Από τις πιο μεγάλες μπάντες οι ac/dc. Τις στιγμές στο live τους δεν θα τις ξεχασω Π-Ο-Τ-Ε(*). Δεν υπάρχουν λόγια να περιγραφτεί το συναίσθημα. Να ουρλιάζεις "...done dirt cheap", να πάλεσαι ως βάρκα ακυβέρνητη στο "she's got the jack, jack, jack, jack", να παλεύεις να ακουστείς περισσότερο στο "FIRE", κλαμα και γκάβλα μονάχα. Ο angus μία από τις μεγαλύτερες μορφές που έχω δει ποτέ, ΘΕΟΣ ακούραστος ακμαίος άουσι.
(*)Στα ανάμεσα, όταν είχε βγει η τεράστια rosie, δυο μωρά φιλιόντανε με πάθος και την κάνανε. Κιόμως, περισσότερο έχυνες με τους acdc που τα δίνανε όλα επί σκηνής.
Στα του άλμπουμ, αλήτης, δάσκαλος ο μεγάλος bon scott, λαρύγγι γκαβλωτικότατο, μαγκιόρικο, οι αδερφοί young ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ κιθάρα. Αγαπημένο του άλμπουμ: το ομώνυμο.
Μόνο
