Ήταν ένα υπέροχο διήμερο. Τα παιδιά, γνωστοί, φίλοι, νέοι φίλοι... σε Αγρίνιο και Πάτρα απλά μας σκλάβωσαν. Στην σκηνή ήταν καλά. Ο κιθαρίστας μας δεν χέστηκε μέχρι λιποθυμίας, ο μπροστάρης μας είχε ακούσει αρκετή ώρα AC/DC στ' αμάξι, ο αγχωτικός μας ντράμερ δεν ήταν τόσο αγχωτικός... όλα καλά.
Ο πωρωτικός Μπέρνης είχε ρίξει παρά την απουσία του ένα πωρωτικό πέπλο Κάβλας πάνω μας, που μας έδινε δύναμη στην σκηνή και εκτός αυτής.
Οπότε φτάνει το βράδυ του Σαββάτου στην Πάτρα, μόλις έχουμε τελειώσει την φλώρικη εμφάνισή μας, όπου χέρια στο πλήθος μου δείχνουν έναν νέο με μπλούζα Warlord. "Άνθρωπος του Ατσαλιού, λέω στον εαυτό μου, μίλα του άφοβα..." Γίνονται συστάσεις...
Ακολουθεί συγκίνηση. Τόσα χρόνια γνώριμοι στο Φόρομ. Τώρα συμπάθειες κι από κοντά. Πέρα από τον παπαρίστικο τρόπο που γράφω... χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα αυτό το μούτρο... τον Ra Pariah! Στην Πάτρα. Στο άκυρο. Και ίπχηαμε τίμια σφηνάκια.
...και μου ρώταγε πόσο στ' αλήθεια κολλημένος είμαι με Metallica.
...και του έλεγα για μια κασέτα Angel Witch γνήσια, που μου είχαν κάποτε δανείσει.
...και όταν μας σύστησαν έπαιζε το ....Blood Of My Enemies.
ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ ΕΝΩΝΕΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Μάη μπορεί να σκάσω Αγρίνιο, εκεί που παίζαμε κι εμείς, για ...Rotting Christ. (θα δίνω ενημέρωση)
Δείτε την καβλιάρικη καραφλορόκ μπάντα μου στην λίμνη Τριχωνίδα.
Αναμένεται και βίντεο ανταπόκριση από όλο τσέρτσελο.
Επόμενο ραντεβού στο καβλωτικό ΤΙΚΙ.
