Μπόρις Σαν λέει.
Κανένα κλασικό έργο δεν είχε τόσο αισχρό (πάναπει κακό, αταίριαστο) όσο το Άρωμα, συνεπώς φυλάχτε τέτοιους χαρακτηρισμούς για καλύτερα έργα.
Του Browning το είχαμε στη σχολή. Καλό γλωσσολογικό βιβλίο, αλλά θυμάμαι μου άρεσε περισσότερο το «Συνοπτική ιστορία τής ελληνικής γλώσσας» του Μπαμπινιώτη. Είναι πιο ζόρικο επιστημονικώς, όμως, το δεύτερο. Άσε που εξετάζει κι άλλη εποχή κατά κύριο λόγο.
Της Harrison διαβάζεται εύκολα. Συνιστάται ως εκλαϊκευμένο ανάγνωσμα που χρησιμεύει ως εισαγωγή για τον Ορφισμό. Και πάλι υπάρχουν καλύτερες μελέτες, όμως, όπως του Guthrie.
