Φταίνε δύο φίλοι κι αυτό εδωπέρα που εδώ και λίγες μέρες μου έχει καρφωθεί η εικόνα στο μυαλό να βρίσκομαι σε σκοτεινό πάρτυ και να χορεύω τεκνο μέχρι το πρωί. Κι αφού έχει ξημερώσει, να πίνω καυτό μαύρο τσάι, με τίγκα ζάχαρη και γάλα που να καίγεται η γλώσσα. Κι έξω να είναι Λονδίνο, 2017 και να πετάνε ελικόπτερα.
