Χόντρα, χόντρα και με επιφύλαξη, όπως τα έχω καταλάβει εγώ.
Οι εργαζόμενοι έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. σε αυτούς που τάσσονται υπέρ της προσφυγής της εταιρίας στο άρθρο 99 και σε εκείνους που τάσσονται κατά. Μεταξύ των δεύτερων είναι και οι συντάκτες του Ιού.
Το επιχείρημα των μεν είναι ότι η μη προσφυγή στο αρ. 99 θα οδηγήσει στην πτώχευση της εταιρίας με αποτέλεσμα την απώλεια και των θέσεων εργασίας και μιας "ανεξάρτητης" φωνής μέσα στην μνημονιακή μονοφωνία των μέσων. Οι δε υποστηρίζουν ότι το πλάνο "εξυγίανσης" με το οποίο προσφεύγει η Τεγοπούλου στο αρ. 99 θα έχει ως αποτέλεσμα να κουρευτούν τα δεδουλευμένα που χρωστάει η εταιρία στους εργαζόμενους καθώς επίσης την απόλυση μεγάλου μέρους τους.
Αρχικά στις ΓΣ επικρατούσαν όσοι αντιτάσσονταν στην προσφυγη και άρα στα σχέδια τις εργοδοσίας και σε εκείνες τις ΓΣ αποφασίστηκε και η έκδοση των δύο πρώτων απεργιακών φύλλων. Αυτή η απόφαση αντιμετώπισε την έντονη αντίδραση της εργοδοσίας η οποία έλαβε ασφαλιστικά μέτρα, απείλησε με απολύσεις και φυσικά δεν επέτρεψε την χρήση των γραφείων και του εξοπλισμού της εταιρίας. Οι δικηγόροι πρότειναν στους απεργούς να είναι ανυπόγραφα τα άρθρα, να μη χρησιμοποιήσουν ταν τίτλο "Ελευθεροτυπία" και κυρίως να μην είναι περιοδική η έκδοση.
Τελικά το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση για υπαγωγή στο αρ. 99 αλλά ειρωνικά μετά από αυτό άλλαξε ο αέρας στις ΓΣ με τους υπερ της προσφυγής να επικρατούν, με αποτέλεσμα να συμβαίνει το παράδοξο το δικαστήριο να έχει πάρει απόφαση που συμφωνούσε με τις ως τότε αποφάσεις της ΓΣ για μη υπαγωγή και τελικά να κατατείθετε ψήφισμα για τον χαιρετισμό αυτής της απόφασης ως φιλεργατική και να καταψηφίζεται.
Μετά έγιναν κάποιες ακόμα ΓΣ με την ίδια ομάδα να επικρατεί και πάρθηκε απόφαση να εκδοθεί ξανά απεργιακό φύλλο. Μόνο που αυτή τη φορά δεν υπήρξαν ασφαλιστικά μέτρα, δεν υπήρξαν απειλές, τα γραφεία ήταν ανοιχτά, ο τίτλος της "Ε" παραχωρήθηκε από την εργοδοσία και χρησιμοποιήθηκε, τα άρθρα ήταν ενυπόγραφα και η έκδοση θα είναι περιοδική (κάθε Σάββατο).
Οι μεν τώρα λένε ότι η έκδοση αυτή βοηθάει τόσο το αίτημα της καταβολής των δεδουλευμένων όσο και την επιβίωση της εφημερίδας ενώ οι δε λένε ότι εξυπηρετεί τα σχέδια της Τεγοπούλου για την προσφυγή στο αρ. 99 και γι' αυτό έχει την συγκατάθεσή της.
Απ' ότι διαβάζω μία άποψη που εκφράζεται απ' όσους αντιτείθενται στο νέο "απεργιακό" φύλλο είναι ότι όσοι πρωτοστατούν σε αυτή την προσπάθεια έχουν εξασφαλίσει (ή νομίζουν ότι έχουν εξασφαλίσει) μια θέση στο νέο καθεστώς της "Ε" μετά την "εξυγίανση" και γι' αυτό συντάσσονται με τα σχέδια της εργοδοσίας.
Η πλάκα είναι ότι μια ομάδα (συμπεριλαμβανομένων των Ιών) που δεν υποστηρίζουν ούτε την προσφυγή στο αρ. 99 ούτε το τρίτο "απεργιακό" φύλλο ετοιμάζουν δική τους καθημερινή εφημερίδα για την οποία έχουν νοικιάσει τα παλιά γραφεία της "Ε" και την οποία μάλλον θα βαφτίσουν "Εφημερίδα των Συντακτών", τίτλος που παραπέμπει στην "Ε". Αυτό ήταν η ιδανική αφορμή για να περάσουν οι υπέρ του 99 στην αντεπίθεση λέγοντας ότι όλοι αυτοί που αντιστεκόταν στην προσφυγή στο 99 το έκαναν γιατί ήθελαν την πτώχευση της εταιρίας και το κλείσιμο της εφημερίδας ώστε να μην έχει ανταγωνισμό η νέα τους εφημερίδα και να την παρουσιάσουν ως συνέχεια της "Ε" καπηλευόμενοι το όνομα και την ιστορία της. Φυσικά δεν είναι μόνο όσοι ετοιμάζουν τη νέα εφημερίδα που διαφωνούν τόσο με την προσφυγή όσο και με το νέο "απεργιακό" φύλλο αλλά τα πυρά στρέφονται προς αυτούς. Γι' αυτό σε επιστολές όπως αυτή και αυτή οι γράφoντες ξεκαθαρίζουν ότι δεν έχουν σχέση με το νέο εγχείρημα.
