατί αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κίνδυνος προσυλητισμού ανθρώπων από τον σατανισμό και ως εκ τούτου "σατανιστική απειλή" στην κοινωνία. Αντιθέτως, με το φασισμό -και δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω- ΥΠΑΡΧΕΙ, και είναι τεράστια.

Στις αμερικές και στις αγγλίες που ο καπιταλισμός γαμάει και δέρνει χωρίς να βρίσκει και καμιά μεγάλη αντίσταση, είναι λογικό ο φασισμός να "διώκεται" με θρησκευτικό τρόπο, καθώς δεν έχει πάρει ακόμα το ρόλο του "συστημικού μπράβου" όπως έχει πάρει στην Ελλάδα. Γι'αυτό και ο μεταλλάς που "θέλει να προκαλέσει" γιατί είναι κάφρος και αλήτης και ξερωγω τι, δεν πολυέχει στο μυαλό του τι εστί σε βάθος αυτό το πράγμα, και άρα το κάνει.

Έχει σχέση δηλαδή, το πού βρίσκεται κάθε φορά και γιατί το κάνει.

Καταλήγω στο εξής: Δεν πρόκειται ποτέ ως αντίφα άνθρωπος να πω στον άλλον "μην ακούς EW ή Motorhead". Δεν έχει και νόημα εξάλλου, αφού γαμάνε. Παρ' όλα αυτά, θα του πω ΠΟΥΤΣΑ ΚΑΙ ΞΥΛΟ στους Near Mataron, κι ας είναι καλή μπάντα. Οι πρώτοι δεν πρόκεται ποτέ να γίνουν "σύμβολο" μουσικά στους φασίστες, κι αν γίνουν, τότε πούτσα και σ'αυτούς. Γενικά, στην Ελλάδα ακόμα οι φασίστες δεν κινούνται έτσι: βλέπω μια μπάντα που έχει δώσει "φιλοναζί" δικαιώματα, άρα πάω σε συναυλίες της Jarboe επειδή είμαι ΧΑ και αυτή είναι φίλη με τον Καιάδα. Ούτε καν. Είναι απολίτιστοι και γκασμάδες για να ακούσουν τέτοιες μουσικές. Αν παρ'όλα αυτά αρχίσουν να αποκτούν και ξεκάθαρη μουσική ταυτότητα, τότε αλλάζει η συζήτηση. Αν δηλαδή αρχίσουν οι φασίστες να κάνουν "δικούς τους" τους EW και όποιον άλλον αμερικάνο χρησιμοποιεί ναζί σύμβολα "για το χαβαλέ", τότε ό,τι είπα παραπάνω δεν ισχύει και το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο.

Έως τότε, σεβαστό αυτό που λέει ο λιτς, δεν παίζουμε με σβάστιγκες κλπ, αλλά η μουσική γίνεται και πολιτική μόνο αν συνεβρεθούν καλλιτέχνης και ακροατής σ'αυτό. Να πάει ο κόσμος αν θέλει στο επόμενο λάιβ των electric wizard πχ, αλλά να ξέρει και περί τίνος πρόκειται γύρω απ'όλα αυτά, κι ας επιλέξει μόνος του.

Όπως και να'χει, το θέμα του φασισμού δε θα κριθεί από το εμπάργκο που θα φάνε ή όχι ο κάθε λέμυ η κάθε τζαρμπο και οι κάθε ew. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ίσως και να παίξει ρόλο το να μην ξανακάνουν live πουθενά οι near mataron.

ΥΓ. Ακούω το dopethrone