Ε όχι, ήταν κάτι σαν τον οδοντίατρο που σε βάζει να πλαίνεις τα δόντια σου. Τζογάρει απο την άποψη οτι δεν μπορεί να είναι 100% οτι αν τα πλύνεις δεν θα σου χαλάσουν, αλλα είναι σίγουρος οτι στατιστικά είσαι πολύ καλύτερα αν τα πλαίνεις. Ετσι κι εδώ, στατιστικά μια χώρα που εχει το employment act είναι πολύ καλύτερα απο μία χώρα που δεν το έχει.Πρόβλεψη ξαναλέω για μένα είναι μέσα στο πλαίσιο των επιτρεπόμενων αποτελεσμάτων, να χρησιμοποιήσεις τις γνώσεις και τη "μύτη" σου για να πεις ποιο είναι αυτό στο οποίο ποντάρεις. Πιστεύεις πραγματικά ότι τζογάρανε στο Employment Act;
κάπου εδώ γελάμε. Ενα ασάμπσιον δεν μπορείς ποτέ να το ξεχωρίσεις απο τη θεωρία και να το τεστάρεις αυτόνομα, αυτό είναι ποιντ που δεχονται φυσικομαθηματικοί και φιλοσοφοι επιστήμης απο καιρο. Το μονο που μπορείς να κάνεις είναι να κρίνεις κατα πόσο οι προβλέψεις μιας θεωριας ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και αν όχι να την απορρίψεις. ΠΧ η γενική σχετικότητα εχει οχι απλώς αναπόδεικτα αλλα λάθος assumptions για το πως λειτουργεί ο μικρόκοσμος, αλλα επειδή οι προβλέψεις της θεωρίας δεν μπορούν να αποριφθουν τη θεωρούμε αξιόπιστη. Ενα μοντελο το κρινουμε με βάση του ποσο καλά προβλέπει τον κόσμο, όχι με βάση το πόσο ρεαλιστικές είναι οι υποθέσεις του.. Επίσης και τα ίδια τα μοντέλα που αναφέρεις, από μαθηματικής άποψης, δεν είναι και τα πλέον αξιόπιστα (έχουν αναπόδεικτα assumptions).
Αρχες 2009 είχε πει οτι οι αμερικάνικες τράπεζες θα τον πίναν στα στρες τεστ.Ξέρεις καμιά σημαντική λάθος πρόβλεψή του; Είμαι πραγματικά περίεργος.
Οχι, αλλα αυτό έχει να κάνει με το οτι ο άνθρωπος πρώτα διαλέγει την ιδεολογία και μετά ψάχνει τρόπους να την στηρίξει. Δηλαδή αν κάποιος πιστεύει σε μια ιδεολογία που συμπίπτει με αυτά που λέει κάποιος οικονομολόγος, τότε γινεται "φαν του", πράγμα που δεν εχει να κάνει με το αν οι προβλέψεις είναι λάθος ή σωστες, αλλα με το κατα πόσο τα συμπαιράσματα του οικονομολόγου συμπίπτουν με την ιδεολογία των φανμπόιδων. Δηλαδη αν ο ρουμπίνι έλεγε Α και πέντε φανμπόυς που η ιδεολογία τους λέει επίσης Α, τοτε οι φανμπους θα αναφέρουν τον ρουμπίνι οταν τσακώνονται στη συνέλευση της σχολής τους, αλλα αν ο ρουμπίνι πεί μετα Β, οι φανμπους θα βρουν κάποιον άλο τρόπο να στηρίξουν το Α, δεν θα μετακινηθουν στο Β. Και αυτό είναι πρόβλημα που δεν έχει σχέση με το τι κάνουν οι οικονομολόγοι αλλα με τη διάθεση για τρολάρισμα των φανμπόυδον.Το πρόβλημα είναι με την εικόνα που έχουμε για τους ειδικούς μας - αυτός ήταν απλά το παράδειγμα. Τους περιορισμούς που περιγράφεις παραπάνω, πιστεύεις ότι τους γνωρίζει ο μέσος άνθρωπος όταν διαβάζει την άποψη του εκάστοτε μεγάλου γκουρού της οικονομίας; Πιστεύεις ότι όσες φορές και να κάνει ο ρουμπινι λάθος πρόβλεψη για το GDP, θα εξαφανιστεί ο φανμποησμός των "μη ειδικών οικονομολόγων"***;
