Ζωσμένοι με πυρομαχικά-τσίπουρα κατηφορίσαμε μέχρι το άντρο της ακολασίας κατα τις 10+. Μπαίνω και ψάχνω Φρηκ αλλά λείπει και τρομάζω... με καθησυχάζουν ότι "είναι έξω, θα έρθει σε λίγο". Ο Μιτς ήδη κοπανάει μεταλιές, χαλαρό. Ανταλλάσω γρήγορους και θερμούς χαιρετισμούς με Δραγονλόρδο και Μιτς με τους οποίους η μοίρα ως τώρα δεν είχε θελήσει να τα πούμε από κοντά. (Εδώ να σημειώσω ότι ο Μιτς καταδέχτηκε να παίξει μουσική με πράσινο φωσφορίζον λάπτοπ
)
Χαιρετώ Μπαρμπ στη γωνιά του μπαρ που χαμογελά ανανεωμένη από τη ζωή στην επαρχία
Μπαστακώνομαι στον καναπέ της "κριτικής επιτροπής" ακριβώς μπροστά στο μπαρ στο παταράκι μέχρι να συντονιστούμε τι θα πιούμε, πως και τι...
Με χαρά γνωρίζω επιτέλους Κόμτε και Ραδιενέργεια και ξαναβλέπω Λαίδηκιλλερ μετά από χρόνια, μουχαμπετιάζομεθα σύσσωμοι καθώς αδειάζουν οι πρώτες μπύρες.
Συγκινούμαι στην πρώτη οπτική επαφή με τη μορφή του Φρηκ καθώς εισέρχεται στο μαγαζί κι ένα δάκρυ κυλά καθώς αγκαλιαζόμεθα. Του πασάρω τα τσίπουρα-μολότωφ προς φύλαξη κι επανέρχεται μετά από 10λεπτά με καραφάκι ρακές και 2 ντουζίνες σφηνοπότηρα.
Σε χαλαρούς ρυθμούς και κάπως έτσι κύλησαν 1-2 ώρες καθώς σιγά-σιγά έσκαγαν μύτη κι άλλα φυντάνια του φόρουμς. Μην κάτσω τώρα να απαριθμήσω, αλλά παίδες χάρηκα με όσους τα είπαμε για πρώτη φορά κι εσάς που σας ξαναείδα μετά από χρόνια. Κρίμας που κάποιους, όπως έμαθα το επόμενο πρωί, ήταν εκεί αλλά δε γνωριστήκαμε.
Η Καντέλα από χώρο είναι γαμάτη πάντως, να πάτε, κι εμείς θα ξαναρθούμε.
Οι μέταλς το χάρηκαν το πανηγύρι πάντως κι εγίναν και μπάχαλα
Να πω την αλήθεια δεν περίμενα ότι θα παίζει τόσες ώρες τέτοιο στυλ μουσικής αλλά δε με απασχόλησε και πολύ το ρεπερτόριο, με τα μουχαμπέτια δεν πρόσεχα την περισσότερη ώρα τι έπαιζε από τα ηχεία. Αλλά για να μιλήσω ειλικρινά περίμενα λίγο παραπάνω παλμό και λίγο παραπάνω σκουπίδιασμα χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ξενέρωσα.
Και σε όσους φάνηκα λίγο ντάουν ήταν επειδή ήθελα να μείνω μέχρι το τέλος της βραδιάς στο μαγαζί και προσπαθούσα να μην πιω, και δεν ήπια και πολύ γιατί το επόμενο πρωί έπρεπε να γυρίσω 2-3 πτώματα οδηγώντας πίσω από κει που 'ρθαμε
Είχε πολλά καλά σκηνικά αλλά θα μείνω σε μερικά από αυτά:
Επική στιγμή: Ο Φρηκ είναι σε προχωρημένη φάση σκουπιδιάσματος αλλά ακόμα στέκεται όρθιος με τις δικές του δυνάμεις και είναι μπαστακωμένος δίπλα στο dj. Με το ένα χέρι κρατιέται να μην πέσει, το άλλο χέρι προτεταμένο ίσα μπροστά (σε στυλ τροχονόμου "απαγορεύεται η διέλευση") και φωνάζει "αγριεμένος" σε όσους πλησιάζουν τον dj για παραγγελιές:
"ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΛ! ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΛ!"
Απρόσμενα επική στιγμή: Δευτερόλεπτα αφού γνωρίσω και συστηθώ με morphine αρχίζει να φωνάζει εκσταστιασμένη "ΒΑΛΤΕ ΚΑΝΑ ΚΩΛΟΟΟ!"
Επική στιγμή Parasight No1: Προς το τέλος της βραδιάς ο Parasight έχει αρχίσει να πίνει τσίπουρα σαν καταβόθρα, απελπισμένος από το ρεπερτόριο και προσπαθώντας να παρηγορηθεί και να δώσει παλμό. Καταφέρνει να χωθεί στη θέση του dj και παίζει δύο κομμάτια, πριν βάλει το τρίτο έχει έρθει ο αφεντικός και ευγενικά του λέει "συγγνώμη αλλά κλείνουμε σιγά σιγά". Κλείνει η μουσική, κλείνουν τα μηχανήματα αλλά ο Parasight έχει μείνει στο youtube να ψάχνει κομμάτια να παίξει και να αναρωτιέται γιατί δεν παίζουν τα ηχεία και γιατί ακούγεται η μουσική μόνο στα ακουστικά του. Το ότι του είπα 3-4 φορές "είναι κλειστά τα μηχανήματα" δε σήμαινε τίποτα γι'αυτόν εκείνη την ώρα
Επική στιγμή Parasight No2: Έχει πάρει απόφαση ότι δε γίνεται να παίξει μουσική και το μαγαζί κλείνει. Είναι μπροστά μου στη γωνιά του μπαρ, αρπάζει το μπουκάλι με το τσίπουρο και κατεβάζει 1-2 γουλιές σαν να ήταν νερό, μέσα σε nanosecond έχει "κάψει" το λαιμό του κι έχει φτύσει ότι τσίπουρο απέμεινε στο στόμα του πάνω μου \m/
Επική στιγμή Parasight+Μπερνι έξω από Καντελα: Σιγά σιγά βγαίνουμε και οι τελευταίοι, μόλις έχω βγει έξω, κλείνει η πόρτα πίσω μου και στο καπάκι ανοίγει με φόρα και σκάει φορτσάτος Parasight με γκάζια και αγκαλιάζει με στοργή ένα παρκαρισμένο, από πίσω του καρφί σκάει Μπέρνης, αγκαλιάζει κι αυτός το ίδιο αγαπημένο αυτοκίνητο κι αρχίζει να "γαμάει" το φτερό
Δε λέω άλλα γιατί θα φάω ξύλο.
Απλά να δηλώσω ότι από ένα σημείο και πέρα έβλεπα έναν Κασερίνο να περιφέρεται και να είναι παντού, με ένα τεράστιο μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό του \m/ Δε μπόρεσα να σε σταθεροποιήσω να πούμε καμιά μαλακία παραπάνω
Απόλαυσα μουχαμπέτι "φιλοσοφικού" περιεχομένου με Ραδιενέργεια
και ανταλλαγή ταξιδιάρικων εμπειριών και πληροφοριών με pixies.
Originally Posted by Atropos
Posting Permissions
