Πέρι Ηθικής

[ikonoklast]

Αν ξεκινήσουμε όμως από το γεγονός ότι οι πράξεις σου ωθούνται από την αναγνώριση μιας υπαρξιακής ματαιότητας δεν μιλάμε για τον ορισμό του μηδενισμού;

Ναι, έχεις δίκιο, αν απο αυτά που αράδιασε ο Ανεκδοτάς δωθεί περισσότερο βάση στο «όλα είναι μάταια». Τα υπόλοιπα που λέει όμως, όπως το «θα κλέψω αρκεί να μη με πιάσουν» ή «σωστό και λάθος είναι ο Φόβος της συνέπειας» και η όλη προσέγγιση "it doesn't matter what's right / it's only wrong if you get caught" δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Και έτσι όπως τίθεται γενικά το debate είναι Συνεποιοκρατία [Consequentialism] (ηθική είναι αυτό που καθορίζουν οι συνέπειες μιας πράξης) VS Δεοντολογία (ηθική είναι αυτό που a priori λέμε σωστό).

Η στάνταρ τέτοια αντιπαράθεση είναι στο πρόσφατο θρεντ περι ευθανασίας για παράδειγμα. Οι περισσότεροι μάλλον προσεγγίζουν το ζήτημα με βάση την πρώτη ηθική αντίληψη. Δεν υπάρχει δηλαδή ένας Κανόνας Απαράβατος περι σεβασμού της ζωής αλλά ανάλογα με τις συνέπειες (αν αυτό θα ανακουφίσει ή όχι την οικογένεια, αν θα λυτρώσει τον ασθενή, αν ο ασθενής είχε την δυνατότητα να ανακάμψει κλπ) τότε η ευθανασία είναι σωστή ή λάθος.

Θέλω να πω με αυτά ότι παρότι σαν αντιπαράθεση είναι λίγο ντεμοντέ και ο κόσμος λειτουργεί με πολύ πιο περίπλοκες διαδικασίες από απλά ένα Ηθικό Σχήμα ή ένα άλλο, αν κάνεις μια καθαρά φιλοσοφική κουβέντα πολύς κόσμος λειτουργεί με το Συνεποιοκρατικό / Ωφελιμιστικό πλαίσιο που περιγράφουμε από πάνω. Ειδικά αν έχεις βγάλει το Θεό από το παιχνίδι.