Quote Originally Posted by phthoggon View Post
Βασικά όλα αυτά είναι φλωριές, μπείτε και βγείτε χωρίς να πείτε καμία λέξη. Μη βάλετε φως, όλα σκοτάδι (όπως και στη πρόβα, κάτι θα φαίνεται, έστω κάνα κερί) γυρίστε την πλάτη στο κοινό και παίξτε για τη πάρτη σας χωρίς ψευτο-χεντμπάνγκιν, "συντονισμούς", "συναίσθημα" και αηδίες. Κατεβείτε απότομα μόλις τελειώσει το σετ και φύγετε κατευθείαν με τις κιθάρες και τις μπαγκέτες στα χέρια (ποιος γαμάει τα δωρεάν τους ποτά). Μπορεί κανείς να μη μάθει ποτέ ποιος ήσουνα πώς και γιατί, αλλά το σοκ θα είναι τόσο μεγάλο που θα το θυμάται για όλη του τη ζωή και εσείς θα έχετε ζήσει έστω για μία φορά τη μεγαλοπρέπεια του μπλακ μέταλ λάιβ.


Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το λάιβ στο νοσότρος, στο οποίο φορτσάραμε τέμπο, φορτσάραμε φορτσάραμε, χόρεψαν οι πάντες σαν αυτιστικοί και κόψαμε σαν απότομη μαλακία. Ήταν τεράστια συγκίνηση, ακριβώς γιατί δεν είχε πολλά φιλοσοφικά. Στα μπόνους η γλυκιά καυλάρα Γερμανίδα που μου άνοιξε κουβέντα αφού τελειώσαμε, αλλά κώλωσα να της πω να ρθει μαζί μας στο μαγαζί που αράξαμε μετά γιατί ήθελα ακόμα τη φρεσκοχωρισμένη πρώην μου που με παρενοχλούσε σεξουαλικά μετά το λάιβ. Κάπου στα 5 λεπτά φυσικά το μετάνοιωσα και γύρισα να τη βρω, αλλά είχε φύγει. Αυτά τα συγκλονιστικά από μένα.