1) Γενικά μου φαίνεται περίεργο να κοροιδεύει κάτι που έκανε ο ίδιος στο παρελθόν.
Όλα τα πράγματα που έχουμε κάνει, μας έχουν διαμορφώσει, μας έχουν πάρει από το χεράκι και μας έχουν φτάσει εκεί που είμαστε τώρα. Δεν είναι θέμα σεβασμού, ούτε παντρέματος. Είναι θέμα πως αν δεν ήταν αυτά που κοροιδεύεις εκεί, τότε δεν θα ήσουν στην θέση που είσαι τώρα. Και γω «γελάω» με κάποιον που μπορεί να ακούει rhapsody τώρα, αλλά ρε διάολε αν βάλω το legendary tales τώρα, θα μου φύγει ένα μικρό δάκρυ, θα γουστάρω για λίγο, θα θυμηθώ το λύκειο κλπ. Μπορεί να μην ακούω πλέον αυτό το είδος, αλλά δεν μου βγαίνει να το κοροιδέψω, όχι γιατί είμαι «δεμένος» με αυτό επειδή κάποτε το άκουγα, αλλά γιατί ακόμα και αυτό ήταν ένα κομμάτι του εαυτού, μουσικά μιλώντας.
2) Δεν διαφωνώ ιδιαίτερα, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί κάτι. Ας μην μπάσουμε όμως μέσα την ψυχολογία, το τι θα μπορούσε να σημαίνει να κοροιδεύεις τον εαυτό σου(ο καθένας μας) για αυτά που άκουγες 10 χρόνια πριν.
3) Άλλο «ΛΟΛ μλκ ακουει οπεθ, είναι βλάκας ο ανθρωπας zomg!!!11!1`» και άλλο το ότι πλέον δεν σου αρέσουν οι οπεθ. Φαντάζομαι όλοι καταλαβαίνουμε τη διαφορά. Δεν είναι θέμα απόλυτης αλήθειας, είναι θέμα οπτικής γωνίας.
4) Εμ, αυτό που λες εδώ εξηγώ τόση ώρα και έκει ήταν και πιο πριν η απορία μου. Δεν θα ακούσεις νέο cof, αλλά αν βάλεις παλαιότερα τους θα γουστάρεις, μπορεί να ξεπέρασες το Image που είχαν και να το βλέπεις πλέον παιδικό και να το κοροιδεύεις, αλλά ρε διάολε, έτσι και παιξει desire in violent overture θα γουστάρεις τρελά, όσο μαλάκες και αν τους θεωρείς πλέον. Άλλο να αλλάξει η οπτική σου για ένα σχήμα, το όλο κονσεπτ τους, δύσκολο να αλλάξει όμως για μουσική που στο παρελθόν έχεις αγαπήσει.
Kill the wise one!
Ρε άνθρωπε, σχόλια του στιλείναι αυτομάτως άκυρα. Πηγαίνεις να περάσεις τα πάντα από ένα συγκεκριμένο (δλδ το δικό σου προσωπικό) πρίσμα για πράγματα στα οποία δεν υφίσταται αντικειμενικότητα. Γιατί πρέπει να καταλάβω εγώ (κι ο οποιοσδήποτε τεσπα) τους Nevermore, εσύ αποπειράθηκες ποτέ να καταλάβεις τον Γονίδη ή τον Κιάμο; Ή μήπως υπάρχουν αντικειμενικά αισθητικά πρότυπα με τα οποία θα έπρεπε να συμμορφωθώ για να συζητήσουμε;
ανιμαε, δε διαφωνούμε σε κανένα σημείο, μια χαρά τα λες, αλλά δε μπορώ να μη γελάω λίγο με τους cof σήμερα, αλλά και με τον εαυτό μου -γιατί όχι- όταν θυμάμαι το επί μια βδομάδα άπλυτο χέρι μου για να μη σβηστούν τα αυτόγραφά τους Κανείς δεν πέθανε από αυτοσαρκασμό.
ξεκόλλα με τις αντικειμενικότητες και χαζομάρες, είναι λες και είσαι πέντε χρόνια πίσω σε επίπεδο συζήτησης (ιδιαίτερα αυτά τα έχουμε συζητήσει και υπεραναλύσει τόσες φορές που με κουράζουν λίγο πια). Η συζήτηση γίνεται μία πάλη μεταξύ υποκειμενικών ερμηνειών. Επειδή εμένα με ευχαριστούν οι Nevermore ενώ τον Σταμ όχι, του δίνω μία οπτική σύμφωνα με την οποία μπορεί να τους δει με διαφορετικό μάτι, και η οποία εξηγεί καλύτερα τι προσπαθούνε να κάνουνε οι nevermore οι ίδιοι. Άμα ξεκινήσω εγώ θρεντ για τον Γονίδη ή για τους Hellacopters και παραπονιέμαι ότι η μουσική τους δεν είναι υπερβατική ή παραείναι γκομενιάρικη και ρηχή, μπορείς να έρθεις και εσύ σαν αντίστοιχος οπαδός τους και να μου πεις, "ΝΑΙ, ΜΑ..." right?
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
Aυτό απαντάει στην ερώτηση περί πραγμάτων που τα θεωρούσαμε τέρμα γελοία στο παρελθόν, αλλά σήμερα τα ακούμε.
Τα ακούμε βεβαίως όχι με την ατσαλαδικη έννοια (ουαο αδερφε ΠΟΡΩΣΗ ΑΑΑΑΡΓΚ), αλλά δεν γίνεται να μην σου αρέσει το ΚΑΡΑΝΤΙΝΤΙΔΙΚΟ ρεφραιν (πιο πούστης μόνο ο Γαβαλάς), ούτε η light μελωδία, ουτε το σοκολατούχο (= με ολόπαχο γάλα= με όλες τις τζιριτζάντζουλες) σόλο. Γενικά δλδ, λαικ.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
Και σαφώς έχουν γίνει και γίνονται συνέχεια τέτοιες συζητήσεις και έχω συμμετάσχει και μάλιστα με υπερβάλλοντα ζήλο πολλές φορές. Άλλο όμως αυτό, γιατί εδώ δεν είναι το topic των Nevermore (στο οποίο δε θα έμπαινα καν, πόσο μάλλον να συμμετέχω στη συζήτηση) αλλά το topic με...αυτό το θέμα που έθεσε τεσπα ο Marillion , και αντι-posts υπεράσπισης των Nevermore ή των Bloodhound Gang δε νομίζω ότι έχουν και πολύ νόημα (άσχετα από το τι πιστεύω εγώ για τους οποιουσδήποτε συγκεκριμένους). Εκτός αν το συγκεκριμένο σχόλιό σου πατούσε και πάνω σε μια οικειότητα και μια προϊστορία συγκεκριμένα μεταξύ εσού και του stam, οπότε πάω πάσο μεν, υπάρχουν και τα ΡΜs αλλά και τα fanboy topics δε