Στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Ρώμη, σήκωσα πολλά Γαλλικά και Ιταλικά punk (και γενικά Ευρωπαίκα) το οποία θα έχουν από λίγη έως ελάχιστη απήχηση εδώ.
Όμως ΑΥΤΟ, αυτός ο δίσκος των Ναπολιτάνων Contropotere, δεν πρέπει να πάει τζάμπα.
Μαυρίλα, σκατίλα, και πειραματισμός. Ίσως ότι πιο πειραματικό έβγαλε η τότε Ιταλική σκηνή στο punk. Διπλά γυναικεία φωνητικά, στίχοι στα Ιταλικά και μία εντελώς πειραματική μίξη των Nausea (στα γρήγορα σημεία) και των Amebix (στα αργά). Κομμάτια πάνω από 6 λεπτά το καθένα (!), και γενικά, μαλακία μου που αυτήν την μπάντα δεν της έδωσα ποτέ την σημασία που άξιζε.
Πολύ προχώ.