Αρχικά όπως το έγραψα, Τσιμισκή 32Β σε ανώγειο, μετά πήγε Μητροπόλεως απέναντι από Χόντος στο στενό.
Αρχικά όπως το έγραψα, Τσιμισκή 32Β σε ανώγειο, μετά πήγε Μητροπόλεως απέναντι από Χόντος στο στενό.
Ναι ε; δεν το γνώριζα προφανώς. νόμιζα μπερδεύτηκες ή κάτι. ένιγουέι.
I'll bury you in your god's fucked garden
Κρίμα σίγουρα αλλά ετσι όπως έγιναν τα πράγματα το 20άρικο που πρέπει να δώσεις το λιγότερο για να πάρεις ένα κομικ το καθιστά ακριβό χόμπυ.
Και πάλι όμως βλέπω κόσμο να ψωνίζει από το παμπλικ ρε συ, λες και δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε ένα δικό μας μαγαζί.
έχω αγοράσει το ghost in the shell μου από κει
θα πάω με βαριά καρδιά να πλιατσικολογήσω, αλλά θα στενοχωρηθώ
Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;
εγω ειχα παει στην 5η δημοτικου.
ακομα θυμαμαι την ατακα που ειχε πει το παιδι που δουλευε οταν προσπαθουσα να ξεσκαρταρω για την τελικη επιλογη μου:
"καλα, θα αφησεις το killing joke?!?!?! εισαι τρελος; ασε ολα τα υπολοιπα καλυτερα"
ηθελα να ξαναπαω αλλα δεν εκατσε ποτε. στενοχωριεμαι λιγο με το νεο.
this is radio freedom.
http://www.guardian.co.uk/books/2011...ank-miller-row
Να πάτε στα comments του post στο blog του Miller για ένα webdesign fail.
τεραστιο σιχαμα ο μιλερ.
this is radio freedom.
Έχει βγάλει και νέο κόμικ που ο υπερήρωας-πρωταγωνιστής πολεμάει την Al-Qaeda.
In Miller's latest work, Holy Terror, a new superhero, the Fixer, battles al-Qaida.
φαλακρός σουπερχίρο
I'll bury you in your god's fucked garden
Αυτό, και γενικά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο τόσος θαυμασμός. Αν εξαιρέσουμε το Dark Knight, ακόμα και τα "καλά" του υπερεκτιμημένα είναι, δηλαδή για παράδειγμα το Year One είναι καλό μπροστά στην υπερηρωική σαβούρα, αλλά μπροστά σε άλλα Batman comics δεν λέει τίποτα, το Sin City μετά τα 2-3 πρώτα χάλασε εντελώς (όχι ότι ήταν και κάνα αριστούργημα εξαρχής). Κάτι 300 και Holy Terror δε, είναι εντελώς σκουπίδια.
Καλά, διαβάστε το κλασικό πια run του Miller στον Daredevil και μετά μιλήστε. Έναν νεκρό ουσιαστικά ήρωα που πήγαινε για φούντο (λόγω γελοίων συγγραφέων παγιδευμένων στα κόμικ-στερεότυπα των 80's), τον ανέστησε και τον έκανε κορυφαίο ήρωα της εταιρείας εκείνη την περίοδο. Αυτό είναι μόνο ενδεικτικό βέβαια.
Το ότι είναι κολλημένος, φασιστόμουτρο και ό,τι άλλο και ότι λόγω αυτού καταπιάστηκε και με θέματα-"αμερικανιές", σαφώς και είναι δεδομένο, αλλά με αυτή τη λογική και οι Slayer είναι μαλάκες και είναι εμετική η μουσική τους ξέρω γω. Ο Miller έφερνε συνεχώς επανάσταση στα αμερικανικά comics (σαν συγγραφέας αλλά και σαν artist) σε περιόδους που είχαν τελματώσει, και αυτό είναι δεδομένο. Πολύ εύκολο είναι 20 χρόνια μετά να ερχόμαστε και να λέμε "σιγά τη μετριότητα που ήταν το Sin City" σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, αλλά είναι επίσης και υπερβολικά αφελές. Το ότι όλη η σημερινή noir κομικογραφία ουσιαστικά πατάει πάνω στην ατμόσφαιρα που υπήρξε αρχικά στο Sin City, sorry αλλά δε μου φαίνεται τυχαίο.
Για 300, Batman και την έκταση των επιρροών τους καλλιτεχνικά ακόμη και εκτός κόμικς, είναι περιττό να πούμε κάτι πιστεύω.
How the mighty have fallen...
το 300. παει προς αριστουργημα. το 300.
τι λεει αυτος;
το δυστυχες της υποθεσης, ειναι οτι το ποστ του παρασαητ εχει ενα καλο ποϊντ.
this is radio freedom.