Κατά τη γνώμη μου, η σύλληψη της ηγεσίας της Χ.Α. δεν είναι νίκη ούτε της αριστεράς, ούτε του αντιφασιστικού κινήματος. Είναι πανηγυρική νίκη του Σαμαρά. Μια μαζική πορεία στο Κερατσίνι, άλλη μία στο Σύνταγμα καθώς και πολλές μικρότερες στην επαρχία δεν κάνουν το αυτί μίας ακροδεξιάς κυβέρνησης σαν και αυτή να ιδρώσει. Η ΝΔ μετά τη δολοφονία μπήκε στο δίλημμα, να τραβήξει το αυτί της Χ.Α. ώστε να την κάνει να "σοβαρευτεί", όπως είπε και ο Μπάμπης, ή να την "κάψει" ολοκληρωτικά ως χαρτί; Ζυγιάζοντας τα κέρδη και τις ζημιές και, συγχρόνως, κρίνοντας ότι η Χ.Α. είναι αναλώσιμη επέλεξαν το δεύτερο.
Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση, πρώτον και προφανέστερο, κερδίζει εκλογικά. Αν αυτή τη στιγμή γίνονταν εκλογές πιστεύω ο Σαμαράς θα τις έπαιρνε αέρα. Όχι μόνο θα μάζευε τους επαναπατρισμένους πρώην ψηφοφόρους της Χ.Α. αλλά και πολλούς πρώην ψηφοφόρους της ίδιας της ΝΔ αφότου έχει αποδείξει ότι αποτελεί εγγυητή της δημοκρατίας και της σταθερότητας.
Δεύτερον, ακριβώς αυτός ο τίτλος του εγγυητή της δημοκρατίας θα είναι το πάντα εύκαιρο επιχείρημα εναντίον όσων πολύ σωστά καταγγέλλουν και θα καταγγείλουν την κυβέρνηση ως βαθιά αυταρχική. Την επόμενη φορά που κάποιος θα τους πει φασίστες η απάντηση θα είναι εύκολη, "τους φασίστες εμείς τους κλείσαμε μέσα".
Και, τρίτον, η παραπάνω άμυνα τους λύνει τα χέρια ώστε να ξεσαλώσουν εναντίον του αληθινού αντιπάλου, όπως είπε και ο Φαήλος. Έχοντας στο ιστορικό τους την νίκη εναντίον της Χ.Α. με ευκολία θα στραφούν εναντίον της αριστεράς με το προφανές επιχείρημα "είμαστε δίκαιοι, κρατάμε ίσες αποστάσεις, αντιμετωπίσαμε το ένα άκρο, τώρα οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και το άλλο".
Όπως ακριβώς τα είπε σήμερα το πρωί δηλαδή και ο πρωθυπουργός: "πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το άλλο άκρο που μιλάει για έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ".
Όσο για το κενό που αφήνει πίσω της η Χ.Α., σύντομα θα βρεθούν καλοθελητές να το καλύψουν, που και ως δεξιοί λαγοί θα λειτουργούν για το δημόσιο διάλογο και πιθανοί κυβερνητικοί εταίροι θα είναι, χωρίς μάλιστα να χαλάνε τη μόστρα της ΝΔ με δολοφονίες εν ψυχρώ. Όσο για παρακρατικούς, αυτοί δε λείψανε ποτέ.
