είναι ο βασιλιάς των συγγραφέων.ο καλύτερος με μεγάλη διαφορά απ' τον δεύτερο.οι ιστορίες του δεν έχουν σημασία.η ψυχολογία των ηρώων του και ο τρόπος που την περιγράφει είναι το σημαντικό στα κείμενα του.η μεγαλοφυΐα του φαίνεται στο πως περιγράφει τις αντιδράσεις και τις σκέψεις των ηρώων του στα απλά πράγματα.σ αυτα δλδ που μπορεί να ζήσει και ζει ο κάθε ένας.κάπου διάβασα στα προηγούμενα ποστ ότι κάποιος τον βάζει αμέσως μετά τον καζαντζάκη.θεωρεί δηλαδή τον καζαντζάκη ως τον καλύτερο συγγραφέα.μάλιστα...είναι σα να λες ότι σου αρέσει ο σοστακόβιτς..είναι ο κορυφαίος όλων..λίγο πιο κάτω απ' τον χρήστο νικολόπουλο που επειδή παίζει μπουζούκι με συγκινεί πολύ.τέλος πάντων.εκτός από κάτι μικρά του διηγήματα που δεν είναι και ότι καλύτερο έχει γράψει (λευκές νύχτες, το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου κλπ) όλα όσα έχω διαβάσει προτείνονται.με καλύτερα τα:αιώνιος σύζυγος, δαιμονισμένοι, έγκλημα και τιμωρία, ηλίθιος, παίχτης. μεγάλος κουμαρτζής, αλκοολικός και πουτανάκιας ο φιοντόρ...