Προτείνω κάτι σαν:
Κατά τον Žižek, η θέση του Spinoza αφαιρεί από τον Νόμο το Κύρος του με την σαδιστική απόσχισή του (σκληρή σαν την τομή ενός ευνουχισμού), ενώ την ίδια στιγμή αμφισβητεί και το κύρος της αυτοβουλίας σε μια πράξη καθαρής θέλησης, στην οποία το υποκείμενο αναλαμβάνει την πλήρη του ευθύνη. Στην πραγματικότητα, στο έργο του Spinoza υπάρχουν αστείρευτα αποθέματα για την ανάλυση της θυμικής κυριαρχίας του ύστερου καπιταλισμού, τον μηχανισμό ελέγχου-βιντεοδρόμιο που περιέγραψαν ο Burroughs, Philip K. Dick και David Cronenberg στο οποίο η αυτοβουλία διαλύεται σε μια φαντασμαγορική θολούρα ψυχικών και φυσικών παραισθησιογόνων.
