Βασικά δίνετε μια χαμένη μάχη, προσπαθώντας να πείσετε τον οποιονδήποτε για τη "μουσική αξία" (λολ, εντελώς γυμνασιακό όρο έβαλα) των Lordian Guard. Οι δίσκοι των Lordian Guard είναι κάτι το μουσικά ημιτελές, και απευθύνονται αποκλειστικά σε τύπους που έχουν εκτεθεί μεγάλο διάστημα της ζωής τους στο κιθαριστικό στυλ του Τσάμη. Εννοώ ότι το πρώτο κομμάτι που έβαλε ο Φθόγγον μ'άρεσε, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή αγόρασα το "cannons" στα 15 μου και το ξέρω όλο απ'έξω και σήμερα είμαι 32.
"Αντικειμενικά" (ξανά λολ) οι Lordian Guard δε στέκουν δισκογραφικά. Οι δουλειές τους ακούγονται (και ίσως κατά βάση είναι) σα rough demos που θα μοίραζε ο Τσάμης σε σεσσιονάδες μουσικούς/τραγουδιστές με τη σημείωση "αυτά είναι το κομμάτια πάνω-κάτω, ελάτε στο στούντιο να τα προβάρουμε καμιά βδομάδα και ηχογραφούμε", σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι ολοκληρωμένο. Απευθύνονται σε όσους είναι πρόθυμοι να κάνουν την "έκπτωση" και να παραβλέψουν το κάσιο αρμονιάκι και το ντραμασίν της πλάκας για να ακούσουν κιθάρες Τσάμη.
Οι υπόλοποι δεν υπάρχει περίπτωση να συγκινηθούν ούτε μία στο εκατομμύριο.
