R.I.P Τheo

[BLiTzER]

Κλεμμένο, αλλά γαμάει.

"Και δεν φορούσε ο άτιμος, όπως επέμεναν φορτικά οι συνεργάτες του, αυτό το κίτρινο φοσφοριζέ μπουφάν, που ολοι οι άλλοι είχαν βάλει, για να τους βλέπουν τα αυτοκίνητα. Ήταν με τα αιώνια σκούρα ρούχα του. Είχε πέσει το σκοτάδι, η περιφεριακή της Δραπετσώνας είχε κίνηση, ούτε που είχε σκεφτεί να την κόψει για το γύρισμα. Ποτέ δεν το κάνει.

Έστηνε το πλάνο με τεράστιο ενθουσιασμό. Εδώ οι νταλίκες, εκεί οι νταλίκες. Μέσα τους θα ανακάλυπταν πτώματα λαθρομεταναστών. Πήγαινε πίσω πίσω, να το δει από μακρυά. Χαμένος στον κινηματογραφικό του κόσμο. Σιγά μη του πέρασε από το μυαλό ότι βαδίζει σε λεωφόρο επικίνδυνη κι ας την είχε ακριβώς γι' αυτό διαλέξει. «Εδώ είναι το πλατό μου». Ναι, Θόδωρε, είναι και θα μείνει το δικό σου, τελευταίο πλατό. Ένα μισητό κομμάτι ασφάλτου κι ένα τσιμεντένιο διαχωριστικό, πάνω στο οποίο σε εκσφενδόνισε με δύναμη μια βέσπα. Ούτε καν μια πελώρια μηχανή. Για να κάνει κομμάτια το κορμί σου. Και να μείνουμε όλοι μας , μεσάνυχτα της Τρίτης 24 Ιανουαρίου, παγωμένοι, νεκροί...!"

[Kaserinos]

http://news247.gr/ellada/politiki/ko...a.1592769.html

[asimoulis]

εξυπνάδες

[metamelia3]

ολο μαλακιες τα σκουπιδια του λαος.

τελικα ο κωλομπατσος που τον εφαγε εζησε ε;

[Γκουλαγκ]

Πιο πολύ στο "έλληνας" θα εστίαζα παρά στο "μπάτσος".
Ο εθνικός κορμός είναι εκεί έξω και δεν ψοφάει ούτε με τροχαίο.

[stam and the witches]

Τι εννοείς;

[metamelia3]

σηκωνεται μικροαστικο πραξικοπημα

εγω θα παρω την καϊλη και θα παω στην πατμο

[Γκουλαγκ]

εγω θα παρω την καϊλη και θα παω στην πατμο

στη ροζ βίλα σου, υποθέτω!

[metamelia3]

στην δικια της! την καϊλη παιρνω οχι την γκολφω.

[00i00]

κατω τα χερια απο τον Πολατιδης...στα εδω τοπικα καναλια εκανε εκπομπες για ΟΥΦΑ
το ατομο εχει οραμα

[rottenside]

Κριμα που δεν εζησε μετα το τροχαιο. Θα γαμαγε ενα σπλατερ σε σλοου μοσιον

[Shirime]

http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4689301

απ'ότι βλέπω λοιπόν το παραπάνω λινκ δεν δουλεύει, και ο καραγκιόζης ο Δανίκας έγραψε νέο άρθρο για τον Αγγελόπουλο στο Βήμα: http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=440183

Spoiler

το άρθρο του στα Νέα είχε ως εξής:

Δεν θέλω να υπογράψω αγιογραφία, αλλά όλη την αλήθεια. Οπως την έζησα και την άκουσα από τους συνεργάτες του. Στα γυρίσματα για τον «Μεγαλέξαντρο» πάνω στα βουνά και τα χιόνια το συνεργείο τρέμει από το κρύο και από την πείνα. Η τροφοδοσία της παραγωγής, που την είχε αναλάβει η Φοίβη, μέλλουσα κυρία Αγγελοπούλου, γινόταν με το σταγονόμετρο. Έτσι κάποιοι από το συνεργείο έγραψαν στον τοίχο «Ο Θόδωρος και η καταραμένη Φοίβη». Τρία λοιπόν τα κουσούρια του: η παροιμιώδης τσιγκουνιά του. Η αθεράπευτη αλαζονεία του. Πράγμα που τον έκανε να μιλάει σχεδόν περιφρονητικά όχι μόνο για τους έλληνες συναδέλφους του, αλλά και για αρκετούς μεγάλους. Και το τρίτο η εμμονή του στο ίδιο αισθητικό μοτίβο. Με αποτέλεσμα οι τελευταίες του ταινίες, αποχυμωμένες από ζωντάνια και ουσία, να θυμίζουν, ως σχήμα, την προσωπική του αισθητική. Όμως ουδείς, ακόμα και ένας Τεό, αλάνθαστος!

[stam and the witches]

Η Τέχνη, όπως οι διαφορετικές προσωπικότητες των ανθρώπων, μοιράζεται σε εκατομμύρια αντίδωρα. Ο καθείς με την προσωπική του έκφραση. Ο καθείς με την Αισθητική του. Αυτό συνιστά τον πολυδιάστατο αναγνώστη, ακροατή, θεατή και πολίτη.

Αυτό είναι που καθιστά παντελώς άχρηστο κάθε αργόσχολο κριτικό τέχνης. Τόσες γραμμές για να μας πει "gousta einai ola paidia...", στην πούτσα μας, ποιος ασχολείται μαζί σου μωρή ξεμωραμένη σκουπιδοφάγα ντίβα. Γενικά γιατί υπάρχουν ακόμα αυτά τα τσουτσέκια, ποιον εκφράζουν, γιατί το 2012 οι απόψεις τους να τρώνε χαρτί σελίδας.

[MaX Payne]

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=461286

συνεντευξη Καιτελ

Πριν από τη γνωριμία σας τον ξέρατε τον Θόδωρο Αγγελόπουλο;
«Οχι».

Ο Μάρτιν Σκορσέζε γνώριζε τις ταινίες του Αγγελόπουλου και ενδεχομένως να είχε κουβεντιάσει μαζί σας γι' αυτόν.
«Ισως να το είχα κουβεντιάσει με τον Μάρτι, ίσως να τον είχα ρωτήσει αν γνώριζε τον Τέο, ωστόσο δεν το θυμάμαι. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ήθελα να κάνω "Το βλέμμα του Οδυσσέα" βασισμένος στο ίδιο το σενάριο».

Θέλετε να μου περιγράψετε την πρώτη σας συνάντηση;

«Ο Τέο μου στέλνει το σενάριο του "Βλέμματος του Οδυσσέα", εγώ το διαβάζω και του λέω: "Ναι, θα ήθελα να κάνω την ταινία". Εκείνος όμως επέμενε να συναντηθούμε στη Νέα Υόρκη για να μου δείξει μια ταινία του. Του είπα ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν αναγκαίο. Επέμενε όμως και με τα πολλά συμφώνησα. Ηρθε λοιπόν στη Νέα Υόρκη, στη σοφίτα μου. Μαζί μας ήταν και η συνεταίρος που είχα εκείνη την περίοδο. Ο Τέο καθόταν δίπλα μου έτσι όπως κάθεστε εσείς τώρα, η οθόνη της τηλεόρασης ήταν εκεί απέναντι. Βάζει το "Τοπίο στην ομίχλη" στο βίντεο, κάθεται, το φιλμ αρχίζει. Και ενώ το παρακολουθώ καθισμένος στον καναπέ, χωρίς καλά καλά να το καταλάβω, να σου με παίρνει ο ύπνος. Κάποια στιγμή νιώθω έναν αγκώνα να με σκουντά. Ξυπνώ ξαφνιασμένος, η συνεταίρος μου να με κοιτάζει αμήχανη... Και ο Τέο δίπλα μου με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό του να με κοιτάζει. Του λέω: "Τέο, σου είπα, θα κάνω την ταινία!". Και εκείνος εξακολουθούσε να χαμογελά. Αυτό ήταν».