Συνοπτικά για αυτά που αναφέρθηκαν:

Οικονομολόγοι υπέρ η κατά του ευρώ υπήρχαν πάντα. Βικ, μην είσαι βλακάκος, δεν έβλεπες μπάλα οπως το σάββατο που θα γαμήσουμε τα μουνόπανα τους δραπετσωνόγυφτους υπαλλήλους του θείου, για να λές οτι οι υπερ της δραχμής τα γαμήσαν όλα. Ξαναλέω οτι οι περισσότεροι ουδέτεροι (βλ. Αμερικανοί) οικονομολόγοι πάντα ήταν υπερ της άποψης οτι το ευρώ ηταν μια πολυ κακή ιδέα. Αυτό λέγαν αριστεροί οικονομολόγοι όπως ο Στιγκλιτς και ο Κρούγκμαν, αυτό λεγαν δεξιοί οπως ο Τέυλορ και ο Μανκιου, αυτό λεγαν κεντρώοι τεχνοκράτες οπως ο ΝτεΛονγκ και ο Σάμμερς, γενικώς το οτι το ευρώ ηταν μια κακή ιδέα ήταν η νορμαλ άποψη. Τωρα στην ευρώπη για λόγους που βαριέμαι να αναλύσω αλλα έχουν να κάνουν κυρίως με το κόμπλεξ που δέρνει τη Γαλική και Γερμανική κοινωνία έναντι των αγγλοσαξονικών χωρών, η "ορθόδοξη" άποψη των οικονομολόγων θάφτηκε. Θυμίζω πχ οτι ο Μοντι που είναι ο τωρινός "Τεχνοκράτης" πρωθυπουργός της ιταλίας, είχε αρχίσει να βρίζει τον Ρουμπίνι σε ενα συνέδριο όταν είχε εκφράσει την άποψη οτι το ευρω θα αποτύχει. Το να βγαίνει λοιπόν ενας τυπάς στο σκαιπ και να μιλάει κατά του ευρώ μετά χριστόν δεν τον κάνει ούτε "νικητή" ουτε καν αξιο λόγου ως οικονομολόγο. Τους τύπους στο ντιμπέιτ δεν τους ξέρω και ούτε χρειάζεται, αν ήταν επιστημονικά αξιοσημείωτοι οικονομολόγοι θα τους είχα μάθει μέσω ακαδημαικών δημοσιεύσεων.

Οσον αφορά τα ParEcon συστήματα, ναι οκ, αμα είσαι διατεθημένος να ζησεις χωρίς τηλέφωνα, αυτοκίνητα, κομπιούτερ κλπ ειναι μια χαρά. Αλλα αν θες να έχεις στη ζωή σου προιόντα που η κατασκευή τους έιναι πολύπλοκή, τότε το σύστημα τιμών είναι απαραίτητο. Σε στέλνω στο Μιλτον Φριντμαν για περεταίρω εξηγήσεις: