Indigesti-Ossevati dal inganno (1986)

[Reject]

Μου αρέσει να ξεθάβω μπάντες και να τρώω ξανά κολλήματα με δίσκους. Και σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για έναν από τους πιό κλασσικούς δίσκους του Ευρωπαικού hardcore (και όχι μόνο του Ιταλικού). Με μία εντελώς στρυφνή προσέγγιση στο κλασσικό hardcore, οι Indigesti άνετα θεωρήθηκαν κάποτε ως η Ιταλική απάντηση στους Bad Brains. Ναι, είναι τόσο καλοί. Φρενήρεις ρυθμοί, εξαιρετική τεχνική, ιδιόμορφη παραγωγή, πανέξυπνες συνθέσεις απευθύνονται σε όλους τους Marillion, και όλους τους Fluxus αυτού του πλανήτη. Όλα τα λεφτά, τα φωνητικά, και ο τρόπος που έχουν μπεί στην μίξη.Class.

[nikolasfluxus]

γαμάει όμως. γενικά ξέρεις οτι αγαπάω Ευρωπαϊκό hardcore,αν κι αυτοί αμερικανίζουν αρκετά.

η παραγωγή πολύ ιδιαίτερη και οι συνθέσεις αποστασιοποιούνται από την ιταλική σκηνή,οι τύποι δεν είναι τίποτα φοβεροί παίκτες αλλά έχουν ιδέες που δεν τις περιμένεις.

Spoiler

πείνασα ρε πούστη

[Marillion]

ε πως να μην αμερικανίζουν, αφού ιταλικο χαρντκορ σου λέει.

δεν είχα ακούσει ποτέ Indigesti αλλά ακούγονται τρομερά ελπιδοφόρα τα τρακς. εντωμεταξύ τι παίζει με την διαφορετική ποιότητα στον ήχο στα vids; έχει να κάνει με το γιουτουμπ ή είναι έτσι στον δίσκο; Πες αν έχουν κυκλοφορήσει και τπτ ακόμη

[Reject]

έχει να κάνει με το γιουτιουμπ.
Έχουν κυκλοφορήσει το split με τους Wretched (μην το ακούσεις),ένα ακόμα 7αρακι, το δίσκο indisparte του 2001 (πιο μελωδικό), και ένα live το 1986.
Το Osservati είναι κατ εμέ το καλύτερο τους, όλος ο δίσκος πάει έτσι....
Σε συνέντευξη τους είχα διαβάσει πως, μία από τις αγαπημένες τους μπάντες είναι οι Uniform Choice.Και από αυτούς Mar, πρέπει να τα ακούσεις και τα 2.Και το πρωτο που ειναι πιό κοντα στο παραδοσιακό hardcore, και το δεύτερο (Staring into the sun) που ορίζει τo emocore σε 25 λεπτά.
(δύο εξώφυλλα, και τα 2 γαμάτα)

[rudie]

είχα ακούσει μόνο το κλασικό σπλιτ με wretched
τρομερό ακούγεται, κατεβαίνει όπως είναι
πιο μελωδικό πάντως απ'ότι περίμενα, και εξωφυλλάρα.

[Reject]

Το split με Wretched είναι κορυφαίο, αλλά τέτοιες μουσικές τρομοκρατίες δεν τις προτείνω στον Marillion ποτέ.
Η ιταλική σκηνή ήταν σίγουρα η πιό πολυμορφικη της Ευρώπης, και μία από τις πιο ιδιόμορφες παγκοσμίως, ίσως στα ίδια επίπεδα με τους Ιάπωνες. Και γενικά, έβγαλε μπόλικο και απίστευτο πράμα (Kina,I Refuse It,Disperazione,Nabat,Impact και χίλιες δυό άλλες)

Μία καλή πρόταση για μία πρώτη επαφή, είναι η συλλογή Hate/Love που έβγαλε πριν 3 χρόνια η Soa records, και περιλαμβάνει 2 δίσκους με Ιταλικά των 80ς.

[Marillion]

σιεετ. τώρα ακούω το δεύτερο uniform choise.
φέρνουν και σε πιο γρήγορους government issue, πόσο γαμάει αυτό;
ναι να πούμε για ιταλικό hardcore. εντελώς συμπτωματικά (γιατί αναφέρθηκαν οι 2 σκηνές) διαβαζα για μια γιαπωνεζικη μπάντα της οποίας μου διαφέυγει τώρα το όνομα (ας θυμήσει ο πάνκης αν γνωρίζει) οι οποίοι δήλωναν επηρεασμένοι από ιταλικές μπάντες και μου βγήκε ένα αυθόρμητο ''ζντοινκ'' διαβάζοντας το. να δείτε που δεν θα αφήσουν τπτ αυτοί.

[rudie]

Καλά φοβερό είναι αυτό, πιο πολύ και από το σπλιτ μου άρεσε.
Όντως θυμίζει bad brains σε σημεία, ειδικά τα φωνητικά θυμίζουν H.R. στα καλά του.
Βρήκα και τη συλλογή ψιλο-εύκολα (ωραία είναι να είσαι στους παλιούς σερβερς του σλσκ)