Ήμουν σπίτι, με πήρε ο πατέρας μου τηλέφωνο και μου είπε να ανοίξω την τηλεόραση.
Θυμάμαι ότι ένιωσα μια φοβερή χαρά, απο τη μία λόγω γνήσιου αντι-αμερικανισμού «ναι ρε τους πούστηδες» και απο την άλλη λόγω παιδικής κάβλας με το θέαμα «ωωω μαλάαααακα δες πως σκάει το αεροπλάνοοοο».
