Αν ο αντίλογος στον minmin ήταν ο Τζόης ας πούμε και μιλούσαμε για sleaze λεοπαρδαλέ pop με κιθάρες, ok θα συμφωνούσα. Αλλά πιάνει ο minmin και το αδελφικό μέτωπο ένα σύνολο σκηνών, ειδών, εμπορικών ή όχι, 4ων πάνω-κάτω δεκαετιών και φτιάχνει το Στερεότυπο του Μέταλς. Ε, είναι λίγο ηλίθιο. Εξ'αρχής.
