Μια ακόμα πιο εξαιρετική εποχή.

[stam and the witches]

Ικονο, σοβαρότατη η ανάλυσή σου, θα απαντήσω λίγο πιο συνοπτικά μετά, έχω να πω το εξής:

Δε μίλησα για καταστολή και ιστορίες, είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχει τεράστια πιθανότητα για τέτοια πράγματα. Μίλησα για εμφύλιο και κοινωνικές διαιρέσεις. Όταν μιλάμε για "πολιτοφυλακές" εννοούμε αυτό.

[freak brother]

Οι έλληνες κακοποιοί παίρνουν τα «πρωτεία» στο έγκλημα
Αύξηση 15 - 20% της συμμετοχής ελλήνων σε ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις το 2011


Το έγκλημα ανήκει ξανά στους... Έλληνες κακοποιούς. Εντυπωσιακή αύξηση, της τάξης από 15 έως 20%, παρουσιάζει η συμμετοχή ελλήνων σε όλα τα σοβαρά αδικήματα που διαπράχθηκαν σε όλη την χώρα το 2011, σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο.

Αντίθετα από την εικόνα που καλλιεργείται από ανώτατους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ και άλλους παράγοντες ότι «η έξαρση της εγκληματικότητας σχετίζεται με την δράση των ανεξέλεγκτων αλλοδαπών κακοποιών» οι αριθμοί αναδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.

Οπως φαίνεται η οικονομική κρίση συνέβαλε ώστε ένας σημαντικός αριθμός ελλήνων με παραβατική συμπεριφορά να επανακάμψει ή να ενταχθεί σε εγκληματικές ομάδας, ανακτώντας τα «πρωτεία» από τους αλλοδαπούς ποινικούς.

Οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ διατυπώνουν, ωστόσο, τον ισχυρισμό ότι «οι έλληνες ληστές συλλαμβάνονται ευκολότερα γιατί συνήθως είναι δεδομένης διαμονής ή είναι πιο εύκολο να εντοπισθούν συγγενείς, συνεργάτες τους κλπ. σε σχέση με τους αλλοδαπούς κακοποιούς των οποίων τα καταλύμματα και τα "ορμητήρια" είναι άγνωστα και αλλάζουν συνεχεια σπίτια».

Τα συγκριτικά, αναλυτικά στοιχεία εγκληματικότητας για τα έτη 2010 και 2011 (όπου ισχύουν τα ίδια δεδομένα αστυνομικής έρευνας) είναι ενδεικτικά για την επιδρομή των Ελλήνων κακοποιών.

Τα στατιστικά στοιχεία

Το 2010 για την διάπραξη κλοπών και διαρρήξεων σε όλη την χώρα είχαν συλληφθεί συνολικά 13.784 δράστες, από τους οποίους ποσοστό 48% ήταν έλληνες και 52% αλλοδαποί.

Το 2011 για τα ίδια αδικήματα είχαν συλληφθεί συνολικά 16.707 δράστες, από τους οποίους ποσοστό 56,3% - δηλαδή οι 9.397 - ήταν έλληνες και ποσοστό 43,7% αλλοδαποί, κυρίως από τις βαλκανικές χώρες και τη Γεωργία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για κλοπές και διαρρήξεις σε καταστήματα το 2010 είχαν συλληφθεί 1.910 έλληνες και 1.786 αλλοδαποί. Το 2011 ο αριθμός των ελλήνων δραστών αυξήθηκε εντυπωσιακά στους 2.478 και των αλλοδαπών μειώθηκε σε 1.778.

Επιπλέον ενώ το 2010 είχαν συλληφθεί για διαρρήξεις οικιών 1.451 έλληνες, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 2.105 το 2011.

Αντίστοιχα αυξημένο είναι το μερίδιο των ελλήνων κακοποιών στις κλοπές ΙΧ. Το 2010 το ποσοστό των ελλήνων που είχαν προχωρήσει σε κλοπές ΙΧ ήταν 65,7%, ενώ το 2011 ανήλθε σε 71% έναντι μόλις 29% των αλλοδαπών κακοποιών.

Η ίδια τάση παρατηρείται και στις ληστείες. Το 2010 είχαν συλληφθεί για συμμετοχή σε κάθε είδους ληστρικές επιθέσεις 2.246 άτομα, οι 888 από αυτούς έλληνες, δηλαδή ποσοστό 39,5%. Το 2011 συνελήφθησαν για ληστείες συνολικά 2.473 άτομα, από τα οποία οι 1.136 ήταν έλληνες, ποσοστό δηλαδή της τάξης του 45,9%.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ληστείες σε καταστήματα είχαν συλληφθεί το 2010 68 έλληνες και 93 αλλοδαποί (δηλαδή το ποσοστό συμμετοχής των ελλήνων ήταν 42,2%). Οι αριθμοί αυτοί μεταβλήθηκαν εντυπωσιακά το 2011, οπότε συνελήφθησαν για ληστείες σε καταστήματα 87 Έλληνες και 67 αλλοδαποί. Δηλαδή μέσα σ' ένα χρόνο το ποσοστό των ελλήνων δραστών σκαρφάλωσε στο 56%, σχεδόν κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες!

για να κανω και τον δικηγορο του διαβολου βεβαια , δεν αναφερει οτι οι Ελληνες ειναι 11 μυρια και οι αλλοδαποι 1.

[katwrimos]

για να κανω και τον δικηγορο του διαβολου βεβαια , δεν αναφερει οτι οι Ελληνες ειναι 11 μυρια και οι αλλοδαποι 1.

δεν κανεις τον δικηγόρο του διαβόλου, τον ερασιτέχνη στατιστικό κάνεις. Οταν το δειγμα ειναι biased (και ειναι, γιατι προφανώς οι έλληνες αστυνομικοί θα συλλαμβάνουνε πιο πολλούς αθώους ξένουε αποτι αθώους έλληνες) δεν μπορείς να πείς πολλά για το ποσοστό των δυο ομάδων. Ομως ο ρυθμός μεταβολής των ποσοστών αυτών δεν ειναι biased, οποτε το συμπέρασμα οτι η εγκληματικότητα των ελλήνων έχει αυξηθεί ειναι σωστό, ενω το οτι οι ξένοι κλέβουν περισσότερο απο τους έλληνες είναι λάθος.

Οι ξένοι κλέβουν περίπου όσο και οι έλληνες αντιστοίχου εισοδείματος. Οταν η κρίση μειώνει τα εισοδήματά τους, μεγαλώνει και τα νούμερα των ελλήνων που στρέφονται στο έγγκλημα. Δεν ειναι ανώτερα μαθηματικά γαμωτοκερατό μου, δεν γινεται να υπάρχει άτομο που να έχει τελειώσει το λύκειο και να λέει τέτοιες μαλακίες.

Εντιττ: ακολουθεί και ποστ καταγκελία του προβοκάτορα εικονοκλαστ οταν βρω χρόνο.

[freak brother]

δλδ η λογικη σου ειναι οτι στις κλοπες και στις ληστειες που ΔΕΝ πιανουν τους ενοχους κατα 99% οι ενοχοι ειναι ΕΛληνες!! Και για αυτο τα στατιστικα βγαινουν το 1/11 να κανει το 55% και το 10/11 το 45% και κατωριμε εδω ειναι στατιστικη δεν ειναι κοινωνιολογια ουτε τεστ εγκληματικου dna να σου λεει οτι και οι Ελληνες αν ειχαν τους μισθους των αλλοδαπων και την ελλειπη παιδεια λογω ανεχειας θα κλεβαν το ιδιο και παραπανω που ισχυει σε ολες τις φυλες και τους ανθρωπους φανταζομαι... αντε με τις εξυπναδες (μαλακιες δλδ) σου συνεχεια . Μαθαμε μια καραμελα και την πιπιλαμε.

[katwrimos]

δλδ η λογικη σου ειναι οτι στις κλοπες και στις ληστειες που ΔΕΝ πιανουν τους ενοχους κατα 99% οι ενοχοι ειναι ΕΛληνες!! .

*ΦΕΙΣΠΑΛΜ*

Το οτι οταν σε 100 συλλήψεις της αστυνομίας οι 50 είναι συλλήψεις ξένων, δεν σημαίνει αυτο που συμπεραίνεις υπο στατιστικής άποψης, αν η στατιστική ήταν τόσο απλή, ο τελευταίος φαντομλορντ εξυπνάκιας θα ηταν καθηγητής. Οταν εχεις μια μεταβλητή Χ η οποία είναι συσχετισμένη με μια μεταβλητή Υ (στην προκειμένη περίπτωση εθνικότητα και πιθανότητα σύλληψης) δεν είναι απαραίτητο οτι το Χ προκαλεί το Υ (οτι δηλαδή η μη ελληνική εθνικότητα προκαλεί την εγγληματικότητα). Μπορεί να συμβαίνει κατι απο τα εξής:
1. Μπορει το Υ νσ προκσλρί το Χ, reverse causation που λενε και στο χωριό μου. Δηλαδή μπορεί η τέλεση ενος εγγλήματος να οδηγεί τους μπάτσους να συλλάβουν ως υπόπτους τους πακιστανούς τηε γειτονιάς γιατι αφορμή ψάχνουν τα καμάρια μας.
2. Μπορεί να υπάρχει ένας τρίτος παράγοντας Ζ, που προκαλεί και το Χ και το Υ. Στην περιπτωση μας η φτώχεια προκαλεί την εγγληματικότητα και παράλληλα οι μετανάστες τείνουν να είναι πιό φτωχοί.

Ειτε το 1 ισχύει είτε το 2, είτε όντως ισχύει η μπούρδα που πεταξες, το αποτέλεσμα θα ήταν τα νούμερα των συλλήψεων να συγγλίνουν ασυμπτωτικά στην κατανομή της ανεξάρτητης μεταβλητής, δηλαδη στο 50 50. Για να στο κανω ακομα πιο λιανά, δεν μπορείς να ξέρεις με βάση το δείγμα που κουοτάρεις αν οι μετανάστες είναι πιο παραβατικοί απο τους έλληνες. Σιμπλ ασ δατ, αμα δεν με πιστεύεις σε παραπέμπομε σε άλλους παλαιότερους ΜCs για περεταίρω εξηγήσεις (κοινώς, ας σου εξηγήσει ο οντονιαν, i give up)

[Mostos]

εγγλημα είναι όταν σου δηλητηριάζουν το τσάι;

[mourning apocalypse]

Πραγματικό αριστούργημα από τον Γιάννη Λοβέρδο:

Το «θαύμα» του ΑΠΟΕΛ, που ήρθε από το πουθενά για να προκριθεί στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, αποτελεί περίπτωση που πρέπει ευρύτερα να μελετηθεί στη χώρα μας και να μας διδάξει -αν έχουμε τη διαύγεια να εξαγάγουμε τα σωστά συμπεράσματα (πράγμα λίαν αμφίβολο) για το πώς θα αποφύγουμε νέες παλινωδίες και γκάφες και πώς θα δημιουργήσουμε μια νέα καλύτερη πραγματικότητα για τη δοκιμαζόμενη χώρα μας. Η περίπτωση του ΑΠΟΕΛ δεν αποτελεί φαινόμενο όχι μόνο ποδοσφαιρικό, αλλά και καλής λειτουργίας, έξυπνης ευφάνταστης και δημιουργικής. Πράγματα που λείπουν, όσο τίποτα άλλο στην Ελλάδα σήμερα.

Πολλοί χάρηκαν διότι υπήρξε επιτυχία μιάς ελληνοκυπριακής ομάδας. Και σε εποχές εθνικής ταπείνωσης ψάχνουμε να βρούμε οποιοδήποτε ίχνος περηφάνειας, οπουδήποτε. Φυσικά, για μας τους Έλληνες, το «θαύμα» του ΑΠΟΕΛ δεν έχει τίποτα να κάνει με εθνική ενατένιση ή περηφάνεια. Αντιθέτως, μας διδάσκει τι κάνουμε λανθασμένα σε αυτή τη χώρα και φθάσαμε σε αυτά τα χάλια. Ας δούμε γιατί.

Όλοι οι παίκτες του ΑΠΟΕΛ, ουδενός εξαιρουμένου, είχαν καριέρα στην Ελλάδα πριν από τη μετανάστευσή τους στην Κύπρο. Όλοι. Και πάνω από όλους ο σέρβος προπονητής Γιοβάνοβιτς, που είχε εργασθεί σε ομάδες όπως ο Ηρακλής και εξεδιώχθη ως «αποτυχημένος». Αναγκάσθηκε να αναζητήσει καταφύγιο στην Κύπρο κι εκεί μάζεψε τους «απόβλητους» των ελληνικών γηπέδων, ποδοσφαιριστές, όπως ο Χιώτης κι ο Μαντούκα, που δεν έκαναν στην ΑΕΚ, τον Άρη ή ακόμα και τον Ατρόμητο Αθηνών, που θεωρούντο «ατάλαντοι» η «ασήμαντοι». Κι άρχισε να χτίζει μια νέα ομάδα από το μηδέν, εμπνέοντας στους «αποτυχημένους» το αίσθημα ότι είναι στο χέρι τους να αντιστρέψουν την εικόνα και να διαμορφώσουν μια νέα πραγματικότητα, που θα μετατρέψει την αποτυχία σε επιτυχία.

Εργάσθηκε σιωπηρά, μεθοδικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Κι η διοίκηση του ΑΠΟΕΛ που δεν αποτελείται, προφανώς, από βαριεστημένους εφοπλιστές, που απλώς θέλουν να κάνουν το κομμάτι τους, ή από λαμόγια που θέλουν να αρπάξουν ό,τι υπάρχει για να πλουτίσουν εις βάρος της ομάδας, έκανε ό,τι πιο σοφό θα μπορούσε να κάνει. Επέτρεψε στον Γιοβάνοβιτς να φτιάξει την ομάδα που ήθελε, χωρίς να του βάζει εμπόδια, χωρίς να του βάζει τρικλοποδιές, χωρίς να παρασύρεται από τις ακραίες εκδηλώσεις των οργανωμένων οπαδών, που ως χούλιγκανς απειλούν και καταστρέφουν στο πρώτο στραβοπάτημα κάθε προπονητή, που προσπαθεί και κάθε ποδοσφαιριστή, που επιχειρεί.

Και, φυσικά, δεν είχαν οι του ΑΠΟΕΛ το άγχος του οπαδικού τύπου, που παίζει τα παιχνίδια του ενός η του άλλου επιτήδειου «επιχειρηματία», που εκμεταλλεύεται προς ίδιον όφελος τις ομάδες, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες.

Έτσι, αργά αλλά σταθερά, ο Γιοβάνοβιτς έχτισε την ομάδα που θαυμάσαμε και πάλι με τον αποκλεισμό της πάλαι ποτέ κραταιάς γαλλικής Λυών. Για πρώτη φορά στην ιστορία μια κυπριακή ομάδα βρίσκεται στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ. Και ποιος ξέρει πόσο καλύτερα θα πάνε τα πράγματα από εδώ και πέρα για τον ΑΠΟΕΛ;

Ακόμα, όμως, κι αν αποκλεισθούν στον επόμενο γύρο, κάτι που είναι πολύ φυσιολογικό διότι πλέον θα αντιμετωπίσουν πολύ δυσκολότερες ομάδες, η επιτυχία είναι δεδομένη. Το «θαύμα» του ΑΠΟΕΛ δεν θα συνέβαινε ποτέ στην Ελλάδα. Η διαφορετική νοοτροπία και το διαφορετικό σύστημα, που υπάρχουν στην Κύπρο, επέτρεψαν στους «αποτυχημένους» στον ελλαδικό χώρο να γίνουν πετυχημένοι στην Μεγαλόνησο.

Και πολύ φοβόμαστε ότι είναι αυτό το διαφορετικό σύστημα κι η διαφορετική νοοτροπία σε όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις, που δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να βγει από τον φαύλο κύκλο στον οποίον έχει περιέλθει μέσα στην μιζέρια, την υπανάπτυξη και την κατάρρευση. Ίσως το παράδειγμα του ΑΠΟΕΛ μας επιτρέψει να δούμε τα λάθη μας και να τα διορθώσουμε. Χωρίς, βέβαια, να είμαστε πολύ αισιόδοξοι. Μωραίνει Κύριος…

[attila]

αμπαλος

[rottenside]

παιδεια κ ορθοδοξια χερι χερι

http://www.alterthess.gr/content/mpa...-stin-paradosi

[vosinakis]

ΧΑΡΑΤΣΙΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

[katwrimos]

Αφιερωμένο στον Εικονοκλαστ

Goldman Sachs Banker: Why I am leaving Goldman Sachs

Spoiler

TODAY is my last day at Goldman Sachs. After almost 12 years at the firm — first as a summer intern while at Stanford, then in New York for 10 years, and now in London — I believe I have worked here long enough to understand the trajectory of its culture, its people and its identity. And I can honestly say that the environment now is as toxic and destructive as I have ever seen it.

To put the problem in the simplest terms, the interests of the client continue to be sidelined in the way the firm operates and thinks about making money. Goldman Sachs is one of the world’s largest and most important investment banks and it is too integral to global finance to continue to act this way. The firm has veered so far from the place I joined right out of college that I can no longer in good conscience say that I identify with what it stands for.

For more than a decade I recruited and mentored candidates through our grueling interview process. I was selected as one of 10 people (out of a firm of more than 30,000) to appear on our recruiting video, which is played on every college campus we visit around the world. In 2006 I managed the summer intern program in sales and trading in New York for the 80 college students who made the cut, out of the thousands who applied.

I knew it was time to leave when I realized I could no longer look students in the eye and tell them what a great place this was to work.

How did we get here? The firm changed the way it thought about leadership. Leadership used to be about ideas, setting an example and doing the right thing. Today, if you make enough money for the firm (and are not currently an ax murderer) you will be promoted into a position of influence.

What are three quick ways to become a leader? a) Execute on the firm’s “axes,” which is Goldman-speak for persuading your clients to invest in the stocks or other products that we are trying to get rid of because they are not seen as having a lot of potential profit. b) “Hunt Elephants.” In English: get your clients — some of whom are sophisticated, and some of whom aren’t — to trade whatever will bring the biggest profit to Goldman. Call me old-fashioned, but I don’t like selling my clients a product that is wrong for them. c) Find yourself sitting in a seat where your job is to trade any illiquid, opaque product with a three-letter acronym.

When I was a first-year analyst I didn’t know where the bathroom was, or how to tie my shoelaces. I was taught to be concerned with learning the ropes, finding out what a derivative was, understanding finance, getting to know our clients and what motivated them, learning how they defined success and what we could do to help them get there.

My proudest moments in life — getting a full scholarship to go from South Africa to Stanford University, being selected as a Rhodes Scholar national finalist, winning a bronze medal for table tennis at the Maccabiah Games in Israel, known as the Jewish Olympics — have all come through hard work, with no shortcuts. Goldman Sachs today has become too much about shortcuts and not enough about achievement. It just doesn’t feel right to me anymore.

I hope this can be a wake-up call to the board of directors. Make the client the focal point of your business again. Without clients you will not make money. In fact, you will not exist. Weed out the morally bankrupt people, no matter how much money they make for the firm. And get the culture right again, so people want to work here for the right reasons. People who care only about making money will not sustain this firm — or the trust of its clients — for very much longer.

Darth Vader: Why I am Leaving The Empire

Spoiler

Today is my last day at the Empire. After almost 12 years, first as a summer intern, then in the Death Star and now in London, I believe I have worked here long enough to understand the trajectory of its culture, its people and its massive, genocidal space machines. And I can honestly say that the environment now is as toxic and destructive as I have ever seen it.

To put the problem in the simplest terms, throttling people with your mind continues to be sidelined in the way the firm operates and thinks about making people dead.

The Empire is one of the galaxy's largest and most important oppressive regimes and it is too integral to galactic murder to continue to act this way. The firm has veered so far from the place I joined right out of Yoda College that I can no longer in good conscience point menacingly and say that I identify with what it stands for.

For more than a decade I recruited and mentored candidates, some of whom were my secret children, through our gruelling interview process. In 2006 I managed the summer intern program in detecting strange disturbances in the Force for the 80 younglings who made the cut.

I knew it was time to leave when I realised I could no longer speak to these students inside their heads and tell them what a great place this was to work.

How did we get here? The Empire changed the way it thought about leadership. Leadership used to be about ideas, setting an example and killing your former mentor with a light sabre. Today, if you make enough money you will be promoted into a position of influence, even if you have a disturbing lack of faith.

What are three quick ways to become a leader? a) Execute on the firm's 'axes', which is Empire-speak for persuading your clients to invest in 'prime-quality' residential building plots on Alderaan that don't exist and have not existed since we blew it up. b) 'Hunt Elephants'. In English: get your clients - some of whom are sophisticated, and some of whom aren't - to tempt their friends to Cloud City and then betray them. c) Hand over rebel smugglers to an incredibly fat gangster.

When I was a first-year analyst I didn't know where the bathroom was, or how to tie my shoelaces telepathically. I was taught to be concerned with learning the ropes, finding out what a protocol droid was and putting my helmet on properly
so people could not see my badly damaged head.

My proudest moments in life - the pod race, being lured over to the Dark Side and winning a bronze medal for mind control ping-pong at the Midi-Chlorian Games - known as the Jedi Olympics - have all come through hard work, with no shortcuts.

The Empire today has become too much about shortcuts and not enough about remote strangulation. It just doesn’t feel right to me anymore.

I hope this can be a wake-up call. Make killing people in terrifying and unstoppable ways the focal point of your business again. Without it you will not exist. Weed out the morally bankrupt people, no matter how much non-existent Alderaan real estate they sell. And get the culture right again, so people want to make millions of voices cry out in terror before being suddenly silenced.

[Ghoul]

τη δευτέρα είχε τοκοπιτιπιτα και εγκαίνια των γραφείων της Χρυσής Αυγής στην πάτρα. τέσσερις μέρες μετά...

[Γκουλαγκ]

Εύγε.

[BURNIN AMBITION]

τη δευτέρα είχε τοκοπιτιπιτα και εγκαίνια των γραφείων της Χρυσής Αυγής στην πάτρα. τέσσερις μέρες μετά...

germanou? kapou ekei emene o kariolis o goudis to mounoskulo pou me eixe kopsei toses fores. e re kai na ton xanapetuxw. arxidi

pisw sto thema mas pali. de kraththika

[rottenside]

στην ιπποκρατους δασος απο καμερες κ δημοσιογραφους να περιμενουν δηλωσεις.

πριν λιγο ειδα ενα κοριτσακι γυρω στα 10, να εχει μπει ολοκληρο μεσα σε καδους και να ψαχουλευει.

ευχομαι ο βενιζελος να παθει αποφραξη κωλαντερου κ ρηξη δωδεκαδακτυλου κ να ψοφησει