Πως γινεται να μη βλεπετε ΟΛΟΙ ονειρα που "συμβαινουν φυσιολογικα πραγματα και κατι εντελως οτι να ναι παραλογο" αλλα να βλεπετε ολοι διασκευες του Alice in Wonderland?
μανιταρια?
πολυ στιφαδο?
ρουμι ρουμι κοκα κολα?
Πως γινεται να μη βλεπετε ΟΛΟΙ ονειρα που "συμβαινουν φυσιολογικα πραγματα και κατι εντελως οτι να ναι παραλογο" αλλα να βλεπετε ολοι διασκευες του Alice in Wonderland?
μανιταρια?
πολυ στιφαδο?
ρουμι ρουμι κοκα κολα?
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
Μας ψεκάζουν...
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Θέλω να διαβάσω όνειρο-υπερπαραγωγή της μενουμίσιον.
είδα στον ύπνο μου ότι με κυνηγούσαν χρυσαυγίτες μέσα στο παλιό γυμναστήριο του πατέρα μου, το οποίο όμως έμοιαζε με το ψυχιατρείο στο terminator 2, και κατ' επέκταση σαν μια νέα -αλλοδαπή- σάρα κόννορ κλείδωνα τις πόρτες πίσω μου και έσπαγα τα κλειδιά, μέχρι που έμειναν όλα τα μουνιά κλειδωμένα μέσα. Μετά φώναξα κάτι φίλους μου αναρχοχίπηδες να έρθουν να τους δείρουν.
a monkey in silk is a monkey no less
eida ton Gabe Newell koustoumarismeno i epidermida tu na gializei KOUKLOS ke pao tou sfiggo to xeri ke tu leo YOU ARE GABE NEWELL! WHAT A PLEASURE TO MEET YOU ke mu apadaei NO! THE PLEASURE IS MINE FIRESTORM!
με ενα τεραστιο πλοιο , πηγαινα στους δρομους του Πειραια , και μας στουκαρε ενας του λιμενικου με ενα παπακι..
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Δεν θα το γραφα, αλλά επειδή είναι εδώ ντόπιο δεν γαμιέται:
ήμουν με soto με το αμάξι του και φτάνουμε σε ένα κρασάδικο/μπυραρία και ξαφνικά σκάει ο Η. με το κάμπριο. Τον χαιρετάμε και βγαίνουμε από το αμάξι βγαίνει και αυτός τούμπανο γυμνασμένος με αμάνικο και μπαίνουμε όλοι μαζί στο ξύλινης κατασκευής κρασάδικο. Αυτός πάει και βάζει σε ένα ποτήρι κρασί από ένα βαρέλι (τα βαρέλια ήταν περιμετρικά στοιβαγμένα στο χώρο) και αφού το φέρνει 2-3 σβούρες, το πίνει.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
ημουν στη Μυτιληνη και στην αυλη της γιαγιας μου παιζαν , κορκοδειλοι , φιδια και γατες και την πεσαν κατι κορκοδειλοι σε μια γατα και εγινε της πουτανας και εσκασε και αλλη μια και της αφησα και μπηκαν μεσα να σωθουμε... σπλαττερια
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
ξεκινησε καλα το ονειρο αλλα χαλασε στο τελος.
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
ειδα οτι μου φυτρωσε ΧΑΙΤΗ και ντρεπομουν πολυ στην αρχη.. και μετα λεω δε γαμιεται... αποψη..
ξυπνησα έντρομος
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Πήδηξα λέει απο μια ταράτσα γιατί κάποιος με κυνηγούσε να με σκοτώσει.
Οταν προσγειώθηκα στο έδαφος (χωρίς γρατζουνιά εννοείται γιατί είμαι γάτα ή κάτι τέτοιο), προσπάθησα να κλειδώσω τον παραλίγο δολοφόνο μου στο κτήριο.
Με το που ακουμπάω την πόρτα αρχίζει αυτή και τραντάζεται, ο τύπος προσπαθεί να την ανοίξει, εγω προσπαθώ να την κρατήσω κλειστή κι επικρατεί ενας γενικότερος πανικός. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και συνειδητοποιώ οτι προσπαθούσε να με σκοτώσει ο Βλάσης Μπονάτσος.
Του φώναξα "AAA NA ΣΟΥ ΠΩΩΩΩ" τόσο δυνατά που ξύπνησα και τη μάνα μου στον πάνω όροφο.
![]()
<FIXXXER> λοιπον οταν φτιαξω μπαντα θα ονομασω το πρωτο μου αλμπουμ "Ψυχολογικα Τεστ με τη
Ραδιενεργεια"
Μόλις ξύπνησα και το γράφω τώρα γιατί είναι τόσο χαοτικό που άρχισα ήδη να το ξεχνάω.
Είμαι με "τα παιδιά" από τα μυστικά της Εδέμ (στην αρχή με τον Νικόλα και την Δάφνη) σ'ένα νεοκλασικό σπίτι κάπου. Εκεί συναντάμε την Νταίζη η οποία με δάκρυα στα μάτια μας λέει οτι τελικά δεν είναι αδερφή του Νικόλα και πως έχει μετανιώσει για όλα και θέλει να τους δώσει κάποιες χρυσές λίρες και να εξαφανιστεί από την ζωή τους. Ο Νικόλας για κάποιο περίεργο λόγο είναι σε μια άρρωστη στιγμή αμηχανίας και της λέει οτι έγινε διάγνωση και έχει κάποια μορφή τύφου η οποία απαιτεί άμεσα θεραπεία γιατί έχει ελάχιστο χρόνο ζωής (η Δάφνη τον στραβοκοιτάζει σε φάση "ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΕΣ ΝΑ ΤΗΣ ΤΟ ΠΕΙΣ;", και δαγκώνοντας τα χείλιας της), η Νταίζη ξεσπάει σε κλάματα. Έρχονται και οι υπόλοιποι της παρέας κι αποφασίζουμε να την πάμε σ'ένα ξενοδοχείο (πάλι τύπου νεοκλασικό σπίτι) με ταράτσα. Φτάνοντας εκεί πετυχαίνουμε αφρικανούς οι οποίοι εκτελούσαν χρέη: σερβιτόρων στο εστιατόριο, ρεσεψιονιστ, αχθοφόρων κτλ, όλοι με κοστουμάκια. Πάμε λοιπόν στη ρεσεψιόν να κλείσουμε δωμάτιο (στον δρόμο με κάποιο παρανοϊκό τρόπο μας κόλλησε κι ένας φίλος μου που έχω καιρό να τον δώ [κωστάκη, σιρίμε, πιτσαδόρε κτλ στον κουφ αναφέρομαι - το γράφω γιατί έχει σημασία για την συνέχεια]). Εκεί "τα παιδιά" παίρνουν ένα εξάκλινο ή κάτι τέτοιο, με 2 twin beds, ένα διπλό και 2 καναπέδες (!), πάμε όλοι μαζί το βλέπουμε και ο Νικόλας αρχίζει την γκρίνια οτι δεν μπορεί στα twin beds και θα πάρουν με την Δάφνη το διπλό. ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, τα βρίσκουν, πάω να κλείσω κι εγώ ένα δωμάτιο να βγάλουμε την νύχτα εκεί, μου λέει ο φίλος (μαυρούλης πάντα, με κοστουμάκι κι ελαφρώς ντούκι) "φίλο εδώ να ξέρεις δεν έχουμε χρυσή αυγή, το αφεντικό τους σιχαίνεται και φεύγουν με τις κλωτσιές. Εσύ τώρα θες δωμάτιο, σε βλέπω όμως πολύ καλό παιδί θα σου δώσω δωμάτιο καλό με θέα στην ακρόπολη μόνο 200 ευρώ η βραντιά". Παθαίνω ένα σοκ, καταπίνω την γλώσσα μου και του λέω δεν πειράζει, δεν θα μείνω απόψε εδώ, θα κάτσω για το ΛΑΙΒ (στην ταράτσα, με τραπεζάκια και κρασί - οχι πολύ κυριλέ όμως, πιο πολύ σαν διοργάνωση του δήμου ήταν) και θα κοιμηθώ σπίτι (ΕΝΝΟΩΝΤΑΣ ΧΑΛΚΙΔΑ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ). Πάμε ταράτσα, έχει κάτι το οποίο έχω ήδη ξεχάσει τι ήταν, εκεί προσπαθούσαμε να κάνουμε την Νταίζη να νιώσει καλύτερα γιατί ήταν μαύρα χάλια. Σε κάποια φάση γυρίζω προς μια πλευρά και βλέπω τ'αδέρφια Weaver. Ψάχνω τον κουφ, του λέω μαλάκα δεν πάμε καλά, είναι εδώ οι wolves in the throne room, τι στον πούτσο κάνουν εδώ πέρα, μου λέει τους είδα κτλ. Δεν δίνω σημασία, συνεχίζουμε να παρηγορούμε την Νταίζη δίχως να καταφέρνουμε και πολλά. Σε κάποια φάση έρχεται ένας μουσικός υπεύθυνος εκεί του ξενοδοχείου, μας ρωτάει πως είστε παιδιά, σας αρέσει η φάση κτλ, του λέμε ωραία είναι, μας λέει μετά απ'αυτή τη μπάντα είναι κάτι ούγγροι με παραδοσιακά όργανα, λέμε ωραία. Περνάει η ώρα, κατεβαίνει η μπάντα που δεν θυμάμαι τι έπαιζε, κι ενώ απασχολημένος (είπαμε ΠΑΡΗΓΟΡΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΗΝ Νταίζη) ανεβαίνουν οι wolves στη σκηνή - προς έκπληξη μου με μια ομορφη κοπελίτσα (η τραγουδίστρια του πρώτου δίσκου). Αρχίζω ακούω queen of the borrowed light και παθαίνω σοκ. Παρατάω ότι έκανα και πάω και κάθομαι μπροστά από ένα ηχείο εκστασιασμένος για το πόσο γαμάει αυτή η μπάντα λάιβ τελικά όταν δεν υπάρχουν χίπστερς από κάτω (αυτή είναι μια θεωρία που έχω αναπτύξει από την δεύτερη φορά που τους είδα και μετά) κι έχω μία ικανοποίηση μέσα μου που φώναζε δυνατά I KNEW IT. Τελειώνει λοιπόν λοιπόν το πρώτο κομμάτι, εγώ το μεταξύ έχω δει λιγο πιο πέρα και τον κονταν, πάω του μιλάω στα γρήγορα γιατί δεν μπορούσαν να είμαι πολλή ώρα εκτός έκστασης και του λέω "ΜΑΛΑΚΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΠΕΡΑ, ΕΣΥ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΕΣ;", εκείνος γελάει σαν να μην κατάλαβε τι του είπα κι έφυγα. Εκεί λοιπόν που μπαίνει δεύτερο κομμάτι, έρχεται ο κουφ μ'ένα μικρόφωνο και μου φωναζει ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΙ ΕΣΥ. Συνειδοτποιώ ότι έχει παλαβώσει και μένω με το στόμα κλειστό, κάνοντας του νοημα να το πάρει μακριά. Μετά από μικρή επιμονή το παίρνει, και του λέω "καλά ρε μαλάκα, αφού δεν ξέρω στίχους, τι περιμένεις να πω, ΓΚΑΑΑΡ, ΑΑΑΑΡ ΑΑΑΑΑΡ ΑΑΑΑΑΑΡ;". Σωστά μου λέει, πηγαίνει πίσω το μικρόφωνο. Τελειώνει λοιπόν και το δεύτερο κομμάτι κι όπως είναι έτοιμοι για την συνέχεια κι εγώ έχω στραφεί κάπου και κοιτάζω (λίγο πριν το εγκεφαλικό, είπαμε κάθομαι μπροστά από ηχείο και για ένα περίεργο λόγο τα ντεσιμπέλ είναι στο θεό), ακούω φασαρία στη σκηνή. Έχουν σκάσει οι ούγγροι και τσακώνονται με τους wolves οτι αυτοί έχουν κλείσει τον χώρο και τι δουλειά έχουν εδώ και τέτοια, φάση τσαμπουκάς για ξύλο. Κι ενώ ο μουσικός υπεύθυνος προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα (γιατί είχε πει καταλάθος το οκ και στις 2 μπάντες να παίξουν), βλέπω τους wolves ν'αποχωρούν. Οι ούγγροι πετάνε την ατάκα "δεν θες να μπλέξεις με μας, θα σας τσακίσουμε" και ο "μάνατζερ" των wolves (ένα καμένος τύπος - που τους ξεναγούσε ελλάδα ουσιαστικά γιατί δεν είχαν έρθει αποκλειστικά για συναυλία - που καθόλη την διάρκεια του λάιβ καθόταν πλάγια στο stage) κατεβαίνοντας γυρίζει και τους λέει με μπόλικη δόση σιγουριάς και ειρωνίας "στείλε ρε μαλάκα όσους θες πάνω στην Κομοτηνή να δεις πως θα φύγετε".
Ξύπνησα.
Spoiler
Last edited by 12 stars circle your brow; 29-03-2013 at 10:35.
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
![]()
Ο Mitsmann με τους ikonoklast και nothingman (τους οποίους δεν έχω δει ποτέ) ήταν στο νησί του λοστ και έτρεχαν να γλυτώσουν απ το μαύρο καπνό που ήταν η menumission.