Λόγω της γαμάτης φάσης που ήταν τελικά όλο αυτό το πράγμα, το λιγότερο που αξίζει είναι ένα σωστό topic στο live reports.
Πιώμα, πιώμα, πιώμα, πολύ πιώμα. Ξαπλώστρες, κοριτσάκια με μαγιό, μπανάκι, λιώσιμο, πιώμα. Βγήκε αρκετή κούραση χθες που γύρισα, αλλά δυο μέρες στην Αλμύρα δεν καταλάβαμε τίποτα. Μαλακία που δεν πήρα τελικά τίποτα από merchandise, το άφηνα για αργότερα να μην έχω τα πράγματα στο live, αλλά και τις δυο μέρες κατέληξα να σβήνω από την κούραση. Χαλβάδιαζα πάντως το 7" Alien Mustangs και το καινούριο γαμάτο μπλουζάκι 45rats.
Πιο συγκεκριμένα στα του live, όσα θυμάμαι και σε όσα ήμουν μπροστά στη σκηνή.
Arrakis. Ωραίο ξεκίνημα. Ορχηστρικό heavy rock με ψυχεδελικές πινελιές, μας έβαλαν στο πνεύμα.
Alien Mustangs, η πρώτη αποκάλυψη για μένα. Μελωδική ψυχεδέλεια με ιδιαίτερα φωνητικά κατευθείαν από τα '60s. Δηλώνω φανμπόης και αναμένω επόμενα βήματα.
Δεν ξέρω πώς, από τους Craang περίμενα κάτι πιο ρογκεντρόλ και γκαζωμένο. Δε μας χάλασε βέβαια καθόλου η στονεριά, δεν άκουσα όμως και πολύ προσεκτικά γιατί άλλα θέματα απαιτούσαν την προσοχή μου εκείνη τη στιγμή.
Οι Million Hollers εμφανίστηκαν σαφώς βελτιωμένοι από την τελευταία φορά που τους είχα δει live. Πάντα τέτοια.
Και μετά, This Is Nowhere. Δεν τους είχα ξαναδεί live, οι προσδοκίες μου ήταν τεράστιες, αλλά αυτό το πράμα δε μπορούσα να το περιμένω. ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ μπάντα απλά.
Το Σάββατο, η φάση ξεκίνησε με τους Purple Dino οι οποίοι, ακούγοντας από μακριά, επιδίδονται σε ψιλοτυπικό (όχι με την κακή έννοια) heavy rock.
Δυστυχώς, και τους Lunarmare δεν τους παρακολούθησα σωστά, μου έκαναν εντύπωση όμως τα φωνητικά γιατί πριν είχα την εντύπωση ότι έπαιζαν κυρίως ορχηστρικά. Ωραίοι ήχοι γενικά.
Πρώτη επαφή και με 45rats, οι οποίοι ζωντανά απλά παίρνουν σκαλπς, χωρίς υπερβολή. Μέχρι στιγμής, η πρώτη γκαζωμένη μπάντα του fest, κάτι που χρειαζόμασταν επιτέλους. Instrumental διασκευή σε Children of the Grave και άντε γεια.
Επιτέλους είδα και τους συντοπίτες Tuber. Πού ήταν αυτοί κρυμμένοι; Πόσο γαμάτη πρέπει να είναι μια μπάντα για να κάνει εμένα τη σήμερον ημέρα να γουστάρω ποστροκιές; Πρέπει να αρπάξω το βινύλιο, έμαθα ότι στο fest εξαντληθηκε.
Και τέλος, De Sades. Τι να πω. Κυλιόμασταν στην άμμο σαν πιτσιρίκια. Motherfuckin Blues, New Race, Revolution, Kick Out the Jams, Cinderella και άντε γεια.
Γενικά, απόλυτη επιτυχία, άντε και του χρόνου!