http://punkfromthegutters.blogspot.com/

[Krux]

ζημιάαα. τι θεούληδες είναι αυτοί ρε;

[χελιδόνι]

ριτζεκτ,θα μπορουσες ανετα να ανοιγεις στο μαντ τιβι για τον χακο.ενα εικοσαλεπτο καθαρο παρλατο με 6 λεπτα βιντεο.μιση ωρα με τις διαφημισεις.πσησου.αν παει καλα,ισως παρεις κανονικο σκηνικο με καναπε,αφισαρες,κρυφο φωτιζμο,καναδυο φιλαρακια και τα ρεστα.θα εισαι ΜΕΤΑ το χακο γιατι θα παραγινει καλτ και θα σκιαχτουν οι μεταλ φιλοι.

[VidnaObmana]

Reject αυτα που προτεινεις υπαρχουν πουθενα ανεβασμενα?

[Leech]

Poweruser, πέρα από τα προσωπικά βιώματα του καθενός, και τα τυχόν "φάσωσα τη Μαρία ενώ ακούγαμε Ενδελέχεια" που κουβαλάει ο καθένας, αυτή η σκηνή ήταν σκατά. Έχουν περάσει τα χρόνια και πλέον είναι ξεκάθαρο. ΣΚΑΤΑ απ'όπου κι αν το πιάσεις. Ο ρόλος που διαδραμάτισαν ήταν ότι όρισαν τον πάτο της ξεκωλιάς σε οτιδήποτε σχετικό με το ροκ.
Το μόνο δίκιο που έχεις, και εδώ είναι το λάθος του ριτζέκτ, είναι στο ότι δίπλα στους Πράσσειν μπαίνουν οι Ονιράμα. Και είναι λάθος γιατί γίνεται ένα ιστορικό άλμα που παρακάμπτει τον τίμιο εργάτη της εγχώριας σαβουρίλας, το παγκόσμιο φαινόμενο που κατάφερε να πάει ακόμα πιο κάτω κι απ'τους θεοτοκάτους:

Spoiler

και φυσικά τον Atlantis FM και όλη την σαβουροκλίκα τριγύρω.

Κοιλιά, μην απατάσθε, μια βραδιά στις "ελληνικό ροκ" βραδιές του Τιθόρα (δεν ξέρω αν τις κάνει ακόμα βέβαια, έχω να βρεθώ σε τέτοιο πράμα από το 07, αλλά δε νομίζω να τις σταμάτησε) θα σε πείσει. Κόσμος που αυτοπροσδιορίζεται ως "ροκ" σε ύφος/ντύσιμο, μαζεύεται και περιμένει πώς και πώς να ακούσει Πράσσειν Άλογα και Ψόφιους Κοριούς. Πιο Μηδέν κι απ'το Μηδέν.

[carheart]

το αγαπημένο μου ελληνικό τραγούδι

[Reject]

Για να τελειώνουμε.
Όλος αυτός ο Πρασσειναλογο συρφετός, ήταν απλά σκυλάδες.
Απλά, θέλαν να το παίζουν "εναλλακτικοί".
Κόλλησαν σαν ουρές πίσω από τις Τρύπες, με σκοπό να βγάλουν κανένα γκομενάκι, και ήταν ΜΗΔΕΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΟΥΣ.
Οι Πορνιράμα τουλάχιστον είναι πιο τίμιοι, δεν το παίξαν ποτέ "ροκ".

Χελιδόνι, άει μωρή Μαγδάλω.

[Πόσο κάνει 10 συν 7]

Για να πούμε και κάποια πράγματα ποιο συγκεκριμένα για να περάσει η ώρα έως ότου να αρχίσει ο πρετεντέρης.
Χαρακτηρίζω άρθρα σαν του πάνκη κλισέ άρθρα που θυμίζουν άλλες εποχές δυστυχώς. Όσοι προσπαθούν να αναλύσουν και να προβληματιστούν λίγο παραπάνω σχετικά με την εξέλιξη του μουσικού είδους που ακούν αναλύσεις σαν του πάνκη είναι άστοχες. Διότι η ιστορία έχει δείξει ότι δίπλα από το τίμιο ροκ (ή το λαϊκό ή οποιοδήποτε άλλο είδος) συνυπάρχει και το κακόγουστο, το γέννημα-θρέμμα των εταιριών που δεν τους πολυενδιαφέρει η μουσική ποιότητα αλλά το να ψαρέψουν παράδες.

Αυτό για να γίνει υπάρχουν πολλοί τρόποι. Ένας τρόπος είναι να επικαλεστείς ότι ο τάδε καλλιτέχνης είναι άξιος συνεχιστής ενός αξιόλογου και λαοφιλούς μουσικού είδους ενώ δεν το αξίζει. Στις περιπτώσεις μας δεν είχαμε τέτοιου είδους υπερβολές ούτε μεγάλες εταιρίες και συμβόλαια όπως γράφεται στο μπλογκ. Ο θεοτοκάτος, οι fολικον, defacto και λοιποί είχαν συμβόλαιο με την legend, εταιρία που έκανε συμβόλαια στην ανιτα πανια , τι λεμε τωρα. Ούτε πλασαρίστηκαν πολλοί από αυτούς ότι είναι η ποιοτικιά ροκ. Αυτό έγινε από αυτούς που τους ακούγαν και αυτοί σαφώς θέλουν το κραξιματάκι τους αν μας που ότι η εν λόγω σκηνή είναι αυτή που αντιπροσωπεύει το ροκ του 1995-2000. Γι αυτό κράζω τον πάνκη γιατί πέφτει στην παγίδα που ο ίδιος υποτίθεται ότι θέλει να αποκαλύψει. Δεν ήταν αυτοί το ροκ και ούτε το ροκ πέθανε σε αυτήν την περίοδο.

Το ροκ το Αληθινό, σε γενικές γραμμές εκείνη την περίοδο δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την επιρροή των Τρυπών, των Mωρά στην Φωτιά (και σε δεύτερη μοίρα των Ξύλινων Σπαθιών) όμως οι δισκογραφικές δεν έδωσαν ούτε αυτήν την δυνατότητα να αναπτυχθεί ο σπόρος πού έριξαν οι προαναφερθέντες πλην μερικών αξιολογότατων περιπτώσεων που κάποιοι συνέχισαν μετ' εμποδίων, άλλοι τα παράτησαν στο πρώτο δίσκο. Άλλοι αναμείχθηκαν με την underground και ανεξάρτητη σκηνή ηθελημένα ως αντίδραση και έβγαλαν μαργαριτάρια. Ενδεικτικά και ανακατεμένοι: οι Στρογγυλό Κίτρινο, οι Κέρινα Ομοιώματα, οι Make Believe (ελληνική paisley underground έτσι για να υπερβάλλουμε και λινκ απο μικέ), οι Deux ex Machina, οι πολυαγαπημένοι Ziggy was, oι εξίσου απίστευτοι Groove Machine, οι Ρίσκο, οι Στίγμα, η Σαύρα των βασιλικών δρόμων (το πρώτο τους), οι Εκτός Ελέγχου στα μέσα '90, οι Τerra Desserta, οι Άλλοθι, οι Γκρόβερ, οι Μayday Overdrive, oι Lost Bodies, oι Τerminal Curve, οι Περιπλάνηση και ώχρα σπειροχαίτη και τους Ωστικό Κύμα με το απίστευτο χαρντκορ (ένα και μοναδικό το 199 που το θεωρώ τεράστιο άλμπουμ. Οι περισσότεροι από αυτούς μέσα '90 και κάποιοι '95-'00. Το θέμα δεν είναι οι ενδελέχειες και οι πράσσειν αλλά ότι δεν αξιοποιήθηκε η όποια φουρνιά του '80 υπήρχε.

Πάντως (για να προβοκάρω) τα μεγάλα ονόματα σε αυτήν την διάσημη σκηνή ήταν τα Διάφανα κρίνα και τα υπόγεια ρεύματα. Το Έντεχνο που είπαμε αργότερα όταν συμπεριέλαβαν πυξλαξ,όναρ, δομένικα κλπ που άνετα συγκρίνονται μερικοί από αυτούς με ονιράμα

[Phantom Duck]

το θέμα είναι ότι πλέον λέγονται PRASSEIN ALOGA και παίζουν κάπως έτσι

[Πόσο κάνει 10 συν 7]

Kάτι τέτοια βλέπει ο σαλονικιός και του ανάβουν οι λάμπες.

[Reject]

10+7, οι περισσότερες μπάντες που ανέφερες και σεβαστές είναι, και κάποιες μου αρέσουν πραγματικά.
Αλλά:
α) Είχαν τις ρίζες τους στα 80ς
β) Είχαν εντελώς διαφορετική προσέγγιση από του Μαγιονέζες και λοιπούς άμπαλους

Το ζήτημα είναι ότι ο κάθε Πρασσεινόπουλος πάει να περάσει μετά από 15+ χρόνια ανυπαρξίας, ότι "εμείς είμασταν οι ΡΟΚ ΣΚΗΝΗ του παρελθόντος" γιατί ΦΥΣΙΚΑ συνεχίζουμε τόσα χρόνια, με τόσες αντιξοότητες. Το ότι οι Star Channel μπάντες έπαιζαν φουλ μαλακίες, δεν το λέει κανείς.

[BURNIN AMBITION]

ενα πραγμα θα πω. το ολο προβλημα των εφ ολικο και λοιπα σκατα ηταν οτι δεν ειχαν προσωπικοτητα. δεν ειχαν κατι να πουν. φυτευτοι ηταν απο τις εταιριες και φαγαν σπρωξιμο το οποιο δε μπορουσαν να υποστηριξουν - εκμεταλευτουν, γιατι ηταν αδιαφοροι. και στις περισσοτερες φορες και αμπαλοι. αυτα.
α, μαλακια να βαζετε τους ενδελεχεια στο ιδιο τσουβαλι ε

[nikos_souvlas]

Ωστικό Κύμα

+1

...είχαν εντελώς διαφορετική προσέγγιση από του Μαγιονέζες και λοιπούς άμπαλους

+1

[stam and the witches]

2 πράγματα:

Πέτρος Θεοτοκάτος έχει γράψει ανάλαφρες χιτάρες, και ας τις άκουγα στο δημοτικό, κι ας έπαιζαν στις διαφημίσεις της Ζήνας, εξακολουθούν και με συγκινούν. Σε αντίθεση με κάτι άλλες "σοβαρές" αρχιδιές που άκουγα και τότε και πιο μετά που μεγάλωσα.

Οι Lost Bodies δεν είναι καν ένα αστείο, είναι ο τραγικός επίλογος μίας χώρας κι ενός κοινού που γουστάρει να τον παίζει από το πρωί ως το βράδυ.

[Parasight]

Μόνο Δυτικές Συνοικίες. Μόνο Καλοκαιρινά Ραντεβού.

[KoiliaSamprela]

Το ότι οι Star Channel μπάντες έπαιζαν φουλ μαλακίες, δεν το λέει κανείς.

λίγο σεβασμό σε κάποια πράγματα όμως

Spoiler