Όταν προηγουμένως προτάθηκε άλλη ταινία του Γίρι Μένζελ, σφύριζες αδιάφορα και τώρα ήρθες να μας κάνεις υποδείξεις. Άντε πάγενε ρε νούμερο.
Υ.Σ. Ταινίες που να δείχνουν εικόνες από ανατολικό μπλοκ έδωσα. Εάν θέλει το παλικάρι μετά το '90 θα έπρεπε να γράψει "του πρώην ανατολικού μπλοκ" στο πρώτο post, γιατί μπερδεύει. Απ' το '90 κι έπειτα δεν υφίσταται ανατολικό μπλοκ, πόσο μάλλον χώρες του. Πάμε γι' άλλες ταινίες, τότε.
Last edited by Λαλάκης ο εισαγώμενος; 31-10-2012 at 04:45.
Ωραία, κόψτε φάση τώρα. Έχουμε ένα ωραιότατο θρεντ με ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Σκάνε αρχικά γιουλάη και μινμιν και το γαμάνε. Σκάει μετά ένας νέος γιούζερ που κάνει ένα μια χαρά ποστ ο άνθρωπος (στηρίζω λαλάκη, χεσ' τους να 'ουμε) και χάνουμε και το γιατί τρολλάρουμε τους νέους γιούζερς: γιατί γράφουνε με γρίκλις, γιατί προσπαθούν να κάνουν εντύπωση χωρίς να έχουν τίποτα να πουν και γιατί γενικά δεν προσφέρουν τίποτα χρήσιμος. Ο χρήστης λαλάκης όμως ήρθε και μπράβο στο παιδί, να δώκει πλεροφορίες στα πλήθη. Αδικούμε το ιντερνετικό μας bullying όταν το κάνουμε αδιάκριτα!
Κάντε μουβ (αντιμιουζικ, ποιος ειναι) την συνομιλια γιουλαη-μινμιν να γυρίσουμε στην ΣΟΒΙΕΤΙΛΑ.
this is radio freedom.
O κ. χρήστης Λαλάκης πόσταρε τσεχοσλοβάκικες του '60 που ΞΑΝΑτονίζω είναι το νέο κύμα του τσεχοσλοβάκικου σινεμά που διαμορφώθηκε στην προσπάθεια να απογαλακτιστούν από την σοβιετική//ρώσικη κινηματογραφική-πολιτιστική επιρροή. Tα ίδια με τον πολωνικό σινεμά δηλαδή. Είναι αριστουργηματικές ταινίες οι περισσότερες. Δεν παύει όμως να είναι οφφτόπικ αφού ο άλλος ζητάει '80-'90ίλες και ένα συγκεκριμένο mood από ότι κατάλαβα. Ο Εμίρ Κ θα μπορούσε να συμπεριληφθεί αλλά έχει άλλη φόρμα ρε παιδιά σε σχέση με αυτό που ζητάει. Βασικά ζητάει κάτι σαν το "Τα μολυβένια χρόνια" της Φον Τρόττα του 1982 μεταφερμένο στο ποστ-κομμουνιστικό τοπίο. Θεματικά να αφορά ένα σύμπλεγμα αισθημάτων που είχαν πολλοί αριστεροί των χωρών αυτών μετά το '80 (και σαφώς πιο παλιά), αισθημάτων έντονης μελαγχολίας και απαισιοδοξίας.
Οι ταινίες για τη ΡΑΦ τραβάνε πιο πίσω βέβαια αλλά στο βαθμό που δεν μένουν στο τρίπτυχο εξεγερμένα νιάτα-καλάσνικοφ-αλληλοσυγκρούση και πάει κάποια βήματα παρακάτω μπορεί παρουσιάσει και κάποιες πτυχές της ΛΔΓ εκτός αυτό της Σταζιοφρένειας που κυριαρχεί στις περισσότερες ταινίες. Για την Ο.Δ. της Γερμανίας, με τις 127 αμερικανικές βάσεις και τους 300.000 Αμερικανούς στρατιώτες στο έδαφός της, γεγονός που προκαλούσε δυσφορία σε τμήματα του γερμανικού λαού σε συνδιασμό με την οικονομική ύφεση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας (ιδιαίτερα της νεολαίας), προς τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και με τους πρώην ναζήδες στην εξουσία δεν βλέπω τέτοια ευαισθησία. Τέλοσπαντων αυτά τα τελευταία οφφτόπικ!
Last edited by Πόσο κάνει 10 συν 7; 31-10-2012 at 13:04.
Ως OP σπεύδω να θέσω οντοπικ 60ς, 70ς, Τσεχοσλοβακία, καθώς επίσης και Γιουγκοσλαβία - Black Wave και επιχαίρω τον χρήστη Λαλάκη για την αναφορά στο Zert.
αφου λοιπον καποιος ευσυνειδητος μοντερειτορ θεωρησε σωστο και πρεπον να μου σβησει το ποστ που ειχα ποσταρει και αυτη την ταινια το ξανακανω
δε με λενε γιουλαη μουρλε και τραβα γαμησου που θα πεις πως γαμησα το θρεντ απλα επειδη απαντησα στον ψυχακιαOriginally Posted by Khalkji
on topic αυτη Sonnenallee φαινεται καλη αλλα ουτε κι αυτη την εχω δει
edit: αν ειχε σβησει και το ποστ αυτουνου θα ειχα παραλειψει την αναφορα στην απαντηση που του εδωσα αλλα η μεροληψια εδω μεσα βαραει κοκκινο και ειναι εξοργιστικο
επισης με το Zert θυμηθηκα το Zift ασηκωτη ατμοσφαιρικη μαυριλα και διαμαντι σεναριακα, να την δειτε φοβερη ταινια
Last edited by menumission; 01-11-2012 at 02:03.
Tι ασήκωτη ατμοσφαιρική μαυριλα το Zift ρε, εδώ μιλάμε για τον Ταραντίνο της Βουλγαρίας. Ρε_τι_στε_σεις ρε.
Κυκλοφορούν όλες φίλε μου στην Ελληνική αγορά, επομένως μπορείς να τις βρεις εύκολα! Στις δεκαετίες είμαι μέσα, λοιπόν; Το μόνο που δεν θέλεις είναι αστυνομικές; Για τις ταινίες του Εμίρ Κουστουρίτσα, τι γνώμη έχεις; Είναι του γούστου σου και στο ύφος που ψάχνεις; Θα σου πρότεινα να τσεκάρεις γενικότερα ταινίες του Yiri Menzel και του Milos Forman. Άλλη μια εξαιρετική ταινία είναι το "Τα Όμορφα Χωριά Όμορφα Καίγονται" ("Pretty Village, Pretty Flame") ("Lepa Sela Lepo Gore") ('96) και φυσικά το "Πληγές" ("The Wounds") ("Rane") ('98 )!
Tip: Δείτε τι μπλούζα φοράει ο ένας πιτσιρικάς στις αρχές της ταινίας "Πληγές".
Last edited by Λαλάκης ο εισαγώμενος; 31-10-2012 at 16:48.
Μπλούζα Electric Requiem με τη σοβιετική εργάτισσα;
Last edited by Ra Pariah; 31-10-2012 at 16:36.
ALL YOU THE TRUTHFUL SPRATTLE WITH ME,
LET'S SWEEP THE FALSE ONES AWAY!
Τράι αγκέν.
Υ.Σ. Ωραίο άβαταρ (και παρατσούκλι, φυσικά)!
The spice must flow...
αυτο το σερβικο Klopka ειναι ον τοπικ;
λεμε τωρα αυτο αν θελει καποιος να το βρει που ψαχνει; Imdb εχει 52votes
κι αυτο που το βρισκουμε;
Εκεί που βρίσκεις τα πάντα, στο karagarga. Πάντως εγώ το έχω δει στην ΕΡΤ προ αμνημονεύτων χρόνων, αρέσουν αυτά τα ουγγροκουλτουριάρικα στον Έλληνα.αυτο το σερβικο Klopka ειναι ον τοπικ;
λεμε τωρα αυτο αν θελει καποιος να το βρει που ψαχνει; Imdb εχει 52votes
After the Triumph of Your Birth.
στο youtube, έχει και υπότιτλοικι αυτο που το βρισκουμε;
Η σκέψη μου είναι πλήρως αλλοτριωμένη, ιδεαλιστική, αταξική, αντιπατριωτική και "ολίγον άρρωστη".
post soviet
http://www.imdb.com/title/tt0459748/
A chronicle of the rise of the advertising industry in Post-Soviet Russia.
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Leben - BRD (How to Live in the FRG)
καταπληκτικό, απίστευτη κοινωνία.
Επίσης, αν και δεν το έχω δει, στο ίδιο κλίμα το Disco and Atomic War φαίνεται ενδιαφέρονThe author assembles a genre picture of the contemporary FRG with shots of scenes where life is rehearsed, ability/durability is tested. Wherever one looks, people appear as actors playing themselves; they take on roles. A play in the theater of life made up of training courses, fitness tests for things and people. Be it in birth preparation classes for expectant parents or in practice runs for sales talks, on the military training ground or during role-plays for educational purposes. Everywhere the incessant effort to be prepared for the emergency of "reality" can be felt. How To Live In The FRG assembles out of a wealth of details a picture of a society in which childbearing and dying, crying and taking care of people, crossing streets and killing are taught and learned in state or private institutions, indeed have to be learned. The real mechanical ballet is not danced by machines but by people, who move to a music that feeds on bombastic phrases from the realms of social work, bureaucracy and therapy. All together, the collected scenes appear to support the view that a mentality of insurance and providing for the future prevails in the FRG, a country in which happiness as well as misery are supposed to be disciplined by means of social techniques and freed from any measure of unpredictability. And yet How To Live In The FRG goes beyond such an interpretation. The participants in the games, tests, and therapy sessions are not degraded into pieces of evidence for some theory or other. They retain, to varying degrees, something of their dignity. This is a result of Farocki's working method:he has edited the scenes in such a way that even the most nonsensical occurrences as it were explain themselves.
After the Triumph of Your Birth.
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
